Έκκληση για βοήθεια στους ποδοσφαιριστές με άνοια
Δεν είναι η πρώτη φορά που «ανοίγει» το συγκεκριμένο ζήτημα προς συζήτηση στην Αγγλία, όμως οι νέες δηλώσεις του παλαίμαχου άσου της Λίβερπουλ, Ίαν Σεντ Τζον, ενδέχεται να δώσουν περαιτέρω τροφή για σκέψη ως προς την αντιμετώπιση των ποδοσφαιριστών με άνοια και άλλα παρεμφερή προβλήματα…
Νέες διαστάσεις σε ό,τι αφορά το θέμα των ποδοσφαιριστών που υποφέρουν από κάθε είδους προβλήματα μνήμης, αλλά και παθήσεις πιο «βαριάς» μορφής στο Νησί και στο πώς αυτά πρέπει να αντιμετωπίζονται, έδωσε ο θρυλικός παίκτης των «κόκκινων», Ίαν Σεντ Τζον, ο οποίος πάσχει από πρώιμη μορφή άνοιας.
Μιλώντας πρόσφατα στο BBC Radio, o Σκωτσέζος, που αγωνίστηκε στη Λίβερπουλ για μια δεκαετία (1961-1971) , τόνισε πως είναι αναγκαίο να ενταθούν οι έρευνες σχετικά με το πώς συνδέεται το γεγονός ότι αρκετοί παλαίμαχοι ποδοσφαιριστές των δεκαετιών των 50s και 60s εμφανίζουν με τα χρόνια εγκεφαλικές παθήσεις, αλλά και άνοια βαριάς μορφής.
Για τον ίδιο, παρότι σπεύδει να… ξεκαθαρίσει εξαρχής πως δεν είναι γιατρός ή ειδικός επί του θέματος, υπάρχει κάποιος ξεκάθαρος λόγος, που δεν είναι άλλος από τις... κεφαλιές: «Οι άνθρωποι της εποχής μου συνήθιζαν να παίζουν με μεγάλες, βαριές μπάλες. Έπρεπε να κάνεις ειδική προπόνηση για να μπορείς να τις σηκώνεις με τα πόδια ή να τις ρίχνεις από τη θέση του πλάγιου άουτ, πόσο μάλλον σε γήπεδα με χιόνι, βροχή και λάσπη (σ.σ. που αποτελούσε και τον κανόνα στα αγγλικά γήπεδα παλιότερων δεκαετιών)».
Προπονούμασταν με τέτοιες συνθήκες κάθε μέρα, Δεν είμαι γιατρός, αλλά αυτό που λέω είναι πως με αυτούς έπαιζα και ακολούθως είχαν προβλήματα».
Oι ισχυρισμοί του 78χρονου Σεντ Τζον βρίσκουν πρόσφορο έδαφος σε περιπτώσεις ποδοσφαιριστών της εποχής του. Τόσο ο Ρον Γιτς όσο και ο Τόμι Σμιθ, συμπαίκτες του στην ομάδα του Μέρσεϊσαϊντ επί Σάνκλι, είναι γνωστό πως αντιμετωπίζουν προβλήματα σε πρώιμο στάδιο, ενώ ο Τζοφ Στρονγκ, που μαζί με τον Σεντ Τζον πανηγύρισαν την κατάκτηση του Κυπέλλου Αγγλίας το 1965, πέθανε πριν τέσσερα χρόνια (2013) λόγω της νόσου του Άλτσχαϊμερ.
Από τη συγκεκριμένη πάθηση νοσούν ακόμα τρία μέλη της ένδοξης ομάδας της Αγγλίας του 1966, οι Νόμπι Στάιλς, Ρέι Γουίλσον και Μάρτιν Πίτερς. Επίσης, δεν γίνεται να παραμεληθεί η περίπτωση του Τζεφ Άστλ, του μεγάλου φορ της Γουέστ Μπρομ, που έφυγε από τη ζωή στα 59 του χρόνια, το 2002, όμως αρκετά χρόνια πριν έπασχε από άνοια.
Οι συνδέσεις είναι πολλές για να μην εξετάζεται πιο προσεκτικά το εν λόγω ζήτημα στην Αγγλία, κάτι που έχει σχολιάσει εντόνως ο Σεντ Τζον. Εν αντιθέσει με το τι συμβαίνει στο Νησί, στις ΗΠΑ οι έρευνες επί του θέματος έχουν προχωρήσει πολύ περισσότερο, αναφορικά με το πώς οι κακές συνθήκες ενός αγωνιστικού τερέν σε συνδυασμό με τις ποδοσφαιρικές μπάλες επηρεάζουν αυτούς και συμβάλουν αρνητικά στην υγεία ενός ποδοσφαιριστή, ιδίως αν εκείνος έχει έφεση στο ψηλό παιχνίδι.
Μέχρι να γίνει πάντως αυτό και στην Αγγλία, ο ίδιος θεωρεί ότι η Αγγλική ποδοσφαιρική Ομοσπονδία αλλά και η Ένωση των Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών (PFA) δεν πρέπει να μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα, παρέχοντας ένα είδος βοηθείας σε όσους παλαίμαχους ταλαιπωρούνται από προβλήματα σχετιζόμενα με τη μνήμη τους: «Αν κάποιος χρειάζεται ειδική φροντίδα, ως αποτέλεσμα που έχει προέλθει από την ποδοσφαιρική τους καριέρα, τότε το ποδόσφαιρο πρέπει να πληρώσει για αυτό. Το ποδόσφαιρο έχει… πλημμυρήσει με χρήματα, για να λέμε ότι αυτό αποτελεί πρόβλημα «οικονομικής φύσεως».
