Η επιστροφή στον κλασικό …χειμώνα
Τι χειμώνας βαρύς….. Η στροφή αυτή από τους στίχους του Χρήστου Γιαννακόπουλου ενός πολύ όμορφου τραγουδιού («Έλα μου κοπέλα μου» ο τίτλος του) του Γιώργου Μουζάκη που ερμήνευσε ο Γιάννης Πάριος αποτελούν την επιτομή των αγωνιστικών δρώμενων στο μεγάλο Νησί τις τελευταίες εβδομάδες και παράλληλα την εντυπωσιακή επιστροφή ενός παρελθόντος και όχι ξεχασμένου σκηνικού.
Η παγωνιά και οι έντονες χιονοπτώσεις που το συνθέτουν μπορεί να είναι κάτι μάλλον σπάνιο (ή θα μπορούσαμε με δόση υπερβολής να το χαρακτηρίσουμε και …πρωτοφανές) για την διαδρομή της Πρέμιερ Λιγκ την τελευταία σχεδόν 20ετία αλλά προηγούμενα ήταν μάλλον κλασσική εικόνα στα πρωταθλήματα πάνω και κάτω από το Τείχος του Αδριανού.
Δεν είναι απαραίτητο να ανατρέξει κανείς στους …αρχαίους καιρούς δηλαδή τόσο προπολεμικά ή ακόμα και στον προπερασμένο αιώνα για να ανακαλύψει ανάλογα φαινόμενα χειμερινού δραστικά ή σχεδόν καθολικού…στοπ στην αγωνιστική δραστηριότητα στα πρωταθλήματα τόσο της Αγγλίας όσο και πολύ περισσότερο φυσικά της βορειότερης Σκωτίας. Ακόμα και σ’ εκείνες τόσο στις πρώτες δεκαετίες μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο όσο και εκείνες του 70 και 80, που οι τεχνολογικές πρόοδοι και η προέλαση του επαγγελματισμού στο λατρεμένο σπορ προχωρούσαν γοργά, ο καιρός μπορούσε, και μάλιστα όχι σπάνια, να επεμβαίνει δραστικά στο αγωνιστικό πρόγραμμα βάζοντας αρχικά φρένο σε σημαντικό του κομμάτι και στη συνέχεια τροποποιώντας το επίσης σε μεγάλο βαθμό.
Αλλαγές που δίχως αμφιβολία όχι απλά μπορούσαν να επηρεάσουν τις μάχες για τον τίτλο, τις ευρωπαϊκές θέσεις , τον υποβιβασμό ή την άνοδο των ομάδων αλλά και τα …κατάφερναν ουκ ολίγες φορές. Και τούτο γιατί πολλές εξ αυτών, αντίθετα από ορισμένες αντιζήλους τους, αναγκάζονταν ως συνέπεια των αναβολών, να δίνουν αργότερα πάμπολλα ματς σε μικρό χρονικό διάστημα γεγονός που είχε συχνά το τίμημα του πάνω τους τόσο με το βεβαρημένο πλέον πρόγραμμα τους όσο και με την αύξηση του αριθμού των τραυματιών παικτών τους.
Το πλαστικό …πείραμα
Φαινόμενα που ανάγκασαν ορισμένους συλλόγους στο να προχωρήσουν στην αυγή της δεκαετίας του 80 στο, ευτυχώς προσωρινό, πείραμα της εισαγωγής πλαστικού τάπητα στα γήπεδα τους. Με πιονέρο την ΚΠΡ που ήταν αυτή η οποία εγκατέλειψε το παραδοσιακό χόρτο και τοποθέτησε πλαστικό στο «Λόφτους Ρόουντ». Το παράδειγμα των Λονδρέζων ακολούθησαν λίγο αργότερα Λούτον και Όλνταμ αλλά πλην ελαχίστων ακόμα εξαιρέσεων οι αγγλικοί σύλλογοι γύρισαν την πλάτη στη νέα πρακτική που δεν έγινε ποτέ μόδα. Και δεν άργησαν ακόμα και οι θιασώτες του πλαστικού να επανέλθουν στις ρίζες τους.
Και τούτο γιατί τα καλά ( η σε μεγάλο βαθμό αν όχι απόλυτη προστασία του αγωνιστικού χώρου από τις …κακουχίες εξ αίτιας καιρού και όχι μόνον) ήταν λιγότερα από τα αρνητικά αυτού του νεωτερισμού. Το ποδόσφαιρο, στην αυθεντική του έκδοση πρέπει να παίζεται στις παραδοσιακές του ….«σκηνές», έστω και αν οι τελευταίες έχουν , όπως τα περισσότερα άλλωστε πράγματα, και τα μειονεκτήματα τους ούτε και είναι υπεράνω πάντων.
Γιατί όταν δημιουργείται ένα αποστειρωμένο αγωνιστικό περιβάλλον τότε η εικόνα της μπάλας ασφαλώς και χάνει μεγάλο μέρος από εκείνη τη ατμόσφαιρα που το κάνει ακόμα περισσότερο απρόβλεπτο και κατά συνέπεια ενδιαφέρον αν όχι και συναρπαστικότερο σε ορισμένες περιπτώσεις.
Έχουμε λοιπόν μπροστά μας ένα déjà vu όπως λένε και οι Γάλλοι. Μία επιστροφή στα παλιά ( και για πολλούς αξεπέραστα καλά) χρόνια όταν ο καιρός ήταν συχνά κυρίαρχος του παιχνιδιού. Και ασφαλώς η εξέλιξη αυτή θα φέρει ξανά στο προσκήνιο τις απαιτήσεις ουκ ολίγων κορυφαίων μορφών του ποδοσφαίρου στο Νησί (σερ Άλεξ Φέργκιουσον και Αρσέν Βενγκέρ μπροστάρηδες του …κινήματος) για χειμερινό στοπ στις αγωνιστικές δραστηριότητες ακολουθώντας το παράδειγμα των πρωταθλημάτων κύρια στο βορειότερο τμήμα της Ευρώπης (Γερμανία, Γαλλία , Κάτω Χώρες , Σκανδιναβία) αλλά και ακόμα και στην καρδιά της «Γηραιάς Ηπείρου» (Αυστρία και Ελβετία) που κατεβάζουν ρολά για πολλές εβδομάδες στην καρδιά της συγκεκριμένης εποχής του χρόνου. Προς το παρόν όμως η πίστη στην παράδοση του συνεχούς 9μηνου (Αύγουστος – Μάιος) αγωνιστικού προγράμματος είναι εκείνη που διατηρηθεί την πλειοψηφία των ψήφων. Όμως φαινόμενα όπως τα εφετινά λευκά –προ-Χριστούγεννα στο Νησί αναθερμαίνουν ασφαλώς την σχετική αντιπαράθεση που εν μέσω (και ποδοσφαιρικής) παγκοσμιοποίησης μπορεί να αλλάξει το τοπίο και στο συγκεκριμένο αυτό κομμάτι των πρωταθλημάτων της Βρετανίας.
