Πάλι καλά που τους έμεινε το ουίσκι!
Πάνε σχεδόν είκοσι χρόνια από τη τελευταία φορά που η Σκωτία πήρε μέρος σε μεγάλη διοργάνωση και αν απόψε δεν νικήσει την Αγγλία στη Γλασκώβη, ή τουλάχιστον δεν πάρει ένα πόντο, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο πως και του χρόνου στη Ρωσία θα είναι θεατής στο Μουντιάλ. H φτώχεια του σκωτσέζικου ποδοσφαίρου τα τελευταία 15 χρόνια είναι δεδομένη και σε πιάνει μελαγχολία αν δεις τι παίκτες φόρεσαν το εθνόσημο τους στα 70s και στα 80s! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος που περιγράφει σήμερα στις 19.00 (COSMOTE TV) αυτή τη μεγάλη κόντρα, που για όποιον δεν το γνωρίζει, είναι η παλιότερη στον κόσμο!
Το 0-0 του Νοεμβρίου του 1872 στο Κρίκετ Γκράουντ της Γλασκώβης παραμένει καταγεγραμμένο ως το πρώτο ματς που έγινε ποτέ σε διεθνές επίπεδο! Αλλά αυτή την ώρα αν κάποιος δει ποιοί αγωνίζονται στην εθνική Σκωτίας σε σχέση με τότε που ο τωρινός προπονητής Γκόρντον Στράχαν φορούσε εξάταπα και αγωνιζόταν ακόμη, η σύγκριση είναι καταλυτική.
Οι Χαιλάντερς διέθεταν το 1998 ακόμα στην τελευταία εμφάνιση τους σε ένα Μουντιάλ παίκτες όπως ο σέντερ φορ της Ρέιντζερς Αλι Μακόιστ και τον χαφ Γκάρι Μακάλιστερ που είχε πάρει πρωτάθλημα με τη Λιντς και θα μετακινείτο από τη Κόβεντρι στη Λίβερπουλ βοηθώντας στο cup treble το 2001.Νωρίτερα βέβαια η φουρνιές ήταν ακόμα πιο χαρισματικές με τον Κένι Νταλγκλίς τον μεγαλύτερο παίκτη που ανέδειξε η χώρα και τον γεννημένο νικητή Γκρειαμ Σούνες με τις πάσες διαβήτη , τον πιο πλήρη αμυντικό στο νησί Αλαν Χάνσεν και τον δυναμικό Αλεξ Μακλίς, τον τρομερό και φοβερό σέντερ φορ Τζο Τζόρνταν και τον ακραίο μπακ Ντάνι Μαγκρέιν, τον χαφ με τα ακούραστα πνευμόνια Πολ Μακστέι και τον δαντελένιο Τσάρλι Νίκολας, καθώς και τον Στράχαν έναν ακραίο σβούρα με καλή κατάρτιση και ικανότητα στο γκολ, να ξεχωρίζουν στα 80 s και στα τέλη της δεκαετίας του 70, ενώ ακόμα νωρίτερα και πριν το 1974, υπήρχε ακόμα ο Ντένις Λόου, ο μεγαλύτερος σκόρερ στην ιστορία της Σκωτίας και ο Μπίλι Μπρέμνερ αρχηγική φυσιογνωμία και ψυχή της μεγάλης Λιντς Γιουνάιτεντ που αποτελούσε τη βάση της ομάδας που πήγε στο Μουντιάλ της Γερμανίας.
Εκεί μάλιστα αποκλείστηκε αήττητη, για ένα γκολ διαφορά από τη Βραζιλία! Ο Πίτερ Λόριμερ ο παίκτης με το πιο δυνατό σουτ στον κόσμο, ο Εντι Γκρέι που «ντρίμπλαρε μέσα σε… τηλεφωνικό θάλαμο όπως έλεγε ο αείμνηστος τηλεσχολιαστής Μπράιαν Μουρ, ο γκολκίπερ Χάρβει και ο αμυντικός Γκόρντον Μακουίν της Λιντς , ο μέσος με την τρύπα στη καρδιά ο Ασα Χάρτφορντ της Σίτι, ο Ντέιβιντ Χέι της Σέλτικ που πήγε στην Τσέλσι και ο αέρινος εξτρέμ Τζον Ρόμπερτσον μαζί με τον χαφ Αρτσι Γκέμιλ που θα γινόντουσαν πρωταθλητές Ευρώπης με τη φανέλα της Νότιγχαμ Φόρεστ έφτιαχναν μία ομάδα που μπορούσε να νικήσει τον οποιονδήποτε. Ονόματα που αν αναλογιστείς το πόσο φτωχό είναι το τωρινό επίπεδο σε πιάνουν τα κλάματα!
Μία χώρα που τροφοδότησε το αγγλικό ποδόσφαιρο με φυσιογνωμίες των πάγκων, από τον Ματ Μπάσμπι τον Τζοκ Στιν και τον Μπιλ Σάνκλι έως τον Τζορτζ Γκρειαμ , τον Γκρέιαμ Σούνες και τον Κένι Νταλγκλίς, μέχρι φυσικά τον κορυφαίο όλων τον Σερ Αλεξ Φέργκιουσον να ψάχνει να βρει αντικαταστάτη για τον Στράχαν και να μην υπάρχει! Ο Μόιες θα ήταν μία λύση αλλά έφαγε τόσο στραπατσάρισμα η εικόνα του τα τελευταία τέσσερα χρόνια που ίσως να μην είναι πια καλή λύση αλλά δεν υπάρχει άλλη! Η Σκωτία κάποτε περηφανευόταν για το καλό της ουίσκι μαλτ, το Λοχ Νες , τα κιλτ και τους τεχνικούς που η ίδια "δάνεισε" στους Άγγλους για να κυριαρχήσουν στα τέλη της δεκαετίας του 60 και για δεκαπέντε χρόνια στα ευρωπαϊκά κύπελλα! Τα κιλτ έγιναν μόδα και χάλασαν , το τέρας δεν έχει εμφανιστεί ποτέ και οι καλοί τεχνικοί αποτελούν ανάμνηση! Πάλι καλά που απομένει το ουίσκι για να σώζει τα προσχήματα!
