Πολυνίκης, αγέραστος και ρέκορντμαν (part 2)
21.12.2010 | 09.08
Ο πρώτος τίτλος άνοιξε την όρεξη στο στρατόπεδο των «κόκκινων διαβόλων» αλλά παρόλο ότι η φόρμα τους βελτιώθηκε σημαντικά τη σεζόν 1990-91 εξακολουθούσαν να είναι ασταθείς και τερμάτισαν μόλις στην 6η θέση.
Υπήρξαν μεν εξαιρετικές εμφανίσεις με αποκορύφωμα το σαρωτικό 6-2 επί της Άρσεναλ μέσα στο «Χάιμπουρι» αλλά αποτελέσματα όπως η ήττα 2-1 στην έδρα της νεοφώτιστης Σάντερλαντ , η συντριβή 4-0 από το αντίπαλο δέος της Λίβερπουλ στο «Άνφιλντ» και το εντός έδρας 0-2 κόντρα στην Έβερτον ματς στο οποίο ένας φέρελπις 17χρονος ονόματι Ράιαν Γκιγκς έκανε το επίσημο του ντεμπούτο με την πρώτη ομάδα αποδείκνυαν ότι είχε ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της η Γιουνάιτεντ για να φλερτάρει με αξιώσεις τον θρόνο του αγγλικού πρωταθλήματος. Στο Λιγκ Καπ έφθασε ως τον τελικό (ήττα από την Σέφιλντ Γουένσντεϊ με 1-0) και μοναδική μεγάλη στιγμή ήταν ασφαλώς η παρθενική και μοναδική στην ιστορία του σωματείου κατάκτηση τον Μάιο του 1991 του Κυπέλλου Κυπελλούχων με νίκη 2-1 στον τελικό επί της Μπαρτσελόνα χάρη στα δύο γκολ του Μάρκ Χιούζ. Μετά το ματς εκείνο στο «Ντε Κούιπ» του Ρότερνταμ ο Φέργκιουσον είχε υποσχεθεί ότι η ομάδα του θα κατακτούσε τον τίτλο του πρωταθλητή Αγγλίας την επόμενη σεζόν.
Με τον επί χρόνια συνεργάτη του και στην Αμπερντίν προηγούμενα Άρτσι Νοξ να τον εγκαταλείπει για να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη ο Φέργκιουσον προβίβασε σε βοηθό του τον πρώην άσο της ομάδας και τότε κόουτς της παιδικής της ομάδας Μπράιαν Κιντ και ενίσχυσε το έμψυχο δυναμικό της με την προσθήκη των Πέτερ Σμάιχελ, Πολ Πάρκερ και Αντρέι Καντσέλσκις και έδωσε πολλές ευκαιρίες στην πρώτη τόσο στον Γκιγκς όσο και τον επίσης νεαρό Λι Σαρπ. Όμως η ομάδα του δεν ανταποκρίθηκε στις προβλέψεις και προσδοκίες του και τερμάτισε πίσω από την γειτονική Λιντς αν και οδηγούσε την κούρσα στο μεγαλύτερο διάστημα. Η αδυναμίες στο γκολ και μία σειρά από ισοπαλίες απέναντι σε αντιπάλους που αναμενόταν να νικήσει εύκολα ή δύσκολα αποδείχθηκαν τροχοπέδη για τον ψηλό της στόχο.
Μικρή αλλά αξιόλογη ασφαλώς παρηγοριά η κατάκτηση τόσο του Λιγκ Καπ (νίκη 1-0 στον τελικό επί της Νότιγχαμ με γκολ του Μπράιαν Μακλέρ) όσο και του Σούπερ Καπ Ευρώπης (επικράτησε του Ερυθρού Αστέρα με το ίδιο σκορ της και σκόρερ στο «Ολντ Τράφορντ» στο μοναδικό ματς του θεσμού εκείνη τη χρονιά εξ αιτίας του εμφυλίου πολέμου στην Γιουγκοσλαβία). Ο μεγάλος τεχνικός πίστεψε ότι η αδυναμία του να αποκτήσει τον σέντερ φορ Μάικ Χάρφορντ από τη Λούτον ήταν η βασική αιτία για την αποτυχία της ομάδας του για επιτυχή πρωταθλητισμό. Για το λόγο αυτό το καλοκαίρι του 1992 επιχείρησε να πάρει στο «Ολντ Τράφορντ» πρώτα τον μεγάλο Άλαν Σίρερ που προτίμησε την Μπλάκμπερν και στη συνέχεια τον Ντέιβιντ Χίρστ αλλά ήταν αρνητική η απάντηση του τότε προπονητή της Σέφιλντ Γουένσντεϊ Τρέβορ Φράνσις. Τελικά περιορίστηκε απλά στον Ντιον Ντάμπλιν. Το ξεκίνημα στη σεζόν 1992-93 ( παρθενική στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ) κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικό ήταν καθώς στο ξεκίνημα του Νοέμβρη ήταν μόλις 10η στις 22 ομάδες του θεσμού.
Όμως η απόκτηση του Ερίκ Καντονά στα τέλη του ίδιου μήνα από την πρωταθλήτρια Λιντς άλλαξε δραστικά την αγωνιστική εικόνα της ομάδας. Ο μεγάλος Γάλλος διεθνής επιθετικός συνέθεσε αμέσως ένα τρομερό δίδυμο με τον Χιούζ και αποτέλεσε τον καταλύτη της πρώτης κατάκτησης του πρωταθλήματος από τους «κόκκινους διαβόλους» έπειτα από 26χρονη αναμονή. Μάλιστα τερμάτισαν με απόσταση 10 βαθμών από την 2η Άστον Βίλα και ο αρχιτέκτονας της επιτυχίας ανακηρύχθηκε κορυφαίος προπονητής της χρονιάς από την ένωση των συναδέλφων του στην Αγγλία. Την περίοδο 1993-94 απέκτησε (έναντι του τότε ποσού ρεκόρ για τη Βρετανία των 3,75 εκατομμυρίων στερλινών) τον 22χρονο μέσο της Νότιγχαμ Ρόι Κιν τον οποίο προόριζε για αντικαταστάτη μακροχρόνια του κάπτεν της ομάδας Μπράιαν Ρόμπσον ο οποίος πλησίαζε στο φινάλε της λαμπρής του καριέρας. Η Γιουνάιτεντ (με ηγέτη και σκόρερ τον Καντονά που πέτυχε 25 γκολ σ’ όλες τις διοργανώσεις) έκανε ένα υγιεινό περίπατο στο πρωτάθλημα και ο ίδιος έγινε ο πρώτος που πήρε τον τίτλο του μάνατζερ του μήνα στην Πρέμιερ Λιγκ τον Αύγουστο του 1993. Μπορεί στον τελικό του Λιγκ Καπ να ηττήθηκε 3-1 από την άστον Βίλα του προκατόχου του Ρον Άτκινσον αλλά σ’ εκείνο του κυπέλλου θριάμβευσε 4-0 επί της Τσέλσι με γκολ του Καντονα (2 πεν) , Χιούζ και Μακλέρ . Έσι η Γιουνάιτεντ κατέκτησε το παρθενικό της νταμπλ αλλά για τον ίδιο ήταν το 2ο στην καριέρα του μετά από εκείνο με την Αμπερντίν στη Σκωτία τη σεζόν 1984–85, αλλά η ήττα από τους «χωριάτες» τον εμπόδισε να κάνει ένα ιστορικό για το αγγλικό ποδόσφαιρο χατ-τρικ τροπαίων όπως είχε πετύχει στην πατρίδα του με την Αμπερντίν το 1983.
Η σεζόν 1994-95 αποδείχθηκε δύσκολη για τον Φέργκιουσον καθώς έχασε επί 8μηνο τον «βασιλιά» πλέον σ’ ολόκληρη την Αγγλία Καντονά μετά την αλησμόνητη επίθεση σε στιλ κούνγκου –φού του Γάλλου σούπερ-σταρ επί οπαδού της Κρίσταλ Πάλας. Ποινή που ανάγκασε τον δράστη να χάσει τους τέσσερις τελευταίους μήνες της περιόδου και οι συμπαίκτες του (στους οποίους είχε προστεθεί και έναντι του επίσης ρεκόρ Βρετανίας ποσού των 7 εκατομμυρίων στερλινών ο Άντι Κόουλ ενώ είχαν προβιβαστεί νεαροί άσοι όπως οι Γκάρι Νέβιλ, Νικ Μπάτ και Πολ Σκόουλς)απώλεσαν την τελευταία αγωνιστική τον τίτλο καθώς υποχρεώθηκαν σε ισοπαλία 1-1 από τη Γουέστ Χαμ και το στέμμα πήγε στην Μπλάκμπερν. Απώλεια όμως και του έτερου τίτλου καθώς στον τελικό του κυπέλλου ηττήθηκε 1-0 από την Έβερτον. Λίγες εβδομάδες αργότερα δέχθηκε έντονη κριτική γιατί επέτρεψε σε αστέρια της ομάδας όπως οι Πολ Ινς , Χιούζ και Καντσέλσκις να μετακομίσουν από το «Ολντ Τράφορντ». Παράλληλα απέτυχε να αποκτήσει τόσο τον Ντάρεν Άντερτον όσο και τον Μαρκ Όφερμαρς και πολύ περισσότερο τον μεγάλο Ρομπέρτο Μπάτζιο που φερόταν να αποτελεί τον διακαή του πόθο. Προτίμησε έτσι αντίθετα από τους βασικούς αντιζήλους της ομάδας του (Άρσεναλ, Λίβερπουλ και Νιουκάστλ) να εμπιστευτεί και άλλους νέους παίκτες όπως ο Ντέιβιντ Μπέκαμ και ο έτερος των αδελφών Νέβιλ , Φιλ.
Όταν οι «διάβολοι» γνώρισαν στην πρεμιέρα 3-1 από την Άστον Βίλα τα ΜΜΕ εξαπέλυσαν εναντίον του δριμεία επίθεση ξεγράφοντας τους για τη μάχη του τίτλου με τον πρώην άσο της Λίβερπουλ Άλαν Χάνσεν να προχωρά στην προκλητική ( και απόλυτα αποτυχημένη όπως αποδείχθηκε λίαν συντόμως )ζωντανή από του βήματος του στο δημοφιλές πρόγραμμα Match of the Day ετυμηγορία ότι « δεν μπορείς να κερδίσεις τίποτα με μικρά παιδιά». Η ομάδα τα πήγε πολύ καλύτερα καθώς νίκησε τα αμέσως επόμενα πέντε της ματς και η επιστροφή του ηγέτη εντός αγωνιστικού χώρου Καντονά ήταν ένα επιπλέον τονωτικό. Όμως την περίοδο των Χριστουγέννων βρισκόταν 10 βαθμούς πίσω από την πρωτοπόρο Νιουκάστλ αλλά σταδιακά η απόσταση καλύφθηκε και η νίκη 1-0 σε βάρος της μέσα στο «Σεντ Τζέιμς Παρκ» στις αρχές Μάρτη μείωσε την απόσταση στον ένα βαθμό. Λίγο καιρό αργότερα βρέθηκε στην κορυφή και τότε προέκυψε τον αλησμόνητο ξέσπασμα του τεχνικού των «καρακαξών» Κέβιν Κίγκαν που παραδέχθηκε ότι θα του άρεσε πάρα πολύ να ξεπεράσει η ομάδα του την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ». Η τελευταία είχε όμως το πάνω χέρι και έκοψε πρώτη το νήμα ενώ το 2ο της νταμπλ ( η πρώτη ομάδα που κατάφερε κάτι τέτοιο στην Αγγλία) μέσα σε μία διετία εξασφαλίστηκε με νίκη 1-0 επί της Λίβερπουλ στο τελικό χάρη στο γκολ του Καντονά.
Τη σεζόν 1996-97 η Γιουνάιτεντ κατέκτησε εύκολα τον 4ο της τίτλο στην Πρέμιερ Λιγκ ενώ στο Τσάμπιονς Λιγκ έφθασε στα ημιτελικά όπου και αποκλείστηκε από τη μετέπειτα θριαμβεύτρια Ντόρτμουντ. Στο φινάλε όμως της περιόδου ήρθε η εντελώς αιφνίδια και σίγουρα πρόωρη αποχώρηση του Καντονά από την ενεργό δράση. Πολλοί πρόβλεψαν ότι η τεράστια εκείνη απώλεια θα σήμαινε το τέλος της υπεροχής των «διαβόλων» στο αγγλικό ποδόσφαιρο και την αμέσως επόμενη σεζόν παρά την απόκτηση των Τέντι Σέριγχαμ και Χένινγκ Μπερκ η Γιουνάιτεντ αν και οδηγούσε την κούρσα στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής έμεινε μετά από απογοητευτικά αποτελέσματα προς το φινάλε της , δίχως τρόπαιο καθώς
πρωταθλήτρια ανακηρύχθηκε η Άρσεναλ του Αρσέν Βενγκέρ ξεκινώντας έτσι η αντιπαλότητα του τελευταίου με τον Φέργκιουσον. Και στο κύπελλο η πορεία τελείωσε εξίσου άδοξα και πρόωρα μετά την ήττα εκτός έδρας στον 5ο γύρο σ’ επαναληπτικό ματς από την Μπάρνσλεϊ που εκείνη τη σεζόν υποβιβάστηκε από την Πρέμιερ Λιγκ.
