Η επιλεκτική μνήμη του σερ Άλεξ
25.12.2010 | 17.09
Για επιλεκτική μνήμη μπορεί να καταγγείλει κανείς τον σερ Άλεξ Φέργκιουσον αναφορικά με την τοποθέτηση του για την πιθανότητα επιστροφής του Ντέιβιντ Μπέκαμ στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τους προσεχείς μήνες.
Ο κορυφαίος Βρετανός (και κατά πολλούς όχι μόνον ) τεχνικός όλων των εποχών απαντώντας στην επιθυμία του «Μπεκς» να επιστρέψει στα πάτρια εδάφη και δη να φορέσει για μία ακόμα φορά τη φανέλα της μεγάλης του αγαπημένης απέκλεισε το ενδεχόμενο να κάνει τη χάρη στον 35χρονο πρώην διεθνή Άγγλο μέσο, υποστηρίζοντας ότι ο τελευταίος τα έχει τα χρονάκια του.
Η μεταγραφική φιλοσοφία του σερ Άλεξ βγάζει απαγορευτικό στους …ηλικιωμένους άσους και στο να γίνει ξανά «κόκκινος διάβολος» ο επί χρόνια (1993-2003 ) σούπερ –σταρ τους πριν ξενιτευτεί (και μετακομίσει διαδοχικά στις Ρεάλ Μαδρίτης, Λος Άντζελες Λέικερς και Μίλαν δις ως δανεικός).
Ο Μπέκαμ επεσήμανε ότι ο επαναπατρισμός θα τον ενδιέφερε μόνον στην περίπτωση που θα γινόταν, έστω και για μικρό χρονικό διάστημα , ξανά κάτοικος του «θεάτρου των ονείρων» αλλά ο μεγάλος «δάσκαλος» του εκτιμά ότι είναι πλέον αρκετά …. σιτεμένος για τις ανάγκες της πρώην ομάδας του.
Λάρσον ο πιο πρόσφατος
Όμως η τοποθέτηση αυτή του Σκωτσέζου τεχνικού είναι επιεικώς ανιστόρητη. Και τούτο γιατί δεν έχουν περάσει καν τέσσερα χρόνια από τότε που εμπιστεύτηκε , επίσης βραχυχρόνια, έναν 36αρη. Δεν ήταν άλλος από τον Χένρικ Λάρσον τον οποίο πήρε για περίπου 2,5 μήνες (από την Πρωτοχρονιά του 2007 ως τις 12 Μάρτη του ίδιου έτους) στο «Ολντ Τράφορντ», ως δανεικό από την Χέλσινμποργκ. Ο μεγάλος Σουηδός διεθνής επιθετικός στα 13 ματς σ’ όλες τις διοργανώσεις στα οποία φόρεσε τη φανέλα της αγγλικής ομάδας πέτυχε τρία γκολ και η παρουσία του ήταν τόσο επιτυχημένη που ο σερ Άλεξ αλλά και οι φίλαθλοι της Γιουνάιτεντ ζήτησαν την παραμονή του. Όμως ο πρώην άσος των Φέγενορντ, Σέλτικ και Μπαρτσελόνα δεν τους έκανε το χατίρι καθώς προτίμησε να τηρήσει το λόγο του απέναντι στην οικογένεια του και να επιστρέψει στην πατρίδα και την πόλη του. Ήταν όμως τέτοια η προσφορά του στην ομάδα που ο Φέργκιουσον ζήτησε επιτυχημένα στο τέλος της σεζόν από την Πρέμιερ Λιγκ να του δοθεί (όπως και στον Άλαν Σμιθ) μετάλλιο του πρωταθλητή αν και δεν είχε τον απαιτούμενο αριθμό (τουλάχιστον 10) συμμετοχών στο αγγλικό πρωτάθλημα.
Επιτέλους….Μπλαν
Και για όσους …συνηγόρους του «Φέργκι» τρέξουν να τον υπερασπιστούν υποστηρίζοντας ότι αυτή απλά ήταν μία εξαίρεση να τους θυμίσουμε και μίαν ακόμα.
Ακούει στο όνομα Λοράν Μπλάν. Ο νυν τεχνικός της Γαλλίας ήταν ήδη στα 36 του όταν ο τεχνικός της Γιουνάιτεντ, που τον ήθελε από το 1996, κατάφερε τελικά να τον αποκτήσει το 2001. Ο πρώην άσος των Μονπελιέ, Νάπολι, Νιμ, Σεντ Ετιέν, Οσέρ, Μπαρτσελόνα , Μαρσέιγ και Ίντερ κλήθηκε να καλύψει λίγο μετά την εκκίνηση της σεζόν 2001-02 το κενό από την αιφνίδια αποχώρηση (παραχώρηση) του Γιάαπ Σταμ στη Λάτσιο. Το ξεκίνημα της θητείας του στους «κόκκινους διαβόλους» ήταν τραυματικό καθώς η νέα του ομάδας γνώρισε τις πρώτες της πέντε ήττες εκείνη τη σεζόν . Αξίζει μάλιστα να αναφερθεί εδώ ότι «θύτες» ήταν διαδοχικά οι Μπόλτον, Λίβερπουλ, Άρσεναλ, Νιουκάστλ και Τσέλσι τα αρχικά στα ονόματα των οποίων στα λατινικά συμπληρώνουν τη λέξη Μπλάν με τους ίδιους γραμματικούς χαρακτήρες. Παρέμεινε όμως στην Γιουνάιτεντ για δύο χρόνια και ήταν από τους συντελεστές της επιστροφής της στον θρόνο της Πρέμιερ Λιγκ την σεζόν 2002-03. Συνολικά πέτυχε τέσσερα γκολ στην θητεία του εκεί που ήταν και ο τελευταίος σταθμός της καριέρας του καθώς στο τέλος της περιόδου κρέμασε τα παπούτσια του για να ξεκινήσει προπονητική καριέρα λίγο καιρό αργότερα. Ανάμεσα τους και ένα κόντρα στον Ολυμπιακό στο Τσάμπιονς Λιγκ.
«Σιτεμένος» αλλά και ανίκητος
Αφήσαμε τέλος έναν ποδοσφαιριστή που επίσης τάχε τα χρονάκια του όταν πήγε στη Γιουνάιτεντ και εξακολουθεί να φοράει τη φανέλα της. Δεν είναι άλλος από τον φύλακα άγγελο της εστίας της, από το καλοκαίρι του 2005 όταν και μετακόμισε από τη Φούλαμ, Έντουϊν Φαν ντερ Σαρ. Ο κορυφαίος Ολλανδός γκολκίπερ όλων των εποχών πλησίαζε την συμπλήρωση των 35 ετών της ζωής του όταν ο Φέργκιουσον, σύμφωνα με δημοσιεύματα, έπεισε την διοίκηση του σωματείου του Μάντσεστερ να καταβάλει περίπου 2 εκατομμύρια στερλίνες στη Φούλαμ για να αποκτήσει τον πρώην τερματοφύλακα των Άγιαξ και Γιουβέντους. Και ο τελευταίος του το έχει ξεπληρώσει με το παραπάνω. Ανάμεσα στα άλλα τα κατορθώματα του πρώτα απ’ όλα η απόκρουση στις 5 Μαΐου 2007 στο ντέρμπι κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι του πέναλτι του Βασέλ 11 λεπτά πριν από το φινάλε που συνέβαλε αποφασιστικά στο να νικήσει 1-0 η ομάδα του και σε συνδυασμό με την αποτυχία της Τσέλσι την επόμενη ημέρα να νικήσει στη λονδρέζικη μονομαχία την Άρσεναλ είχε ως αποτέλεσμα την κατάκτηση από τη Γιουνέιτεντ του 9ου της τίτλου στην Πρέμιερ Λιγκ και πρώτου για τον ίδιο.
Επίσης ήταν ο καταλύτης της 16ης κατάκτησης του Τσάριτι Σιλντ από τη νέα του ομάδα τρεις μήνες αργότερα αποκρούοντας άλλα τρία και μάλιστα διαδοχικά (κόντρα στους Κλαούντιο Πιζάρο, Φρανκ Λαμπάρντ και Σον Ράιτ Φίλιπς) στη ρουλέτα των πέναλτι κόντρα στην μεγάλη αντίζηλο Τσέλσι. Για το λόγο αυτό επιβραβεύτηκε από τη διοίκηση και τον Φέργκιουσον με την υπογραφή το Δεκέμβρη του 2008 ετήσιας ανανέωσης του συμβολαίου του (το νέο θα τον κρατούσε στη …βάση του ως το καλοκαίρι του 2010). Στις 27 Γενάρη του 2009 βοήθησε σημαντικά στο να κάνει η Γιουνάιτεντ νέο ρεκόρ στην Πρέμιερ Λιγκ διατηρώντας απόρθητη την εστία του επί πέντε σερί ματς. Στο 5-0 κόντρα στην Μπρόμγουϊτς κατέρριψε το ρεκόρ απαραβίαστης εστίας στην ίδια διοργάνωση που κατείχε ο Πετρ Τσεχ της Τσέλσι από το 2004-05 (10 ματς και 1.925 λεπτά) φθάνοντας τα 11 παιχνίδια και τα 1.032 λεπτά δίχως να δεχθεί γκολ. Κατόπιν βελτίωσε το αντίστοιχο ρεκόρ στην Αγγλία που ανήκε στον Στιβ Ντεθ της Ρέντινγκ από το 1979 με 1.103 λεπτά, στις 8 Φεβρουαρίου του 2009 εκείνο της Βρετανίας που είχε από το 1971 στον Μπόμπι Κλαρκ της Αμπερντίν με 1,155. Και τέλος 10 ημέρες αργότερα έφθασε τα 1.302 λεπτά ανίκητος καταρρίπτοντας το παγκόσμιο ρεκόρ που ήταν του Χοσέ Μαρία Μπαλχούμπασικ με 1.289 από το 2005 και το πρωτάθλημα κλαουσούρα της Χιλής . Το σερί εκείνο σταμάτησε στα 1.311 λεπτά στις 4 Μάρτη της ίδιας χρονιάς όταν τον νίκησε στο 9ο του αγώνα κόντρα στη Νιουκάστλ ο Πίτερ Λόβενκραντς, όμως δίχως αμφιβολία ήταν ο βασικός συντελεστής του 11ου θριάμβου της ομάδας του στην Πρέμιερ Λιγκ. Διοργάνωση στην οποία και τιμήθηκε για τα συνολικά 21 ματς απαραβίαστης εστίας με τον τίτλο του Χρυσού Γαντιού την σεζόν 2008-09 ενώ αναδείχθηκε από την ΟΥΕΦΑ κορυφαίος γκολκίπερ στην Ευρώπη (για 2η φορά στην καριέρα του και πρώτη μετά από 14 χρόνια όταν αγωνιζόταν στον Άγιαξ).
Παρά τους τραυματισμούς που στη συνέχεια τον έχουν ταλαιπωρήσει το σωματείο του πρόσφερε (και εξ αιτίας του ότι όλοι αναγνωρίζουν πως είναι ο κορυφαίος διάδοχος του μεγάλου Πέτερ Σμάιχελ κάτω από τα δοκάρια της ομάδας, και παράλληλα εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να βρεθεί αντάξιος αντικαταστάτης του) τον περασμένο Φλεβάρη μία ακόμα ετήσια ανανέωση που θα τον κρατήσει στο Μάντσεστερ ως το τέλος της εφετινής σεζόν όταν λογικά θα κρεμάσει τα γάντια του.
Τρεις λοιπόν επιφανείς συνομήλικοι του Μπέκαμ έχουν αποτελέσει πανηγυρική διάψευση των πρόσφατων ισχυρισμών του σερ Άλεξ ότι δεν εμπιστεύεται μεταγραφικά 35αρηδες (και πλέον). Και ίσως το όχι το οποίο έσπευσε να πει στον πρώην άσο του έχει να κάνει περισσότερο με το περιβόητο επεισόδιο που υπήρξε ανάμεσα τους το 2003 λίγο πριν χωρίσουν οι δρόμοι τους. Ο λόγος φυσικά για όσα τότε έγιναν στα αποδυτήρια της ομάδας με τον Φέργκιουσον μαινόμενο να εκτοξεύει ένα ποδοσφαιρικό παπούτσι και να τραυματίζει τον διεθνή Άγγλο άσο στο πρόσωπο.
Απάντηση σ’ αυτό μόνον ο μεγάλο τεχνικός μπορεί να δώσει. Μάλλον όμως δεν θα το κάνει. Εκτός και αν το φυλάει για τα απομνημονεύματα του….
