«Κόκκινες» βαθιές πληγές
Η Λίβερπουλ παρατάχθηκε με την καλύτερη δυνατή ενδεκάδα κόντρα στη Γουλβς, την πιο αδύναμη δηλαδή βάσει αριθμών (τουλάχιστον) ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ. Η ήττα με 1-0 στο «Ανφιλντ» δημιουργεί και πάλι πολλά ερωτηματικά και βασικότερο όλων, η παρουσία του Ρόι Χότζον στον πάγκο.
Αλλαγή τεχνικής ηγεσίας, αλλαγή ιδιοκτησίας και όμως οι πληγές της Λίβερπουλ όχι μόνο δεν επουλώνονται, αλλά δείχνουν να γίνονται μεγαλύτερες σε ότι αφορά το αγωνιστικό κομμάτι.
Μια ματιά στη βαθμολογία είναι αρκετά για να πείσει και αυτόν που δεν έχει την παραμικρή εικόνα από την φετινή ομάδα των «κόκκινων». Στο -12 βρίσκεται από την 4η θέση και στο +3 από την γραμμή του υποβιβασμού.
Τους λόγους που βλέπουμε την Λίβερπουλ στην 12η θέση τους έχουμε αναλύσει πολλές φορές, αλλά πλέον τίθενται και δύο νέα θέματα. Πρώτον, το θέμα της ψυχολογίας. Οι παίκτες της Λίβερπουλ δείχνουν να έχουν χάσει την στόφα του νικητή και δεν μπορούν να επιβάλλουν το αίσθημα υπεροχής της «κόκκινης» φανέλας στους αντιπάλους τους.
Σχεδόν οι μισές ομάδες που έχουν φιλοξενηθεί φέτος στο «Ανφιλντ» έχουν μείνει αήττητες, ενώ αυτό αποδεικνύουν και οι έξι ήττες στα εννέα εκτός έδρας παιχνίδια.
Πάνω σε αυτό το κομμάτι έπρεπε να βρει λύσεις ο Ρόι Χότζον. Η παρουσία του στον πάγκο της Λίβερπουλ ωστόσο δεν άλλαξε απολύτως τίποτα. Ο Χότζον μοιάζει με «πείραμα» το οποίο απέτυχε πριν ακόμα γίνουν οι τελικές δοκιμές και πλέον καλό θα ήταν στο «Ανφιλντ» να σκεφτούν μια λύση επιπέδου Χίντινγκ, Μουρίνιο. Προπονητή δηλαδή με προσωπικότητα…
Η φετινή χρονιά μπορεί να διασωθεί ακόμα με μια ευρωπαϊκή έξοδο ή μια καλή πορεία στο Γιουρόπα Λιγκ. Μέχρι εκεί όμως, γιατί η Λίβερπουλ σε καμία περίπτωση δεν δείχνει ότι μπορεί να κυνηγήσει τον στόχο της 4αδας.
