Ένα ασφαλές συμπέρασμα
Ουκ ολίγα σημαντικά , πλην όμως όχι (με μία αλλά σίγουρα σημαντική εξαίρεση) ιδιαίτερα ασφαλή συμπεράσματα μας προσφέρει στα μισά της διαδρομής της η πολύ βαριά φορτωμένη αγωνιστικά εορταστική περίοδος στην Αγγλία.
Ξεκινάμε από την μάχη του τίτλου όπου:
Α) Οι μνηστήρες για πρώτη φορά , με δίχως αμφιβολία λίγη …τόλμη, μπορούν να ανέβουν στο πρωτοφανές για τα δεδομένα της Πρέμιερ Λιγκ επίπεδο των πέντε. Η ικανότητα της Τότεναμ να ξεπεράσει τις ουκ ολίγες και λίαν σημαντικές επί μακρόν χρονικό διάστημα απουσίες αστεριών της (Ντεφόε, Φαν ντερ Φααρτ, Τζένας, Μόντριτς, Κράνιτσαρ κ.α.) και να τα πάει πολύ καλά τόσο στο πρωτάθλημα όσο και το Τσάμπιονς Λιγκ δείχνει στόφα σοβαρού υποψηφίου για το στέμμα για πρώτη φορά έπειτα από αρκετές δεκαετίες. Βέβαια είναι κάπως πίσω από τους έτερους μνηστήρες του αγγλικού θρόνου αλλά σίγουρα με τις αδυναμίες που και εκείνες φανερά έχουν δεν υπάρχει κανείς σοβαρός λόγος για να μην πιστεύουν οι Λονδρέζοι ότι είναι σε θέση να σηκώσουν τον προσεχή Μάιο τίτλο για παρθενική φορά στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ και πρώτη από τη μαγική σεζόν του μοναδικού τους νταμπλ το 1961.
Β) Η Μάντσεστερ Σίτι βελτιώνεται σταθερά σε βαθμό να είναι σε θέση να μοιράζεται με την συμπολίτισσα της Γιουνάιτεντ σε ένα σκηνικό πρωτοφανές για το αγγλικό ποδόσφαιρο με τις δύο γειτόνισσες της μεγαλούπολης του Βορρά να οδηγούν την κούρσα για τον αγγλικό τίτλο. Οι «πολίτες» πλέον είναι στα επίπεδα που προμήνυαν οι εξαιρετικά πολλές και σημαντικές μεταγραφές τους τα τελευταία τρία χρόνια. Και δεν συντρέχει ικανός λόγος για να τους εμποδίσει να κάνουν την υπέρβαση του πρώτου τους τίτλου από το 1968.
Γ) Η Άρσεναλ παρά την εξαιρετική της φρεσκάδα και την ικανότητα να προσφέρει το μάλλον ποιοτικότερο ποδόσφαιρο στο Νησί δεν έχει ακόμα αποκτήσει την σταθερότητα εκείνη που θα την έκανε στις παρούσες συνθήκες να έχει τον τίτλο του μεγάλου φαβορί για το στέμμα. Ασφαλώς βέβαια οι ουκ ολίγες σημαντικές απώλειες που μετράει και εφέτος αποτελούν μία μεγάλη τροχοπέδη για την ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ η οποία όμως είναι δικαίως ανάμεσα στους υποψήφιους πρωταθλητές.
Δ) Η Τσέλσι μπορεί μόνον καλύτερη να παρουσιαστεί στη συνέχεια και να καλύψει σταδιακά την απόσταση από την κορυφή που δημιούργησε η αγωνιστική της κρίση το τελευταίο δίμηνο.
Σ’ ότι έχει να κάνει τώρα με τη μάχη για την αποφυγή του υποβιβασμού αλλά και εκείνη για τα ευρωπαϊκά εισιτήρια (τόσο τα σημαντικότερα εξ αυτών που έχουν να κάνουν με το Τσάμπιονς Λιγκ όσο και πολύ περισσότερα τα του Γιουρόπα Λιγκ) είναι συναρπαστικά ανοικτή. Κύρια στο πρώτο μέτωπο οι υποψήφιοι πρωταγωνιστές είναι απίστευτα πολλοί. Δεν θα ήταν υπερβολή να συμπεριλάβει κανείς στην διανομή των ρόλων τις…μισές από εκείνες που συμμετέχουν στην εφετινή απολαυστικά αγωνιώδη και ….δημοκρατική Πρέμιερ Λιγκ.
Αφήσαμε για το τέλος το ίσως πιο σίγουρο συμπέρασμα. Δεν είναι άλλο από το βαθιά προβληματικό πρόσωπο της Λίβερπουλ. Οι πάλαι ποτέ κραταιοί όχι μόνον στο Νησί αλλά και την Ευρώπη «κόκκινοι» δεν έχουν καμία δικαιολογία όταν πλήρεις χάνουν μπροστά στο κοινό τους από την ίσως πλέον αδύναμη ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ. Η χθεσινή νίκη της Γουλβς μέσα στο «Άνφιλντ», η πρώτη έπειτα από σχεδόν 30 χρόνια, δεν φανερώνει τόσο ότι οι κάθε άλλο παρά τρομεροί εδώ και δεκαετίες «λύκοι» εξακολουθούν να μπορούν να δείχνουν τα δόντια τους στους ισχυρούς του αγγλικού ποδοσφαίρου, όσο ότι η αντίπαλος τους είναι ευάλωτη, σε βαθμό να διαπιστώνει κανείς με μεγάλη δόση βεβαιότητας ότι νοσεί σε επικίνδυνο βαθμό. Το αν μπορέσει (ή αν του …επιτραπεί από τη διοίκηση) ο Ρόι Χότζον να γιατρέψει σύντομα τα κακώς κείμενα είναι ένας λίαν δυνατός γρίφος. Το ευκολότερο είναι σίγουρα να πει κανείς ότι κάτι δεν πάει διόλου καλά στην πάλαι ποτέ αυτοκράτειρα Αγγλίας και Ευρώπης.
