Βόρειος Ιρλανδία: Να πάει στη γιορτή μετά 32 χρόνια!
Το καλοκαίρι του 2016 οι Βορειοιρλανδοί συμμετείχαν σε τελική φάση Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος για πρώτη φορά στην ιστορία τους. Ένα χρόνο μετά, διεκδικούν την επιστροφή τους σε Μουντιάλ μετά το 1986! Απέναντι στην Ελβετία οι Βορειοιρλανδοι θέλουν το ένα από τα τέσσερα «εισιτήρια» που οδηγούν στους ομίλους του Παγκόσμιου Κυπέλλου στη Ρωσία, μέσω των μπαράζ.
Μπορεί ο πληθυσμός της να μην φτάνει ούτε τα δύο εκατομμύρια, ωστόσο η χώρα έχει εκπροσωπηθεί τρεις φορές σε τελική φάση Μουντιάλ. Αυτό αποτελεί επίδοση ρεκόρ, καθώς είναι η μόνη χώρα με τόσο μικρό πληθυσμό (περίπου 1.4 εκατομμύρια) που έχει συμμετάσχει σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου πάνω από μια φορά.
Το 1958 στη Σουηδία, το 1982 στην Ισπανία και το 1986 στο Μεξικό, ήταν οι χρονιές που η Βόρειος Ιρλανδία βγήκε... εκτός συνόρων και έδωσε το παρών σε ομίλους του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Και τις τρεις χρονιές είχε κάτι το διαφορετικό να επιδείξει. Μελιστα κατάφερε να φτάσει μέχρι και τους «8» της διοργάνωσης το 1958 αλλά και έκανε τη μεγάλη έκπληξη το 1982 νικώντας την Ισπανία στην έδρα της.
1958: ΠΕΤΑΞΕ ΕΚΤΟΣ ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ-ΤΣΕΧΟΣΛΟΒΑΚΙΑ
Ήταν η πρώτη συμμετοχή σε επίσημη διοργάνωση. Οι Βορειοιρλανδοί, αφήνοντας εκτός Παγκοσμίου Κυπέλλου τις Ιταλία και Πορτογαλία στα προκριματικά, πέρασαν στη επόμενη φάση. Εκεί, κληρώθηκαν στον πρώτο όμιλο με την Δυτική Γερμανία, τη Τσεχοσλοβακία και την Αργεντινή. Προς έκπληξη πολλών, κατάφεραν και τερμάτισαν δεύτεροι σε ισοβαθμία με τους Τσεχοσλοβάκους, με τους οποίους χρειάστηκε να παίξουν μπαράζ για το «εισιτήριο» που οδηγούσε στους «8» της διοργάνωσης. Κάνοντας επίδειξη... ψυχικών αποθεμάτων, μπορεί να βρέθηκαν πίσω στο σκορ, όμως ισοφάρισαν και έστειλαν το ματς στην παράταση. Ο Μακ Πάρλαντ δεν είχε πει ακόμη την τελευταία του λέξη και με δεύτερο γκολ στο 97’ σόκαρε την ομάδα του Κάρελ Κόλσκι, στέλνοντας τη... σπίτι της.
Στα προημιτελικά δεν είχαν εξαρχής εύκολο έργο. Η μοίρα τους ήθελε να ανταγωνιστούν την Γαλλία, η οποία τους απέκλεισε με το ευρύ 4-0. Η παρέα του Ντάνι Μπλαντσφλάουερ (αρχηγός της ομάδας) που το 1961 οδήγησε τη Τοτεναμ στο πρώτο Νταμπλ του 20ου αιώνα και του Μπίλι Μπίνγκαμ (που έχει περάσει από τον πάγκο της εθνικης μας ομαδας της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ κατά το παρελθόν) τα είχαν πάει αρκετά καλά για «πρωτάρηδες».
1982: ΑΓΕΝΗΣ ΣΕ... ΞΕΝΟ ΣΠΙΤΙ
Στο Μουντιάλ της Ισπανίας η Βόρειος Ιρλανδία ήταν εκεί. Στα Προκριματικά το σύνολο του Μπίλι Μπίνγκαμ(που φευγοντας από την Ελλάδα ανέλαβε την Εβερτον και πια βρισκόταν στην ομάδα ως προπονητής) τερμάτισε μπροστά απο Σουηδία και Πορτογαλία και πέρασε στους ομίλους του Μουντιάλ της Ισπανίας μαζί με την Σκωτία, μετατρέποντας το γκρουπ σε έναν... βρετανικό μονόλογο.
Η κλήρωση έστειλε τη Βόρειο Ιρλανδία σε μια «τετράδα» με Ισπανία, Γιουγκοσλαβία και Ονδούρα. Παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο η «NornIron» τερμάτισε πρώτη, αφήνοντας τους Ίβηρες δεύτερους μέσα στην έδρα τους και τους... «Βραζιλιάνους της Ευρώπης» (όπως αποκαλούνταν οι Γιουγκοσλάβοι) εκτός συνέχειας! Στο κρίσιμο ματς απέναντι στους Ισπανούς οι οποίοι προκρινόντουσαν και με ισοπαλία, οι Βορειοιρλανδοί νίκησαν με 1-0 από ενέργεια υου Χαμιλτον και σουτ του Τζέφρι Αρμστρονγκ.
Στον δεύτερο γύρο, ωστόσο, δεν έκαναν κάτι το ουσιαστικό. Σε έναν μικρό όμιλο με τρεις ομάδες (η εν λόγω διοργάνωση δεν είχε φάση των «16», αλλά ένα δεύτερο γύρο με τέσσερα γκρουπ των τριών ομάδων, εκ των οποίων προκρινόταν ο ένας), οι Βορειοιρλανδοίτερμάτισαν τελευταίοι, συναντώντας ξανά τους... κακούς τους δαίμονες, τους Γάλλους.
Άξιο αναφοράς είναι το ρεκόρ που κατέχει μέχρι σήμερα ο Νόρμαν Γουάιτσαιντ, ως ο νεαρότερος παίκτης που έχει αγωνιστεί σε παιχνίδι τελικής φάσης τουΠαγκοσμίου Κυπέλλου σε ηλικία 17 ετών και δυο μηνών!
1986: ΠΛΗΡΩΣΕ ΤΗΝ ΚΑΚΗ ΕΠΙΔΟΣΗ
Πιστή στο ραντεβού της, η χώρα από το νησί βρέθηκε ξανά στο Μουντιάλ, ένα Μουντιάλ το οποίο «φιλοξενήθηκε» στο Μεξικό. Στην Προκριματική φάση, η Βόρειος Ιρλανδία κατέκτησε το ένα από τα δύο εισιτήρια (το άλλο το κέρδισαν οι Άγγλοι) που οδηγούν στα τελικά.
Η συγκεκριμένη διοργάνωση έμοιαζε με το περσινό Euroτου 2016. Οι τέσσερις καλύτεροι τρίτοι περνούσαν στους «16», ενώ οι υπόλοιποι δύο εγκατέλειπαν. Έτσι έγινε και με την ομάδα του Μπίλι Μπίνγκαμ, η οποία τερμάτισε στην τρίτη θέση, πίσω μόνο από τη Βραζιλία του Σόκρατες και την Ισπανία του Μίτσελ. Η κακή της επίδοση, όμως, της στέρησε τη συνέχεια στο Μουντιάλ.
Αξίζει να σημειωθεί πως στα δυο Παγκόσμια Κύπελλα της δεκαετιας του 80 την εστία της Βορείου Ιρλανδίας υπερασπιζόταν ο εκ των κορυφαίων γκολκίπερ στο βρετανικό ποδόσφαιρο, ο Πατ Τζένινγκς, ο οποίος κατέχει και το ρεκόρ με τις περισσότερες συμμετοχές με το εθνόσημο στο στήθος (119).
2016: Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
Τριάντα χρόνια μετά, η παρέα του Κάιλ Λάιφερτι κατάφερε και πέρασε σε φάση ομίλων Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας. Ηταν στον όμιλο της Ελλάδας του Ρανιέρι και προκρίθηκε ως πρώτη, με δεύτερη τη Ρουμανία. Στα μεταξύ μας παιχνίδια, οι είχαν κερδίσει με 2-0 στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης και στο «Windsor Stadium» του Μπέλφαστ με 3-1.
Σε ένα γκρουπ με Γερμανία, Πολωνία και Ουκρανία, η ομάδα του Μάικλ Ο’ Νιλ προκρίθηκε ως μια από τις καλύτερες τρίτες στους «16», «πετώντας» εκτός του Ουκρανούς. Στα νοκ-άουτ της έμελλε να αντιμετωπίσει την Ουαλία. Κάπου εκεί η... περιοδεία της επί γαλλικού εδάφους σταμάτησε, με αυτογκόλ του Μακόλει και οι «δράκοι» μπήκαν στους «8» της διοργάνωσης.
Πλέον, η δεύτερη θέση δίνει την ευκαιρία στους Βορειοιρλανδούς να περάσουν στα γήπεδα της Ρωσίας το καλοκαίρι του 2018, μέσω των μπαράζ. Η αντίπαλος Ελβετία, μια χώρα η οποία διαθέτει ποδοσφαιριστές με εμπειρίες από τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα φέρνει σναμνησεις από το φθινόπωρο του 1964 όταν σε δύο παιχνίδια, στο πλαίσιο των Προκριματικών του Μουντιάλ της Αγγλίας οι ομαδες πήραν από μια νίκη ενώ για την ιστορία, οι Ελβετοί είχαν προκριθεί σε βάρος των Βρετανών.
Το πρώτο παιχνίδι θα γίνει στο Μπέλφαστ στις 9 του μήνα και το δεύτερο στη Βασιλεία στις 12 Νοεμβρίου και το θετικό για τη Βόρειο Ιρλανδία, είναι ότι από τα πέντε τελευταία εντός έδρας παιχνίδια τα τέσσερα έληξαν νικηφόρα για εκείνη (η μοναδική ήττα ήρθε από τη Γερμανία).
Ο Τζέιμς Κουίν είχε πει: «Αν δεν μπορώ να παίζω για τη χώρα μου, καλύτερα να παρατήσω τελείως το ποδόσφαιρο». Αυτή η ομάδα μπορεί να μην έχει τα μεγάλα αστέρια, ωστόσο έχει ποδοσφαιριστές που αγαπούν να παίζουν για το εθνόσημο και δίνουν τα πάντα για τη νίκη. Αυτό είναι, ουσιαστικά, το «μαγικό συστατικό» της επιτυχίας της Βορείου Ιρλανδίας.
Γιαννης Λιόντος
