Αυτή η κόντρα που... δεν θα γίνει ποτέ φιλική
Πάντοτε οι αναμετρήσεις ανάμεσα στην Αγγλία και την Γερμανία έκρυβαν τις δικές τους μοναδικές συγκινήσεις, καθώς πρόκειται για ένα παιχνίδι με μεγάλη αντιπαλότητα ανάμεσα όχι μόνο σε δυο μεγάλες ποδοσφαιρικές σχολές, αλλά και σε δυο διαφορετικούς κόσμους, με ιστορικό-πολιτικό υπόβαθρο...
Με αφορμή τον σημερινό φιλικό παιχνίδι του «Γουέμπλεϊ», υπ’ αριθμόν νούμερο 32 ανάμεσα στις δυο εθνικές, το england365.gr θυμάται μερικούς αγώνες που έγραψαν την δική τους ιστορία.
Αγγλία-Γερμανία 4-2, (Τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου 1966)
Ξεκίνημα από την αμφιλεγόμενη αναμέτρηση που έχει φέρει το μοναδικό μέχρι στιγμής τρόπαιο για τα «Τρία Λιοντάρια» σε επίπεδο ανδρών. Ήταν τελικός του Μουντιάλ που διοργάνωνε η ίδια η Αγγλία και στον οποίο για να φτάσει είχε αποκλείσει προηγούμενως τις Αργεντινή (1-0) και Πορτογαλία (2-1). Στις 30 Ιουλίου του 1966 στο στάδιο «Γουέμπλεϊ» του Λονδίνου και μπροστά σε 100 χιλιάδες κόσμο, οι Άγγλοι έπρεπε να «κάμψουν» την αντίσταση των Γερμανών για να στεφθούν Παγκόσμιοι Πρωταθλητές εκείνου του τουρνουά.
Το ξεκίνημα τους δεν ήταν όμως το καλύτερο, καθώς η «Nationalmannschaft» άνοιξε πρώτη το σκορ με τον Χέλμουτ Χόλερ στο 12’. Παρόλα αυτά η Αγγλία απάντησε γρήγορα με τον Τζέφ Χαρστ έξι λεπτά αργότερα, ενώ ο Μάρτιν Πίτερς της έδωσε το προβάδισμα στο 78’. Όλοι νόμιζαν πως τα πάντα είχαν κριθεί. Υπολόγιζαν όμως χωρίς τον Βόλφανγκ Βέμπερ που με προβολή στο 90’, ύστερα από φάουλ του Έμεριχ και κεφαλιά του Χελντ, έστειλε για πρώτη φορά μετά από 32 χρόνια τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην παράταση.
Το επόμενο γκολ που μπήκε στο 101’ του τελικού, θα μείνει στην ιστορία, καθώς ακόμα και σήμερα η φίλαθλη ποδοσφαιρική απορεί αν πέρασε ποτέ την γραμμή του τέρματος του Χανς Τιλκόβσκι. Μιλάμε φυσικά για το τέρμα του Τζεφ Χάρστ, του οποίου το σουτ αφού πρώτα τράνταξε το οριζόντιο δοκάρι, η μπάλα στην συνέχεια αναπήδησε στην γραμμή της εστίας, με τους Γερμανούς να την διώχνουν και τον Σοβιετικό επόπτη Μπαχράμοφ να μετράει το γκολ κανονικά. Οι Δυτικογερμανοί παραδόθηκαν και δέχθηκαν στο 120’ της παράτασης άλλο ένα τέρμα από τον Χαρστ, που έκανε το χατ τρικ «σφραγίζοντας» το τρόπαιο για τους Άγγλους.
Γερμανία-Αγγλία, 1-1 (6-5, πέναλτι) (Ημιτελικά Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος 1996)
Άλλη μια αναμέτρηση ανάμεσα στις δυο παγκόσμιες υπερδυνάμεις του ποδοσφαίρου, που είχε λάβει χώρα στο «Γουέμπλεϊ», με τους Άγγλους να αναλαμβάνουν εκ νέου ένα μεγάλο ποδοσφαιρικό τουρνουά. Στις 30 Ιουνίου του 1996 στο πλαίσιο των ημιτελικών του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, Γερμανία και Αγγλία αναμετρούνταν για μια θέση στον τελικό της διοργάνωσης που θα γινόταν στο ίδιο γήπεδο τέσσερις μέρες μετά.
Τα «Τρία Λιοντάρια» προηγήθηκαν στο 3’ με τον Άλαν Σίρερ, όμως ισοφαριστήκαν σχετικά άμεσα με τον Στέφαν Κουντς στο 16’, με τις δυο ομάδες να πηγαίνουν με αυτό το σκορ μέχρι την διαδικασία των πέναλτι. Το χαμένο πέναλτι του νυν ομοσπονδιακού τεχνικού, Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, έκρινε την αναμέτρηση ανάμεσα στους δυο «μονομάχους», με την Γερμανία στο αμέσως επόμενο με τον Αντρέας Μέλερ, να επικρατεί τελικά της Αγγλίας με 6-5 στην ψυχοφθόρα αυτή διαδικασία.
Λίγες μέρες μετά που οι «αετοί» κατέκτησαν το τουρνουά ο Γκάρι Λίνεκερ είχε πει την γνωστή φράση πως το «ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι από 22 ποδοσφαιριστές, όπου στο τέλος κερδίζουν πάντα οι Γερμανοί», αναγνωρίζοντας την μαχητικότητά που πάντοτε τους διέκρινε.
Γερμανία-Αγγλία 1-5 (Προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου 2002)
Κατά πολλούς η πιο ταπεινωτική ήττα που δέχθηκαν οι Γερμανοί στο γήπεδό τους και μια από τις μεγαλύτερες στιγμές των Άγγλων. Ήταν η αναμέτρηση της προτελευταίας αγωνιστικής του 9ου ομίλου της ευρωπαϊκής ζώνης των Προκριματικών του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2002, που είχε γίνει στο Ολυμπιακό στάδιο του Μονάχου. Αν και οι γηπεδούχοι είχαν προηγηθεί στο 6’ με τον Κάρτσεν Γιάνκερ, στην συνέχεια έλαμψε το «άστρο» του Μάικλ Όουεν, ο οποίος σημείωσε προσωπικό χατ τρικ (12’, 48’, 65’), «αλώνοντας» το βαυαρικό γήπεδο.
Τα υπόλοιπα τέρματα σημείωσαν οι Στίβεν Τζέραρντ (45+3’) και Εμίλ Χέσκεϊ (73’), ο οποίος διαμόρφωσε το τελικό 5-1 για τους Άγγλους. Με αυτό τον τρόπο τα «Τρία Λιοντάρια», εκδικήθηκαν τους Γερμανούς για την ήττα που είχαν υποστεί στην έδρα τους (1-0) στον πρώτη αναμέτρηση που είχε λάβει χώρα στο «Γουέμπλεϊ» και παράλληλα λίγες μέρες μετά απέναντι στην Ελλάδα με «δραματικό» τρόπο (2-2) πήραν το «εισιτήριο» για τα τελικά της διοργάνωσης που είχε διεξαχθεί στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας.
Γερμανία Αγγλία 4-1 ( Παγκόσμιο Κύπελλο 2010, Φάση των «16»)
Μια αναμέτρηση που θύμισε κατά πολύ τον αμφιλεγόμενο τελικό του 1966 ανάμεσα στις δυο χώρες. Στην θέση του «αδικημένου» οι Άγγλοι αυτήν την φορά που έχουν κάθε δικαίωμα να φωνάζουν, καθώς το μακρινό σουτ του Φρανκ Λαμπαρντ στο 39’αφού πρώτα βρήκε στο οριζόντιο δοκάρι, πέρασε στην συνέχεια την γραμμή του τέρματος του Μανουέλ Νόιερ και δεν μέτρησε ποτέ. Έτσι ο Ουρουγουανός διαιτητής Πάμπλο Φαντίνο στέρησε την δυνατότητα στους Άγγλους να κάνουν το 2-2 σε εκείνο το σημείο και να δώσουν νέο ενδιαφέρον στην αναμέτρηση. Τα γκολ για την Γερμανία είχαν πετύχει οι Μίροσλαβ Κλόζε (20’), Λούκας Ποντόλσκι (32’) και Τόμας Μίλερ (67’. 70’). Για τους Άγγλους είχε μειώσει προσωρινά σε 2-1 ο Μάθιου Άπσον με κεφαλιά στο 37’ του αγώνα.
