Πιάνοντας το... τζακ ποτ στις μεταγραφές του Γενάρη!
Με την μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου σε πλήρη εξέλιξη, καθώς και το αναμενόμενο... φιλολογικό ντελίριο που προκύπτει για τις κινήσεις που ετοιμάζουν οι ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ, το england365 παρουσιάζει περιπτώσεις παικτών που δεν έφτασαν απαραίτητα με τις ανάλογες περγαμηνές στο χειμερινό μεταγραφικό παράθυρο, δικαιολόγησαν ωστόσο και με το παραπάνω τα χρήματα που ξοδεύτηκαν για αυτούς...
Ανέκαθεν το μεταγραφικό παζάρι του Ιανουαρίου δεν ενδείκνυται για μεγάλα οικονομικά «ανοίγματα», ακόμα και στην Πρέμιερ Λιγκ όπου τα ποσά έχουν ξεφύγει πλέον. Οι ομάδες παραδοσιακά κοιτάζουν να καλύψουν όποιες «τρύπες» έχει το ρόστερ τους ενόψει του δεύτερου γύρου, ή και να βρουν κάποια καλή ευκαιρία, που θα δοκιμαστεί και θα τους ωφελήσει μακροπρόθεσμα.
Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις – λιγοστές έστω – όπου στη μέση της σεζόν ενδέχεται να προκύψουν… λαχεία, βάσει πάντα του κόστους που έχει η κάθε μεταγραφή αλλά και το τι προσφέρει εκείνη μετέπειτα, στους αγωνιστικούς χώρους και σε επίπεδο μεταπώλησης τους (όλα τα παρακάτω ποσά αναγράφονται σε λίρες):
Φιλίπε Κουτίνιο (από Ίντερ σε Λίβερπουλ το 2013 και στη Μπαρτσελόνα το 2018) 8,5 εκ. - 160 εκατ.
Η μεγάλη μεταγραφή ολοκληρώθηκε το απόγευμα της 6ης Ιανουαρίου του 2018, σε ένα στόρι που είχε δείξει από το περασμένο καλοκαίρι τον τρόπο με τον οποίο θα ολοκληρωνόταν, την επιθυμία του ποδοσφαιριστή να παίξει για τους «μπλαουγκράνα» και την πρόθεση του συλλόγου του Μέρσεϊσαϊντ να εξασφαλίσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο οικονομικό όφελος, φτάνοντας στα 160 εκατ.ευρώ με το «ok» για την παραχώρηση του παίκτη.
Ωστόσο, στην Ίντερ της περιόδου 2012/13 είχε σαφώς περιορισμένο ρόλο, όμως στη Λίβερπουλ της σεζόν εκείνης και – ιδίως – της δικής του αγωνιστικής «ανόρθωσης» το 2014 και στην κούρσα του τίτλου, ήταν εκ των βασικών συντελεστών.
Ο Βραζιλιάνος μέσος αποτελούσε μέχρι πρότινος ίσως τον ποιοτικότερο παίκτη αυτή τη στιγμή στο ρόστερ του Γιούργκεν Κλοπ, οι... σειρήνες της Μπαρτσελόνα ηχούσαν από το περασμένο καλοκαίρι και πλέον, ο Κουτίνιο έβαλε τέλος σε μια άκρως επιτυχημένη θητεία (κ ας μη συνδυάστηκε με τίτλους και διακρίσεις) στο «Άνφιλντ», στο οποίο παρέμεινε πιστός και φέρθηκε απόλυτα επαγγελματικά στο πρώτο μισό της σεζόν.
Λουις Σουάρες (από Άγιαξ σε Λίβερπουλ, 2011): 22,5 εκατομμύρια
Η μετακίνηση του από τον Άγιαξ, στις τελευταίες μέρες του Ιανουαρίου του 2011, έτυχε να συμπέσει χρονικά με αυτήν του Άντι Κάρολ από τη Νιουκάστλ, με την κατάληξη τους πάντως στο πέρασμα των χρόνων να είναι τελείως διαφορετική…
O Oυρουγουανός αποδείχθηκε… value for money, καθώς στα 3,5 χρόνια που έμεινε στο Μέρσεϊσαϊντ, εκτός από τα γκολ που προσέφερε (συνολικά 82 σε 133 ματς), αποτελούσε μια αστείρευτη πηγή πάθους και κινδύνου για τις αντίπαλες άμυνες. Η πώληση του στη Μπαρτσελόνα το καλοκαίρι του 2014, για 75 εκατομμύρια λίρες, απέφερε και σημαντικό κέρδος στη Λίβερπουλ.
Νεμάνια Βίντιτς (από Σπαρτάκ Μόσχας σε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, 2006): 7 εκ.
Ήρθε ως… άγνωστος από τη Μόσχα στο Μάντσεστερ, αλλά κατάφερε με την αξία του και τα αμυντικά του προσόντα να εδραιωθεί στο κέντρο της άμυνας των «κόκκινων διαβόλων». Την επιλογή του υπερασπίστηκε τότε έντονα και ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο οποίος τόνιζε πως η ομάδα του ήθελε δυνατούς αμυντικούς σαν τον Σέρβο για να μπορεί να κερδίζει τρόπαια.
Έδωσε το παρών σε 300(!) παιχνίδια και συνέβαλε και αυτός στο να κατακτήσει η Γιουνάιτεντ πέντε πρωταθλήματα και το Τσάμπιονς Λιγκ του 2008, μέχρι να κατηφορίσει για την Ίντερ το 2014.
Πατρίς Εβρά (από Μονακό σε Γιουνάιτεντ, 2006): 5 εκ.
Αποτέλεσε μια αξιόπιστη λύση στο αριστερό άκρο της άμυνας, βοηθώντας αρκετά και στο επιθετικό παιχνίδι της ομάδας του, σε μια θέση που παραδοσιακά, οι καλές λύσεις σπανίζουν.
Το παράδοξο της περίπτωσης του Εβρά πάντως ήταν το κακό του ντεμπούτο, σε μια ήττα με σκορ 3-1 από τη Μάντσεστερ Σίτι: o Σερ Άλεξ Φέργκιουσον μετά από 45 αγωνιστικά λεπτά τον έβγαλε, και ττου είπε (όπως παραδέχθηκε αργότερα δημόσια) να κάτσει κάτω και να δει τι σημαίνει πραγματικά αγγλικό ποδόσφαιρο! Μετά από αυτό, μάλλον κατάλαβε για τα καλά το μάθημα του…
Μικέλ Αρτέτα (από Σοσιεδάδ σε Έβερτον, 2005): 2 εκ.
Aν και αποκτήθηκε αρχικά με τη μορφή δανεισμού, η Έβερτον ενεργοποίησε την οψιόν αγοράς του και φυσικά δεν το μετάνιωσε. Τα δυο εκ. λίρες αποτιμώνται εν τέλει ως λίγα για αυτά που προσέφερε, καθώς ο ίδιος ο παίκτης ψηφίστηκε δυο χρονιές στην καλύτερη εντεκάδα της Πρέμιερ Λιγκ και άλλη μια ως κορυφαίος μέσος της σεζόν στην Αγγλία.
Στα «ζαχαρωτά» έμεινε από το 2005 ως το 2011, όταν και πωλήθηκε στην Άρσεναλ για δέκα εκατομμύρια.
Γκάρι Κέιχιλ (από Μπόλτον σε Τσέλσι): 2012, 7 εκ.
Με τα ποσά που ξοδεύονται πλέον για την απόκτηση ενός ικανού κεντρικού αμυντικού (όπως φάνηκε άλλωστε πρόσφατα με τον Φαν Ντάικ), η μεταγραφή του Γκάρι Κέιχιλ από τη Μπόλτον έξι χρόνια πριν ήταν ευκαιρία από αυτές που δεν εμφανίζονται κάθε μέρα, ή μάλλον σε… κάθε μεταγραφικό «παράθυρο», για την Τσέλσι!
Γεμάτες σε εμφανίσεις σεζόν από το 2012 μέχρι σήμερα, με αθόρυβη δουλειά από την άμυνα και συμμετοχή στις επιτυχίες του 2012 και των δυο τελευταίων πρωταθλημάτων του 2015 και του 2017, κάνουν τα επτά εκατομμύρια εν προκειμένω να μοιάζουν ψίχουλα!
Ριγιάντ Μαχρέζ (από Χάβρη σε Λέστερ, 2014): 400.000 λίρες
Ένα «λαχείο» από το πουθενά για τη Λέστερ, το οποίο χρόνο με το χρόνο ανέβαζε την αξία του. Αρχικά, τόσο στις προσπάθειες των «αλεπούδων» για άνοδο στα σαλόνια της Πρέμιερ Λιγκ, όσο και στην κατάκτηση του ποδοσφαιρικού της Έβερεστ τον Μάιο του 2016.
Η παρουσία του ήταν κάτι παραπάνω από καταλυτική, με άμεσο αποτέλεσμα να αναδειχθεί πρώτα κορυφαίος παίκτης της χρονιάς και εν συνεχεία καλύτερος Αφρικανός ποδοσφαιριστής για το 2016. Κατα καιρούς πάντως, παίζει συχνά το χαρτί της αποχώρησης, ψάχνοντας τη μεταγραφή που θα του επιτρέψει να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στο κορυφαίο ποδοσφαιρικά επίπεδο, εντός ή και εκτός Νησιού.
Mπράνισλαβ Ιβάνοβιτς (από Λοκομοτίβ Μόσχας σε Τσέλσι, 2006): 7,5 εκ.
Δεν έκανε από την αρχή το… μπαμ, καθώς ο Σέρβος αμυντικός δεν έπειθε τον τότε προπονητή της Τσέλσι, Άβραμ Γκραντ. Όμως με την έλευση του Σκολάρι το καλοκαίρι του 2008, η θέση του – έστω και κατά συνθήκη – δεξιού οπισθοφύλακα έγινε δική του για πολλά χρόνια στο «Στάμφορντ Μπριτζ».
Η ικανότητα του να αγωνίζεται εκτός από την δεξιά πλευρά της άμυνας και ως κεντρικός αμυντικός, τον καθιστούσε ένα χρήσιμο «εργαλείο» στα χέρια του εκάστοτε προπονητή στην Τσέλσι, ενώ και η ικανότητα του στο ψηλό παιχνίδι προσέφερε ενίοτε σημαντικά γκολ στην ομάδα του. Mετά από μια σπουδαία δεκαετία, άφησε το Λονδίνο πέρυσι για χάρη της Αγίας Πετρούπολης και της τοπικής Ζενίτ.
Κλιντ Ντέμπσεϊ (από Νιού Ίγκλαντ σε Φούλαμ, 2007): 2 εκ.
Ερχόμενος στη λονδρέζικη ομάδα το 2007, γινόταν ο τρίτος Αμερικάνος (ΜακΜπράιντ και Μποκανέγκρα οι άλλοι δυο) που θα φορούσαν τη φανέλα των «cottagers». Αποτέλεσε τον πρώτο σκόρερ στις τρεις από τις πέντε χρόνιες του στο «Κρέιβεν Κότατζ», και εκ των πολύτιμων παίκτών για να καταφέρει , με τον Ρόι Χότζον το 2010, να φτάσει η Φούλαμ στον τελικό του Γιουρόπα Λιγκ, τον οποίο πάντως έχασε απ' την Ατλέτικο Μαδρίτης.
Η αγωνιστική του συνέπεια του έδωσε την ευκαιρία να μεταπηδήσει αργότερα στην Τότεναμ, χωρίς να πιάνει ποτέ πάντως τις επιδόσεις που είχε στην πρώτη του «περιπέτεια» στην Αγγλία.
Nτέλε Άλι (από Μίλτον Κέινς Ντονς σε Τότεναμ, 2015): 5 εκ.
Για οποιονδήποτε παίκτη το να τολμήσει το βήμα από την Μίλτον Κέινς Ντονς της League Two στην Τότεναμ και την Πρέμιερ Λιγκ δεν είναι κάτι εύκολο, πόσο μάλλον για έναν παίκτη που δεν είχε «κλείσει» καν τα 19 του χρόνια
Η Τότεναμ βέβαια δεν δίστασε εξίσουν να... ποντάρει σε αυτόν, δίνοντας για χάρη του 5 εκ. λίρες και να φτάσει, τρία χρόνια μετά, να νιώθει απόλυτα δικαιωμένη που διαθέτει έναν εκ των κορυφαίων χαφ του κόσμου στις τάξεις της! Αν η διοίκηση των Λονδρέζων δεν αποφασίσει να τον πουλήσει για... τριψήφιο αριθμό εκατομμυρίων στο μέλλον, θα αποτελέσει τον παίκτη στον οποίο θα βασιστεί κατά πολύ πάνω του η ομάδα του μέλλοντος στα «σπιρούνια».
