Ο Βενγκέρ πληρώνει το τίμημα για τα στάνταρ που καθιέρωσε στην Άρσεναλ!
Στις τελευταίες πέντε χρονιές, που σύμφωνα με τους ειδικούς και τους ίδιους τους οπαδούς της Άρσεναλ είναι πολύ κακές, η ομάδα του Βενγκέρ πήρε τρία FA Cup και είναι πάλι τώρα σε έναν τελικό αυτή τη φορά του Λιγκ Καπ. Στο ίδιο διάστημα η Λίβερπουλ και η Τότεναμ είναι άτιτλες! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Πριν ξεκινήσει η γκρίνια από τους φίλους των «κανονιέρηδων», πως υποστηρίζω τον Βενγκέρ, ξεκαθαρίζω πως παραθέτω απλά τα γεγονότα. Τα οποία όπως έλεγε ο Σαρλ Ντε Γκωλ είναι ξεροκέφαλα! Παίρνουμε λοιπόν τα νούμερα και τους αριθμούς και βλέπουμε πως η Άρσεναλ από το 2015 που αποθεώνεται η Τότεναμ του Ποτσετίνο από όλο τον Τύπο έχει πάρει συνολικά τρία τρόπαια συν το Κομιούνιτι Σιλντ τρεις φορές το 2014 το 2015 και το 2017 στην παραδοσιακή κόντρα πρωταθλητή και κυπελλούχου που ανοίγει τη σεζόν. Για να βρει κάνεις έξι συνολικά κατακτήσεις τροπαίων από την Τοτεναμ πρέπει να πάει πίσω 37 χρόνια, από το 1980-81 μέχρι τις μέρες μας!
Περνάμε και στη Λίβερπουλ που δικαιωματικά με τον Κλοπ στον πάγκο ενθουσιάζει τους φίλους της κατά διαστήματα με το ωραίο ποδόσφαιρο που παίζει αλλά για να βρει κανείς συνολικά έξι τίτλους πρέπει να πάει στο 2001 και να μετρήσει μέχρι σήμερα! Σε αυτή την τελευταία πενταετία πάντως, ούτε η Λίβερπουλ ούτε η Τότεναμ έχουν καταφέρει να πάρουν έστω και ένα τρόπαιο! Μήπως λοιπόν τελικά οι φίλοι της Άρσεναλ είναι υπερβολικά άδικοι με τον Βενγκέρ;
Αυτές πάντως τις πρώτες μέρες χωρίς τον Σάντσες η Άρσεναλ αντέδρασε υπέροχα. Η νίκη επί της Κρίσταλ Παλας με 4-0 ακολουθήθηκε από την πρόκριση στον τελικό του Λιγκ Καπ με επικράτηση επί των «μπλε» της Τσέλσι. Εάν τυχόν κερδίσει στις 25 Φλεβάρη τη Σίτι ο Βενγκέρ θα κατορθώσει να μπει σε αυτό το πολύ κλειστό κλαμπ με τους μανατζερς που έχουν κατακτήσει στο αγγλικό ποδόσφαιρο και τους τέσσερις τίτλους. Και το πρωτάθλημα επί εποχής Πρεμιερ Λιγκ, το FA Cup και το Λιγκ Καπ, συν το Community Shield. Ο σερ Άλεξ Φέργκιουσον, ο Ζοσέ Μουρίνιο και ο Κένι Νταλγκλίς είναι αυτοί που βρίσκονται ήδη μέσα στο κλειστό κύκλο!
Αν πάμε ακόμα πιο πίσω στο 1961 που άρχισε και το Λιγκ Καπ μέχρι τις μέρες μας, οι μόνοι άλλοι στην εποχή προ Πρεμιερ Κιγκ που το έχουν καταφέρει είναι εμβληματικές φυσιογνωμίες όπως ο Ντον Ρέβι με τη Λιντς Γιουναιτεντ, ο Μπιλ Νίκολσον με τη Τότεναμ και ο Τζο Μέρσερ με τη Μάντσεστερ Σίτι! Δεν το έχουν καταφέρει τεράστιοι προπονητές όπως ο Μπιλ Σάνκλι, ο Σερ Ματ Μπάσμπι, ο Μπράιαν Κλαφ και ο Μπόμπ Πέισλι!
Είναι βέβαιο πως η ιστορία θα αποτιμήσει και θα απονείμει στον Αλσατό τεχνικό περισσότερη δικαιοσύνη από αυτή που η σύγχρονη εποχή και οι οπαδοί του δίνουν. Το θέμα για την τωρινή Άρσεναλ είναι πως οι απαιτήσεις πάντα θα είναι ψηλές και για τον ίδιο τον Βενγκέρ και για όποιον τελικά τον διαδεχτεί! Αυτό συμβαίνει γιατί αυτός έχει ανεβάσει τον πήχη ψηλά και τώρα αρκετές φορές περνά από κάτω!
Θυμίζω κάτι που έγραψα πέρσι, πως η Άρσεναλ σε 50 χρόνια πριν την άφιξη του Βενγκέρ είχε τερματίσει 21 φορές στην πρώτη τετράδα και από το 1996 και κάθε χρόνο μέχρι τον περασμένο Μάιο ήταν στις τέσσερις πρώτες θέσεις πάντα! Ιστορικά δεν είναι ομάδα της πρώτης τετράδας στα 102 χρόνια που συμμετέχει, ανελλιπώς στη μεγάλη κατηγορία!
Πέρασε πολλά χρόνια χωρίς τίτλους στις αρχές του 20ου αιώνα, 31 συνολικά και μετά την έκρηξη επιτυχιών με πέντε πρωταθλήματα και δυο κύπελλα έπειτα από την άφιξη του μυθικού Χέρμπερτ Τσάπμαν στη δεκαετία του '30 για να μπλέξει και πάλι στη φάση της μετριότητας περνώντας τη δεκαετία του '50 και του '60 με ελάχιστες επιτυχίες. Έπειτα από το νταμπλ του 1970-71 τα επόμενα χρόνια με εξαίρεση τη δεύτερη θέση του 1973 βρισκόταν σταθερά από την 11η θέση και κάτω. Στα 80s πέρασε και πάλι μετριότητες χρονιές μέχρι την άφιξη ρου Τζορτζ Γκρέιαμ που πήρε το πρώτο Λιγκ Καπ το 1987 και τα πρώτα πρωταθλήματα μετά το 1971 (1989 και 1991). Πριν όμως φτάσει ο Βενγκερ στο Χάιμπουρι είχε μπει πάλι σε φάση εσωστρέφειας τερματίζοντας κάτω από τη δεκάδα, 12η το 1995!
Γενικά όπως διαπιστώνει κανείς, σταθερά πρωταγωνίστρια έγινε την τελευταία εικοσαετία και αυτή η επιτυχία βασίζεται στη δουλειά που έκανε ο Βενγκέρ! Και αυτή έφτασε στο σημείο να τον στραγγαλίζει!
