ENGLAND365 24.01.2011 | 11.58
Ο Βούλγαρος πρώην πλέον διεθνής επιθετικός ο πρώτoς από τη γειτονική μας χώρα που έχει στεφθεί πρωταθλητής στην Αγγλία με τα γκολ του και την έχει γένει προσφορά του στην αγωνιστική εικόνα της ομάδας του σερ Άλεξ Φέργκιουσον έχει κλέψει την παράσταση αφήνοντας σε δεύτερο ρόλο τα υπόλοιπα αστέρια των «κόκκινων διαβόλων».
Και όλα αυτά λίγους μήνες μετά τις φήμες περί αποχώρησης του από το «θέατρο των ονείρων» έπειτα από τις συνολικά όχι ιδιαίτερα πειστικές εμφανίσεις του με τη φανέλα των «κόκκινων διαβόλων». Τουλάχιστον αναφορικά με τις τεράστιες προσδοκίες που προκάλεσε η απόκτηση του την τελευταία ημέρα των καλοκαιρινών μεταγραφών του 2008 όταν έναντι του διόλου ευκαταφρόνητου ποσού των περίπου 31 εκατομμυρίων στερλινών μετακόμισε από την Τότεναμ στη Γιουνάιτεντ η οποία μάλιστα στα ανταλλάγματα για εκείνη τη συμφωνία είχε παραχωρήσει για ένα χρόνο δανεικό στους Λονδρέζους το νεαρό Φρέιζερ Κάμπελ. Αρπάζοντας τον μάλιστα την τελευταία στιγμή από την αιώνια αντίπαλο Μάντσεστερ Σίτι που τα είχε βρει με τους πρωτευουσιάνους για την παραχώρηση του Βαλκάνιου αστέρα.
Η προσθήκη εκείνη στους τότε πρωταθλητές Αγγλίας που είχαν ήδη στο έμψυχο τους υλικό τους τρομερούς και φοβερούς Κριστιάνο Ρονάλντο, Κάρλος Τέβες και Γουέιν Ρούνι είχε χαρακτηριστεί το «κλειδί» για την σε τέτοιο βαθμό ενδυνάμωση των «κόκκινων διαβόλων» ώστε να καταφέρουν να διατηρήσουν τα κεκτημένα τόσο στο αγγλικό πρωτάθλημα όσο και το Τσάμπιονς Λιγκ. Και μπορεί μεν η ομάδα του να τα κατάφερε στο πρώτο μισό των στόχων της όμως ο ίδιος μάλλον περιφερειακό ρόλο έπαιξε τόσο στην επιτυχία της στη σημαντικότερη διοργάνωση του Νησιού. Τα 9 γκολ σε 31 παρουσίες στο πρωτάθλημα και τα 14 σε 43 συνολικά σ’ όλα τα μέτωπα σίγουρα δεν ήταν ότι περίμεναν οι άνθρωποι και οι φίλοι της ομάδας από έναν δίχως αμφιβολία εξαιρετικό επιθετικό που όμως οι αρετές του δεν περιορίζονται απλά στο να στέλνει τη μπάλα στα αντίπαλα δίκτυα.
Η άψογη του τεχνική κατάρτιση και ποδοσφαιρική διορατικότητα του επιτρέπουν να αποτελεί καταλύτη των κατορθωμάτων των συμπαικτών του στον προαναφερθέντα τομέα και οι 10 ασίστ (όσες και οι Σεσκ Φάμπρεγκας, Στίβεν Τζέραρντ και Φρανκ Λάμπαρντ και μία λιγότερη από τον κορυφαίο της «κατηγορίας» Ρόπμιν Φάν Πέρσι) στην παρθενική του σεζόν στο «Ολντ Τράφορντ» δίνουν μία πιο δίκαιη εικόνα της συνολικής του αγωνιστικής παρουσίας στη Γιουνάιτεντ.
Αλλά σίγουρα τα πάμπολλα γκολ όχι μόνον επί πατρίου εδάφους με τη φανέλα της ΤΣΣΚΑ Σόφιας όσο και στη συνέχεια στο ξενιτεμό του αρχικά στη Λεβερκούζεν και κατόπιν στην Τότεναμ ( όπου σε δύο σεζόν είχε απολογισμό 23 γκολ τόσο το 2006-07 όσο και το 2007-08 σε 49 και 52 παρουσίες αντίστοιχα) κάθε άλλο παρά ήρθαν στο ξεκίνημα στον κορυφαίο ως τώρα σταθμό της καριέρας του.
Και αν τότε είχε ως άλλοθι την πρωτοκαθεδρία των ….παλαιότερων στην ομάδα επιθετικών αυτή έπαψε να υπάρχει καθώς τόσο ο Πορτογάλος σούπερ σταρ όσο και ο υπερπολύτιμος τα προηγούμενα χρόνια στην Γιουνάιτεντ Αργεντινός αντίζηλος του για μία θέση στην 11αδα της Γιουνάιτεντ έφυγαν για άλλες πολιτείες (τις Ρεάλ Μαδρίτης και Μάντσεστερ Σίτι αντίστοιχα).
Έχοντας πλέον να ανταγωνιστεί μόνον το Ρούνι και κατά δεύτερο λόγο τον ταλαιπωρημένο από διαδοχικούς σοβαρούς τραυματισμούς Μάικλ Όουεν που πήγε το καλοκαίρι του 2009 στη Γιουνάιτεντ για να καλύψει μέρος από το τεράστιο κενό το οποίο άφησαν πίσω οι Κριστιάνο Ρονάλντο και Τέβες ο Μπερμπάτοφ τα πήγε …χειρότερα.
Η συγκομιδή σε γκολ ήταν βελτιωμένη στο πρωτάθλημα (12 σε 33 παρουσίες) αλλά συνολικά περιορίστηκε ( 12 σε 43 παρουσίες σ’ όλα τα μέτωπα) και ο σερ Άλεξ αποφάσισε λόγω της συχνής αδυναμίας του να προσφέρει σταθερά στο σκοράρισμα να αλλάξει το αγωνιστικό του σύστημα προτιμώντας το 4-5-1 με τον Ρούνι μοναδική αιχμή του δόρατος.
Τα ρεπορτάζ που τον ήθελαν να παίρνει πόδι από τη Γιουνάιτεντ έδιναν και έπαιρναν το περασμένο καλοκαίρι αλλά ο μεγάλο Σκωτσέζος τεχνικός φρόντιζε όχι μόνον να τα διαψεύδει αλλά και να ανταποκριθεί στα …λόγια του. Ο Μπερμπάτοφ που προσωπικά μου θυμίζει αγωνιστικά το χαρισματικό στυλ του ενός και μοναδικού Ντούσαν Μπάγεβιτς έμεινε και ο «Φέργκι» έχει κάθε λόγο να αισθάνεται δικαιωμένος από αυτή την εμπιστοσύνη που έχει δείξει στον επιθετικό του για τον οποίο είχε μάλιστα πει το 2008 κατά την απόκτηση του «ο Ντίμιταρ είναι ένας σπουδαίος παίκτης και μπορείς να δεις την ποιότητα του , είναι φανταστικός , υπάρχουν λίγοι που μπορούν να προσφέρουν στιγμές μαγείας όπως εκείνος οι οποίος μπορούν να αποδειχθούν αποφασιστικές για την τύχη του αγώνα».
Ο 29 χρόνος επιθετικός που έχει αναδειχθεί έξι φορές κορυφαίος παίκτης της Βουλγαρίας (μία περισσότερο από τον μεγάλο Κρίστο Στόιτσκοφ) και είναι πρώτος σκόρερ όλων των εποχών της εθνικής ομάδας της χώρας του