Όταν το «έστησαν» Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ

Κάποιοι μπορεί να πιστεύουν πως τα προκαθορισμένα αποτελέσματα των ποδοσφαιρικών αγώνων είναι αποτέλεσμα της εξάπλωσης του στοιχήματος στο διαδίκτυο, όμως φέτος συμπληρώνονται 103 χρόνια από εκείνο το ματς που παίκτες της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και της Λίβερπουλ είχαν συμφωνήσει εκ των προτέρων για το αποτέλεσμα του.

Όταν το «έστησαν» Γιουνάιτεντ και Λίβερπουλ

Ήταν 2 Απρίλιου του 1915 όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ υποδεχόταν στο «Ολντ Τράφορντ» τη Λίβερπουλ, σε ένα ματς που οι γηπεδούχοι κυνηγούσαν τη νίκη προκειμένου να αποφύγουν τον υποβιβασμό. Αντίθετα, οι φιλοξενούμενοι ήταν περισσότερο αδιάφοροι για το αποτέλεσμα καθώς βρισκόμενοι στη μέση του βαθμολογικού πίνακα, ούτε τον τίτλο διεκδικούσαν, αλλά ούτε κινδύνευαν να υποβιβαστούν.

Οι φήμες που κυκλοφορούσαν λίγες μέρες νωρίτερα πως το πρωτάθλημα δεν θα διεξαγόταν τη νέα σεζόν λόγω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, μετατρέπονταν σταδιακά σε  βεβαιότητα. Και σε μια εποχή που οι ποδοσφαιριστές εισέπρατταν ελάχιστα, φαινόταν λογικό πως θα προσπαθούσαν να εξασφαλίσουν εύκολο χρήμα, όταν διαπίστωσαν πως η ποδοσφαιρική τους καριέρα σύντομα θα σταματούσε λόγω του πολέμου.  Δεν αποκλείεται μάλιστα να θεώρησαν πως οι σημαντικές εξελίξεις θα τους επέτρεπαν να δράσουν χωρίς να τραβήξουν την προσοχή.  

Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν συνέβη.  Η απροθυμία κάποιων παικτών της Λίβερπουλ να κυνηγήσουν τις φάσεις και η άστοχη εκτέλεση ενός πέναλτι έβαλαν σε υποψίες τόσο τον διαιτητή όσο και άλλους που παρακολούθησαν την αναμέτρηση.  Και λίγες ώρες αργότερα, όταν άρχισαν να κάνουν την εμφάνιση τους τα κερδισμένα κουπόνια που είχαν πονταρίσματα στη νίκη των «κόκκινων διαβόλων» με 2-0, με απόδοση 8,00, το ίδιο ύποπτα αντιμετώπισαν το θέμα τόσο οι μπουκμέικερς όσο και η FA.  

Η έρευνα της αγγλικής ομοσπονδίας που κράτησε αρκετούς μήνες είχε τελικά αποτέλεσμα, καθώς διαπιστώθηκε πως επτά παίκτες και από τις δυο ομάδες είχαν συμφωνήσει για το αποτέλεσμα της αναμέτρησης, ενώ συμμετοχή είχε και ένας ακόμη παίκτης, ο Λόρενς Κουκ, που αγωνιζόταν στην Στοκπορτ. Ο «εμπνευστής» φαίνεται πως υπήρξε ο Τζάκι Σέλντον, ο οποίος αγωνιζόταν στη Λίβερπουλ, αλλά ήταν πρώην παίκτης της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Εμπλεκόμενοι ήταν επίσης από τη Λίβερπουλ οι : Τομ Μίλερ, Μπόμπ Περσελ και Τόμας Φέρφουλ και οι Σάντι Τέρνμπουλ, Αρθουρ Γουάλει και Ενοκ Γουέστ από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.  

Για την «συμφωνία» γνώριζαν αλλά αρνήθηκαν να πάρουν μέρος τόσο ο σκόρερ των δυο τερμάτων των γηπεδούχων σε εκείνο το ματς, Τζορτζ Αντερσον, όσο και ο άσος των «κόκκινων» Φρεντ Πάγκναμ, ο οποίος μάλιστα απείλησε να σκοράρει και να καταστρέψει την συμφωνία, κάτι που παρά λίγο να καταφέρει στέλνοντας τη μπάλα στο δοκάρι.

Ένας άλλος ποδοσφαιριστής, ο Μπίλι Μέρεντιθ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, είχε καταθέσει στην αγγλική ομοσπονδία πως δεν γνώριζε κάτι για την συμφωνία, ωστόσο άρχισε να το υποπτεύεται όταν οι συμπαίκτες του απέφευγαν να τον τροφοδοτήσουν με την μπάλα. 

Ο πέλεκυς για τους επτά παίκτες έπεσε βαρύς, καθώς τιμωρήθηκαν με δια βίου αποκλεισμό, όμως δεν υπήρξε καμία τιμωρία για τους συλλόγους καθώς διαπιστώθηκε πως οι παίκτες έδρασαν μόνοι τους.

Αν και οι περισσότεροι δέχθηκαν την ποινή, ο Ενοκ Γουεστ αποφάσισε να στραφεί εναντίον της αγγλικής ομοσπονδίας κατηγορώντας τη για δυσφήμηση. Όπως ήταν αναμενόμενο ο παίκτης της Γιουνάιτεντ δεν κατάφερε να δικαιωθεί.  Μάλιστα, η κίνηση του Γουέστ αυτή είχε ως αποτέλεσμα ο ίδιος να μείνει ο τελευταίος του οποίου η ποινή άρθηκε, το 1945 και ενώ ήταν πια 59 ετών!

Των υπολοίπων παικτών, ακόμη και του Τέρνμπουλ ο οποίος είχε σκοτωθεί στο μέτωπο, οι ποινές άρθηκαν το 1919 ως αναγνώριση για τις υπηρεσίες που πρόσφεραν στην πατρίδα κατά τη διάρκεια του πολέμου.   

Αν και κάποιοι θεώρησαν πως το προκαθορισμένο αποτέλεσμα της αναμέτρησης του «Ολντ Τράφορντ» είχε ως σκοπό να βοηθήσει τη Γιουνάιτεντ να αποφύγει τον υποβιβασμό, οι περισσότεροι πιστεύουν πως τα κίνητρα ήταν κυρίως οικονομικά.

Όπως και να είχε πάντως, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με τη νίκη εκείνη κατάφερε να παραμείνει στην κατηγορία αφήνοντας την Τσέλσι και την Τότεναμ στη 19η και 20η θέση αντίστοιχα. Όταν το πρωτάθλημα ξανάρχισε, την σεζόν 1919-20, η λίγκα αποφάσισε τη συμμετοχή 22 ομάδων (έναντι 20 που ήταν πριν) στην πρώτη κατηγορία.  Κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης της λίγκας, ο πρόεδρος της Λιβερπουλ Τζον ΜακΚενα, αισθανόμενος ενοχές για τον τρόπο που οι παίκτες της ομάδας του βοήθησαν τη Γιουνάιτεντ να μείνει στην κατηγορία, ζήτησε την παραμονή της Τσέλσι, ενώ πρότεινε την άνοδο της Αρσεναλ (η οποία είχε τερματίσει 5η στη δεύτερη κατηγορία) ως επιβράβευση για τη μακρόχρονη παρουσία της.

Έτσι εκτός από την Ντέρμπι και την Πρέστον που τερμάτισαν στις δυο πρώτες θέσεις της δεύτερης κατηγορίας, την άνοδο πήρε και η Αρσεναλ (η οποία από τότε αγωνίζεται αδιάκοπα στην κορυφαία κατηγορία). Η Τσέλσι παρέμεινε στην κατηγορία, αντίθετα με την Τότεναμ η οποία υποβιβάστηκε.