Καλύτερο το περυσινό του Ντρογκμπά
25.01.2011 | 18.19
Το εξαιρετικό γκολ του Ντιντιέ Ντρογκμπά χθες βράδυ στο «Ρίμποκ», που σηματοδότησε την αφετηρία μίας ακόμα νίκης για την, όχι συνηθισμένη σε επιτυχίες τους δύο προηγούμενους μήνες, Τσέλσι, αναμφίβολα ήταν μαζί με εκείνο του Ραούλ Μεϊρέλες,τα κορυφαία της αγωνιστικής στην Πρέμιερ Λιγκ.
Αλλά σίγουρα όχι το ωραιότερο του Ιβοριανού διεθνή επιθετικού στο συγκεκριμένο γήπεδο.
Τον τίτλο αυτό δικαιούται ασφαλώς εκείνο που πέτυχε ο κορυφαίος Αφρικανός επιθετικός στις 31 Οκτώβρη του 2009, κόντρα μάλιστα στον ίδιο γκολκίπερ επίσης για την Πρέμιερ Λιγκ.
Τότε η ομάδα του Κάρλο Αντσελότι είχε ήδη «καθαρίσει» το ματς με τα γκολ των Λαμπάρντ (πεν), Ντέκο και Ιβάνοβιτς πριν χριστεί σκόρερ και ο μεγάλης της γκολτζής. Το παιχνίδι είχε μπει στις καθυστερήσεις . Ο Ανελκά από τα πλάγια αφού ταλαιπώρησε ένα αντίπαλο της Μπόλτον έβγαλε σέντρα στην καρδιά της άμυνας της γηπεδούχου όπου ο Ντέκο με το στήθος έστρωσε στον Λαμπάρντ που με τη σειρά του επέλεξε ένα τακουνάκι για να δώσει στον Ντρογκμπά ο οποίος με πλασέ πάνω στην κίνηση άφησε …ακίνητο τον Φινλανδό γκολκίπερ της ομάδας της Βορειοδυτικής Αγγλίας.
Ήταν πιθανότατα το ωραιότερο ομαδικό γκολ της περασμένης σεζόν όχι μόνον από πλευράς Λονδρέζων αλλά σ’ όλη την Πρέμιερ Λιγκ. Και από τα πλέον…. χάρμα οφθαλμών στο αγγλικό ποδόσφαιρο δείγμα της κλάσης των ποδοσφαιριστών των «μπλε». Και ενέπνευσε τον σχολιαστή της βρετανικής τηλεόρασης που το υποδέχθηκε με το εύστοχο «ορισμένες φορές είναι πραγματικά πανέμορφο παιχνίδι (το ποδόσφαιρο)». Ενώ αλησμόνητη ήταν και η αντίδραση του Ντρογκμπά μετά το με δική του υπογραφή ποδοσφαιρικό κομψοτέχνημα της ομάδας του.
Οι Λονδρέζοι πάντως είναι συνηθισμένοι στα ….ευχάριστα ταξίδια στο Μπόλτον καθώς η τοπική Γουόντερερς ούτε καν έχει πετύχει γκολ σε βάρος τους στο «Ρίμποκ» από τις 23 Νοέμβρη του 2002 όταν και απέσπασε ισοπαλία 1-1. Τότε όμως δεν είχε καν ξεκινήσει η χρυσή εποχή Αμπράμοβιτς στο σωματείο της βρετανικής πρωτεύουσας και ο Ζοσέ Μουρίνιο καθόταν ακόμα στον πάγκο της Πόρτο την οποία θα οδηγούσε λίγους μήνες μετά στην κατάκτηση του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ.
Από τότε και έπειτα η Τσέλσι μετράει επτά νίκες σε ισάριθμες επισκέψεις στην έδρα της συγκεκριμένης αντιπάλου και μάλιστα εξασφάλισε, με μία εξ αυτών , το πρωτάθλημα το 2005 (το πρώτο από τα δύο με τον Πορτογάλο τεχνικό στον πάγκο).
Παρόλα αυτά παίκτες , τεχνική ηγεσία και φίλοι της έχουν κάθε λόγο να αισθάνονται έντονη ικανοποίηση για την νέα «τεσσάρα». Και ο ποδοσφαιριστής που έδωσε το σύνθημα για την επίτευξη της , αν και επαναλαμβάνω πριν από περίπου 16 μήνες είχε όχι ως σολίστας όπως χθες αλλά ως μέλος μίας απολαυστικής ποδοσφαιρικής …μπάντας σημειώσει ακόμα εντυπωσιακότερο γκολ , μας υπενθύμισε ότι τόσο ο ίδιος όσο και η ομάδα του είναι εδώ για να υπερασπίσει όσο καλύτερα μπορεί (μετά από τις ασταμάτητες αποτυχίες το Νοέμβρη και το Δεκέμβρη που την άφησαν πολύ πίσω από την πρωτοπόρο Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και όχι μόνον) τα περυσινά κεκτημένα της στο αγγλικό ποδόσφαιρο.
