Ο τελικός του λευκού αλόγου
28 Απριλίου 1923. Ο τελικός του Κυπέλλου Αγγλίας ανάμεσα σε Μπόλτον και Γουέστ Χαμ έμελλε να μείνει αλησμόνητος όχι μόνο γιατί ήταν ο πρώτος αγώνας που διεξήχθη στο θρυλικό Γουέμπλεϊ και είχε αρκετές “περίεργες” στιγμές αλλά επίσης λόγω του απρόσμενου πρωταγωνιστή από τον οποίο έχει πάρει και το όνομά του ο συγκεκριμένος αγώνας. Ο λόγος για τον Μπίλι, ένα λευκό άλογο του οποίου η μορφή και η θύμηση είναι κομμάτια αναπόσπαστα από την ιστορία και την παρακαταθήκη του αγγλικού ποδοσφαίρου.
Η ιστορία του παιχνιδιού
Πριν από 95 ακριβώς χρόνια το Γουέμπλεϊ άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του για την διεξαγωγή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα. Το νεόκτιστο τότε θρυλικό γήπεδο είχε συμπληρώσει μόλις τέσσερις μέρες από την ολοκλήρωση της ανέγερσής του με αποτέλεσμα η Ομοσπονδία να μην μπορέσει να εκδώσει εγκαίρως τα εισιτήρια της αναμέτρησης. Αυτό είχε σαν φυσικό επόμενο να επικρατήσει φρενίτιδα στις κερκίδες αφού η επίσημη καταμέτρηση της προσέλευσης έκανε λόγο για 126.047 θεατές (με την χωρητικότητα του γηπέδου να φτάνει στις 125.000) ενώ ανεπίσημες πληροφορίες ανεβάζουν τον αριθμό στις 300.000 (!!!) συμπεριλαμβανομένων και όσων βρίσκονταν περιμετρικά του γηπέδου. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα πως αυτή η ασύλληπτη προσέλευση οδήγησε τον αγώνα να ξεκινήσει μετά από 40λεπτη καθυστέρηση. Όπως ήταν λογικό τα μέτρα ασφαλείας ήταν δρακόντεια. Χιλιάδες αστυνομικοί εκ των οποίων και αρκετοί έφιπποι. Ένας από αυτούς, ο Τζόρτζ Σκόρι, κατάφερε να ξεχωρίσει ανάμεσα στο πλήθος και ο λόγος ήταν ο Μπίλι, το λευκό άλογο που ίππευε. Η φωτογραφία του πανέμορφου καθαρόαιμου ήταν και το σήμα κατατεθέν του πολυαναμενόμενου παιχνιδιού στο πέρας των χρόνων. Αντίπαλες στο χορτάρι η Μπόλτον και η Γουέστ Χαμ.
Ο περίεργος αγώνας και το γκολ του Σμιθ
Οι δυο ομάδες είχαν μια ολόκληρη κατηγορία να της χωρίζει. Η Μπόλτον της πρώτης κατηγορίας ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί της αναμέτρησης και προσδοκούσε η τρίτη της συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου να είναι και η τυχερή ( ήττες με 4-1 από την Νοτς Κάουντι το 1894 και 1-0 από την Μάντσεστερ Σίτι δέκα χρόνια αργότερα). Στο δρόμο της για το Γουέμπλεϊ απέκλεισε τις Νόριτς, Λιντς, Χάντερσφιλντ (σε δυο αναμετρήσεις), Τσάρλτον και στον ημιτελικό την Σέφιλντ Γιουνάϊτεντ. Από την άλλη τα «σφυριά», που έπαιζαν στη δεύτερη κατηγορία, έκαναν τη μεγάλη έκπληξη και πραγματοποιούσαν την παρθενική τους εμφάνιση σε τελικό αφού πρώτα είχαν ξεπεράσει το εμπόδιο των Χαλ, Μπράιτον (σε διπλές αναμετρήσεις), Πλίμουθ, Σαουθάμπτον (σε τρεις αναμετρήσεις) και Ντέρμπι. Σε μια εποχή όπου το περίφημο 2-3-5 μεσουρανούσε στο ποδόσφαιρο, η Μπόλτον δικαιώνει τα προγνωστικά και επικρατεί με 2-0 χάρις στα τέρματα των Ντέιβιντ Τζακ και Τζακ Σμιθ, φτάνοντας παράλληλα στην κατάκτηση του τροπαίου για πρώτη φορά στην ιστορία της. Το δεύτερο γκολ των νικητών σήκωσε μεγάλη συζήτηση όσων αφορά την επίτευξή του αφού οι παίκτες της Γουέστ Χαμ ισχυρίστηκαν ότι η μπάλα χτύπησε στο δοκάρι και δε μπήκε στα δίχτυα ενώ ο διαιτητής της αναμέτρησης Ντέιβιντ Άσον καταλόγισε το γκολ κανονικά ισχυριζόμενος ότι η μπάλα βρήκε σε θεατή(!) και όχι στο δοκάρι. Οι διαμαρτυρίες όμως δεν σταμάτησαν εκεί αφού υπήρξαν νέοι ισχυρισμοί πως ένας φίλαθλος της Μπόλτον επανάφερε την μπάλα στον αγωνιστικό χώρο λίγο πριν τη σέντρα του Βιζάρντ που οδήγησε στο γκολ του Σμιθ. Μετά από αυτήν την άκρως περίεργη περίπτωση, αρκετοί θεατές άρχισαν να αποχωρούν από τις εξέδρες, πεπεισμένοι ότι η Μπόλτον είχε οφθαλμοφανέστατα ευνοηθεί. Λίγο πριν τη λήξη της αναμέτρησης σημειώθηκε ακόμα ένα κωμικοτραγικό περιστατικό, με τον αρχηγό των «σφυριών» Τζορτζ Κέι να «καταδιώκει» τον Άσον για να τον πείσει να φύγει από τον αγωνιστικό χώρο και τον αρχηγό της Μπόλτον Τζο Σμιθ να απαντάει χαρακτηριστικά: «Είμαστε εντάξει, παίζουμε και ως το βράδυ αν χρειαστεί».
Το aftermath
Η λήξη του παιχνιδιού βρήκε τους φιλάθλους της Μπόλτον να εισέρχονται στον αγωνιστικό χώρο για να πανηγυρίσουν την κατάκτηση του τροπαίου και τον βασιλιά του Ηνωμένου Βασιλείου Γεώργιο Ε’ να κάνει την απονομή. Η «εισβολή» του κόσμου οδήγησε στην άμεση επέμβαση των αστυνομικών δυνάμεων και την επανεμφάνιση του Μπίλι. Σε συνέχεια των όσων αλλοπρόσαλλων συνέβησαν πριν και κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού, ο γυμναστής της Γουέστ Χαμ Τσάρλι Πέιντερ δεν δίστασε να αποδώσει την ευθύνη για την ήττα της ομάδας του στο…..άλογο λέγοντας πως οι οπλές του άνοιξαν τρύπες που δυσκόλεψαν την προσπάθεια των παικτών(!!!). Τα όσα ακολούθησαν το τέλος του αγώνα σε συνδυασμό με την υπερβολικά μεγάλη προσέλευση και τον τραυματισμό εκατοντάδων θεατών (μεταξύ αυτών και αρκετοί αστυνομικοί) πήραν τόση έκταση που οδήγησαν το θέμα μέχρι και το κατώφλι της Βουλής των Κοινοτήτων. Η Ομοσπονδία έκτοτε καθιέρωσε την έκδοση και την προπώληση εισιτηρίων πριν από κάθε τελικό και εφάρμοσε δραστικά μέτρα για την αποφυγή παρόμοιων περιπτώσεων.
To σήμερα
Σε έναν ούτως ή άλλως περίεργο τελικό από όλες τις απόψεις, η παρουσία του Μπίλι ήταν τελικά αυτή που ξεχώρισε. Η φωτογραφία που τον απαθανατίζει έχει διαιωνιστεί και παραμένει μέχρι και σήμερα κειμήλιο μιας ξεχασμένης εποχής στο αγγλικό ποδόσφαιρο. Το 2005 η νεόκτιστη γέφυρα κοντά στο υπό κατασκευή τότε νέο Γουέμπλεϊ ονομάστηκε «Γέφυρα του Λευκού Αλόγου» προς τιμήν του.
Σωκράτης Νίκου
