Ηταν ο Mr Liverpool!
Ήταν ο άνθρωπος που συνδύασε την τέχνη του μάστορα με την αγάπη του για το ποδόσφαιρο. Και ως αποτέλεσμα είχε την μεγάλη Λίβερπουλ που από το 1976 μέχρι το 1983 σάρωνε τα πάντα στον διάβα της. Μιλάμε για τον Μπομπ Πέισλι, ο οποίος έφυγε από την ζωή σαν σήμερα πριν 15 χρόνια, χτυπημένος από την νόσο του Αλτσχάιμερ, ανίκανος να θυμηθεί όσα είχε πετύχει με την αγαπημένη του ομάδα.
Ήταν ο ορισμός της φράσης «μόνος μου φτιάχνω την μοίρα μου». Γεννημένος στο Σάντερλαντ στις 23 Ιανουαρίου του 1919, από την πρώτη επαφή με την ποδοσφαιρική μπάλα κατάλαβε ότι δεν ήθελε τίποτα περισσότερο από το να παίξει ποδόσφαιρο. Ακόμη και όταν ήταν 18 χρονών και έπρεπε να δουλέψει για να επιβιώσει ο ίδιος και η οικογένεια, όταν δούλευε στην οικοδομή, πάντα ξέκλεβε λίγο χρόνο για να προπονείται ούτως ώστε να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Το 1939 πήρε την απόφαση και να αφήσει το σίγουρο μεροκάματο, υπογράφοντας επαγγελματικό συμβόλαιο στην Λίβερπουλ. Βέβαια, χρειάστηκε 7 χρόνια για να κάνει ντεμπούτο με την φανέλα των «κόκκινων» αφού ενδιάμεσα ντύθηκε στα χακί και πολέμησε για την Αγγλία στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Στις 5 Ιανουαρίου του 1946 αγωνίστηκε για πρώτη φορά στο ματς κυπέλλου με της Τσέστερ (νίκη της Λίβερπουλ με 2-0). Μέχρι και το 1954, που κρέμασε τα παπούτσια του, είχε 253 συμμετοχές πετυχαίνοντας μάλιστα 10 γκολ, αγωνιζόμενος ως ακραίος μέσος, βοηθώντας την Λίβερπουλ να κατακτήσει το πρωτάθλημα του 1947.
Όντας 35 χρονών αρνήθηκε να αποχωρήσει από τον χώρο του ποδοσφαίρου. Παρέμεινε στην αγαπημένη του ομάδα, αρχικά στο πόστο του φυσιοθεραπευτή, έπειτα στα τμήματα υποδομής του συλλόγου και μετά στο πλευρό των Ντον Γουέλς (από το 1954 έως το 1956), του Φιλ Τέιλορ (από το 1956 έως το 1959) και του μέντορα του Μπιλ Σάνκλι (από το 1959 έως το 1974). Από εκείνον έμαθε όλα τα μυστικά που θα οδηγούσε μία ομάδα στην κορυφή. Όταν το 1974 ο Σάνκλι αποφάσισε να αποχωρήσει από την τεχνική ηγεσία, ο Πέισλι προσπάθησε να τον μεταπείσει.. Ωστόσο οι προσπάθειες του ήταν άκαρπες και η διοίκηση της ομάδας έπρεπε να προσλάβει προπονητή. Και όχι απλά ….έναν προπονητή αλλά αντάξιο της φήμης και του έργου του Σάνκλι.
Η σύγκριση με τον προκάτοχο θα ήταν αναπόφευκτη και η διοίκηση σκέφτηκε πως το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να συμφωνήσουν με έναν τεχνικό ο οποίος ήξερε τα κατατόπια της ομάδας αλλά θα μπορούσε να διατηρήσει την Λίβερπουλ στην λίστα των κορυφαίων ομάδων. Τον βρήκαν στο πρόσωπο του βοηθού του. Ο Μπομπ Πέισλι δεν περίμενε ποτέ μια τέτοια πρόταση αλλά την αποδέχτηκε παρά την τεράστια δυσκολία της νέας του αποστολής. Έφτανε η στιγμή που ο «μαθητής» θα έπρεπε να δείξει τι έμαθε δίπλα στον μεγάλο «δάσκαλο».
Αν κρίνουμε εκ του αποτελέσματος, αυτή η εξέλιξη ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. Ο «μαθητής» ξεπέρασε τον «δάσκαλο». Ο Σάνκλι είχε κατακτήσει 3 πρωταθλήματα, 2 κύπελλα και 1 κύπελλο UEFA σε 15 χρόνια ενώ οι διακρίσεις του Πέισλι ήταν 5 πρωταθλήματα, 3 κύπελλα Πρωταθλητριών, 1 κύπελλο UEFA, 1 ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ και 4 Τσάριτι Σιλντ.
Αποχώρησε το 1983, γεμάτος από τίτλους. Λίγα χρόνια μετά όμως η μοίρα ήταν σκληρή μαζί του. Η νόσος του Αλτσχάιμερ δεν του επέτρεψε να θυμάται τι είχε πετύχει στον πάγκο της Λίβερπουλ. Τουλάχιστον όμως οι φαν του συλλόγου θα τον θυμούνται για πάντα. Το όνομα του κοσμεί μία θύρα στο «Άνφιλντ» και έτσι οι νέοι θα γνωρίζουν πως εκείνος που «έχτισε» μία παγκόσμια ποδοσφαιρική δύναμη είχε όνομα και επώνυμο και λεγόταν Μπομπ Πέισλι.
