Δεν ξεχνιέται…

Τα συναισθήματα δεν του επέτρεπαν να ολοκληρώσει τις φράσεις του. Ο Πίτερ Τζάκσον αποδίδοντας τιμή στους 56 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στη φωτιά του Μπράντφορντ, δεν κατάφερε να συγκρατήσει τη συγκίνησή του.

Δεν ξεχνιέται…

Ήταν 11 Μαΐου του 1985 όταν στο «Valley Parade» βρήκαν τραγικό θάνατο 56 άτομα στις κερκίδες του γηπέδου, την ώρα που εκτυλισσόταν η αναμέτρηση ανάμεσα στις Μπράντφορντ και Λίνκολν. Ο πατέρας και τα δύο του αδέλφια κάθονταν στη μεσαία εξέδρα, όταν αυτή τυλίχθηκε στις φλόγες, λίγο πριν τη διακοπή του ημιχρόνου. Ήταν το τελευταίο παιχνίδι της σεζόν και η Μπράντφορντ είχε στεφθεί και μαθηματικά πρωταθλήτρια, με αποτέλεσμα 11.000 φίλοι της ομάδας να γεμίσουν το γήπεδο στον τελευταίο εντός έδρας αγώνα. Αρκετοί από αυτούς, μέσα στους οποίους και οι συγγενείς του Τζάκσον, ζητούσαν βοήθεια καθώς προσπαθούσαν να διαφύγουν από το γήπεδο, οι κερκίδες του οποίου τυλίχθηκαν στις φλόγες, πιθανότατα από τσιγάρο ή σπίρτο.

«Δεν έχουν περάσει πάρα πολύ χρόνια από την ημέρα που έγινε η καταστροφή. Ήταναπότιςπιοθλιβερέςστιγμές. Ήμουναρχηγόςτηςομάδας. Υποτίθεται ότι ήταν μια μέρα χαράς γιατί θα πανηγυρίζαμε το τρόπαιο του πρωταθλήματος που είχαμε κατακτήσει και με τη σέντρα, το κλίμα που επικρατούσε ήταν πανηγυρικό. Περίπου μισή ώρα αργότερα, χιλιάδες κόσμου έτρεχε για να σωθεί. Αν είσαι μάρτυρας ενός τέτοιος τραγικού περιστατικού, σου μένει χαραγμένο στο μυαλό. Είχα την οικογένειά μου παρούσα και έχασα τον πατέρα και τα δυο αδέλφια μου. Ευτυχώς, ο υπόλοιπος κόσμος βγήκε σώος από το γήπεδο. Οι εικόνες εκείνης της ημέρας δεν περνούν. Δεν ξεπερνάς κάτι τέτοιο. Βρήκαν τον πατέρα και τα δύο μου αδέλφια μισή ώρα περίπου, από τη στιγμή που ξέσπασε η φωτιά. Ο ένας είχε μεν παγιδευτεί, αλλά είχε καλύτερη τύχη από κάποιους άλλους» ήταν η ανατριχιαστική περιγραφή του γεγονότος από τον Πίτερ Τζάκσον, που συχνά σταματούσε παρασυρμένος από τη συγκίνηση.