1990: Με επίλογο τα δάκρυα του «Gazza»
Από την κόλαση στον παράδεισο και στο τέλος… δάκρυα! Κάπως έτσι θα μπορούσε να περιγράψει κανείς μέσα σε λίγες μόνο λέξεις την πορεία της Εθνικής Αγγλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη στα γήπεδα της Ιταλίας το καλοκαίρι του 1990. Εκεί όπου τα «λιοντάρια» πραγματοποίησαν την καλύτερη παρουσία τους σε τελική φάση Μουντιάλ από το 1966 και έπειτα…
Οι Ιταλοί ανέλαβαν τη φιλοξενία του συγκεκριμένου τουρνουά συλλέγοντας έντεκα ψήφους και υπερτερώντας έναντι των πέντε που είχε να επιδείξει η Σοβιετική Ένωση. Πριν όμως η υπόθεση οδηγηθεί στην τελική της ευθεία, ενδιαφέρον είχε εκφραστεί και από τις Αυστρία, Δυτική Γερμανία και Αγγλία ενώ στο φάκελο των υποψήφιων διοργανωτών συγκαταλεγόταν και το όνομα της Ελλάδας, με τη χώρα μας να αποσύρεται από τη διαδικασία πριν τη διεξαγωγή της ψηφοφορίας που έλαβε χώρα στην Ελβετία την 19η Μαΐου του 1984.
Προ έναρξης Μουντιάλ ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον έχει ανακοινώσει πως τα παιχνίδια της τελικής φάσης θα είναι τα τελευταία του στην άκρη του αγγλικού πάγκου. Ο 57χρονος τότε τεχνικός είχε ήδη πακετάρει βαλίτσες για Ολλανδία, ετοιμαζόμενος για την πρώτη από τις δύο θητείες του στην Αϊντχόφεν (σ.σ. 1990-92 & 1998-99). Η ύστατη δοκιμασία αποτελεί ωστόσο ισχυρό κίνητρο και το ρόστερ που έχει στα χέρια του μοιάζει στα μάτια του Μπράιαν Ρόμπσον… «το καλύτερο στα δέκα χρόνια που βρίσκομαι εγώ στην Εθνική».
Τέρι Μπούτσερ, Πίτερ Μπίρντσλι και Τζον Μπαρνς αποτελούν ξεχωριστές μορφές του έμψυχου δυναμικού! Ο Γκάρι Λίνεκερ πιο έμπειρος από ποτέ, βλέπει δίπλα-πίσω του άξιο συμπαραστάτη επιθετικής έκφρασης τον 23χρονο Πολ Γκασκόιν, ο οποίος χαρακτηρίστηκε ως η «ψυχή» εκείνης της ομάδας, εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Το απέδειξε άλλωστε το καλοκαίρι εκείνο! Ο ταλαιπωρημένος σήμερα από προβλήματα αλκοολισμού τα οποία τον έχουν οδηγήσει κατά καιρούς σε καταστάσεις εξαθλίωσης, πραγματοποιούσε στα γήπεδα της Ιταλίας τις κορυφαίες εμφανίσεις της καριέρας του προκαλώντας… «Gazzamania » σε ολόκληρη τη Βρετανία!
Τα «λιοντάρια» ξεκινούν τις υποχρεώσεις παρουσιάζοντας μέτριες εμφανίσεις, οι οποίες κινήθηκαν βέβαια στο γενικότερο κλίμα ενός εκ των –κατά γενική ομολογία- χειρότερων Παγκοσμίων Κυπέλλων από πλευράς θεάματος. Απόδειξη; Μόλις 115 γκολ σε σύνολο 52 παιχνιδιών, που μας οδηγούν στο χειρότερο μέσο όρο παραγωγικότητας με ποσοστό 2.21 τέρματα ανά ματς…
Αγγλία-Ιρλανδία 1-1
Η ισοπαλία της πρεμιέρας απέναντι στην Ιρλανδία (1-1) αλλά και αυτή της δεύτερης αγωνιστικής απέναντι στους Ολλανδούς (0-0) δεν εμπόδισαν τελικά την ομάδα του Σερ Μπόμπι να καπαρώσει την πρώτη θέση του έκτου ομίλου με νίκη επί της Αιγύπτου στην τελευταία «στροφή».
Αγγλία-Ολλανδία 0-0
H κεφαλιά ο Μαρκ Ράιτ ύστερα από ασίστ του Γκασκόιν στο 64ο λεπτό της συνάντησης που διεξήχθη στο «Σαντ’ Ελία» του Κάλιαρι ήταν αυτή που καθόρισε το ματς. Απέναντι στους «οράνιε» πάντως ο Μπράιαν Ρόμπσον την… πάτησε ξανά με εξάρθρωση ώμου και έχασε το υπόλοιπο τουρνουά ενώ ο Σερ Μπόμπι ρίσκαρε δοκιμάζοντας σχήμα με λίμπερο τον Ράιτ. Εν τέλει δικαιώθηκε!
Αγγλία-Αίγυπτος 1-0
Στη φάση των «16» η Αγγλία συναντά το Βέλγιο και θα χρειαστεί το χρόνο της παράτασης για να βρει το γκολ που θα κρίνει την αναμέτρηση. Ο Γκασκόιν είναι ξανά αυτός που «σερβίρει» το νικητήριο τέρμα στον Ντέιβιντ Πλατ (1-0), ο οποίος τελείωσε τη δουλειά με δεξί βολέ αναγκάζοντας τον Σερ Μπόμπι Ρόμπσον να πανηγυρίσει… χορεύοντας την πρόκριση στην προημιτελική φάση! Ο Πλατ υπήρξε η αποκάλυψη των «λιονταριών» το καλοκαίρι εκείνο και ανάγκασε την Μπάρι να πληρώσει στην Άστον Βίλα έναν χρόνο αργότερα το ποσό των 7.43 εκ. λιρών για να τον εντάξει στο δυναμικό της ενώ το 1993 εντάχθηκε στη «φαρέτρα» της Γιουβέντους.
Αγγλία-Βέλγιο 1-0
Στην προημιτελική φάση το Καμερούν απείχε μόλις οκτώ λεπτά από την έκπληξη, βρισκόμενο στο 82ο λεπτό μπροστά με 2-1 και παρά το γεγονός ότι ο Πλατ είχε ανοίξει το σκορ 25’. Είχε έρθει η ώρα του Λίνεκερ! Ο επιθετικός της Τότεναμ κέρδισε και εκτέλεσε εύστοχα το πέναλτι που έστειλε το ματς στην παράταση και επανέλαβε την ίδια δουλειά στο πέμπτο λεπτό του εξτρά χρόνου, εκμεταλλευόμενος την κάθετη μπαλιά του… Γκασκόιν.
Αγγλία-Καμερούν 3-2
Στον ημιτελικό με τη Δυτική Γερμανία, ο Λίνεκερ έσωσε-αυτή τη φορά προσωρινά-την παρτίδα με το «σεντερφορίσιο» τέρμα του στο 80ο λεπτό αλλά η διαδικασία των πέναλτι έδωσε το εισιτήριο για τον τελικό της Ρώμης στα «πάντσερ», με τους Στιούαρτ Πιρς και Κρις Γουόντλ να αστοχούν στα κρίσιμα χτυπήματα (4-3).
Αγγλία-Δυτική Γερμανία 1-1 (3-4 pens.)
Σύμφωνα πάντως με τα λεγόμενα του Αντρέας Μπρέμε, ο οποίος σκόραρε με αρκετή δόση τύχης το τέρμα των Δυτικογερμανών στην κανονική διάρκεια (60’), το συγκεκριμένο παιχνίδι βάζει υποψηφιότητα για το καλύτερο της διοργάνωσης: «Ήταν ένας πρόωρος τελικός με δύο ομάδες που πρόσφεραν πολύ όμορφο θέαμα. Είμαι σίγουρος πως η Αγγλία θα κέρδιζε την Αργεντινή αν προκρινόταν αυτή στον τελικό» τα λόγια του κάποια χρόνια αργότερα.
Αγγλία-Ιταλία 1-2
Η Αγγλία «τερμάτισε» τελικά στην τέταρτη θέση, χάνοντας τον μικρό τελικό από τους Ιταλούς με σκορ 2-1. Το φινάλε ανάμεσα σε Δυτική Γερμανία και Αργεντινή σημαδεύτηκε από τις πρώτες κόκκινες κάρτες σε τελικό Μουντιάλ αφού η ομάδα του Μαραντόνα τελείωσε την αναμέτρηση με εννέα παίκτες (Πέδρο Μονσόν 64’, Γκουστάβο Ντεζότι) αλλά και τον καταλογισμό ενός ανύπαρκτου πέναλτι από τον Μεξικανό διαιτητή Εντγκάρδο Κοντεσάλ σε μαρκάρισμα του Ρομπέρτο Σενσίνι στον Ρούντι Φέλερ (85’). Ο Μπρέμε ευστόχησε, οι Γερμανοί έφταναν για τρίτη φορά στην κορυφή του κόσμου και ο Φράντς Μπεκενμπάουερ γινόταν ο δεύτερος προπονητής - μετά τον Βραζιλιάνο Μάριο Ζαγκάλο -που είχε κατακτήσει το τρόπαιο και ως παίκτης (σ.σ. πρώτος ως προπονητής και αρχηγός)!
Παρά ταύτα, η ουσία είναι πως τα «λιοντάρια» θα αντιμετώπιζαν στο Ολίμπικο μια «Αλμπισελέστε» που έφτασε ως το τέλος με δύο μόλις νίκες σε όλο το τουρνουά και έγινε η πρώτη φιναλίστ που δεν κατάφερε να σκοράρει στο μεγάλο ραντεβού. Ίσως λοιπόν τα δείγματα αδυναμίας των Λατινοαμερικάνων να ήταν και ένας από τους λόγους που ο «Γκάζα» ξέσπασε σε λυγμούς με τη λήξη της αναμέτρησης του «Ντέλ Άλπι», αδυνατώντας να χωνέψει τον αποκλεισμό. Μια στιγμή που μένει ανεξίτηλη για τους υποστηρικτές των «λιονταριών»…
Επιμέλεια: Ιωάννης Τζιουμακλής
Οι 14 συμμετοχές της Αγγλίας σε Μουντιάλ:
1950: Αγγλία και… δημοσιογραφία, πήγαν περίπατο!
1954: Το μήνυμα ελήφθη πριν την έναρξη του Μουντιάλ…
1958: Υπό τη σκιά της τραγωδίας του Μονάχου
1962: Ο Γκαρίντσα έγραψε τον επίλογο της εποχής Γουιντερμπότομ
1966: Η Αγγλία στο θρόνο του Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου!
1970: Η εκθρόνιση πέρασε από το… στομάχι του Μπανκς
1982: Επέστρεψε μετά από δώδεκα χρόνια και αποκλείστηκε... αήττητη!
1986: Η ιστορία γράφτηκε δια χειρός Μαραντόνα...
1990: Με επίλογο τα δάκρυα του «Gazza»
1998: Η αποκάλυψη Όουεν και ο «ανόητος» Μπέκαμ
2002: Η εκδίκηση του ηγετικού Μπέκαμ και το… ασύλληπτο του Ροναλντίνιο
2006: Ο Ρούνεϊ επανέλαβε την ανοησία του Μπέκαμ αλλά τον «σκέπασε» ο Κριστιάνο
