Το κενό εξουσίας (πλην Βραζιλίας) μετατρέπει αυτό το Μουντιάλ σε τεράστια ευκαιρία για όλους!
Από το 1958 που υπάρχουν καταγεγραμμένα στα κιτάπια τα ποσοστά που έδιναν οι στοιχηματικές εταιρείες πριν αρχίσουν τα Μουντιάλ, μόνο μία φορά ομάδα εκτός της πρώτης πεντάδας των φαβορί πήρε το τίτλο. Ήταν το 1982 στην Ισπανία όταν η Ιταλία που άρχισε με εννιά στα ένα πιθανότητες πίσω από Βραζιλία, Αργεντινή, Γερμανία , Ισπανία και μαζί με την Αγγλία. Και μόνο μία φορά ομάδα εκτός πρώτης επτάδας των φαβορί έπαιξε τελικό, η Τσεχοσλοβακία στη Χιλή το 1962. Αυτή τη φορά έχουμε μπροστά μας μία ιστορική ευκαιρία σε Μουντιάλ να παίξει τελικό ένα μεγάλο αουτσάιντερ γιατί όχι και δύο! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Η Ολλανδία λίγο έλειψε να γίνει η πρώτη ομάδα που ξεκίνησε με διψήφιο αριθμό στα στοιχήματα (με κυμαινόμενο μέσο όρο στο 14) και έφτασε κοντά στο να πάρει το κύπελλο, πρι οκτώ χρόνια στη Νότιο Αφρική αλλά και εκεί τελικά νικήτρια ήταν ξανά μία από τις συνήθεις υπόπτους, η Ισπανία που μάλιστα κατάφερε να πάρει το μοναδικό της τρόπαιο σε Μουντιάλ αν και άρχισε με ήττα στην πρεμιέρα.
Πάντα το ζευγάρι του τελικού ήταν προβλέψιμο σε ένα παγκόσμιο κύπελλο, από το 1982 και μετά. Φυσικά θα πρέπει να θεωρήσουμε έκπληξη την Ιταλία το 82 που ως μέγεθος όμως δεν ήταν ποτέ αμελητέο. Απλά ήταν οι συγκυρίες, τότε, που μετέτρεπαν σε έκπληξη αυτό που συνέβη, μετά την κάκιστη παρουσία στους ομίλους, τη μεταστροφή της μέσα σε δώδεκα μέρες έπειτα κερδίζοντας Αργεντινή, Βραζιλία Πολωνία και Δυτική Γερμανία παίρνοντας το Κύπελλο.
Σε αντίθεση με τα EURO που η Ελλάδα, η Δανία, η Τσεχοσλοβακία παλιότερα, η Πορτογαλία πρόπερσι, μπορούσαν να κάνουν την ζημιά, τα Μουντιάλ θυμίζουν τα φινάλε στις ελληνικές ασπρόμαυρες ταινίες. Στα Παγκόσμια Κύπελλα ισχύει η διαχρονική αλήθεια πως οι λύσεις στα πιο πολυσύνθετα ερωτήματα κρύβονται στις πιο εύκολες απαντήσεις! Όχι, όμως, σε αυτό εδώ , όμως το πρώτο της νέας εποχής, του Ινφαντίνο αντί του Μπλάτερ στην προεδρία, των ελάχιστων παρεμβάσεων από τη διαιτησία στο τελικό αποτέλεσμα και της εξαιρετικής χρήσης του VAR που περιόρισε στο ελάχιστο τα λάθη. Μπορεί κάποιοι να γκρινιάζουν για το χρόνο που παίρνει να δει κάποιος διαιτητής την οθόνη, αλλά η τεχνολογία έπρεπε να μπει στο ποδόσφαιρο αφού είναι στη καθημερινότητα μας και φωνές για τι ωραίο που ήταν τότε που δεν ξέραμε τι ήταν απλά είναι γραφικές.
Όπως η τεχνολογία γραμμής που μπήκε από το 2014 και ησυχάσαμε στο αν πέρασε η μπάλα ή όχι, έπρεπε να γίνει και η βοήθεια στον διαιτητή βάσει του ριπλέι και αυτό έχει βοηθήσει στις όποιες εκπλήξεις και στην αγωνιστική απονομή δικαιοσύνης. Έχουν δοθεί τα περισσότερα πέναλτι στην ιστορία των Μουντιάλ μέχρι τώρα γιατί απλούστατα πια δεν υπάρχει η δυνατότητα να ξεφύγει κάτι και χωρίς να έχει εξαφανιστεί το λάθος ελαχιστοποιήθηκε. Επίσης λόγω VAR παίζεται περισσότερος χρόνος καθυστερήσεων στο τέλος και αυτό βοηθά στην επίτευξη γκολ σε βαθμό που έχουμε ρεκόρ για τα Μουντιάλ από το 2006 και μετά. Όλα αυτά μετράνε και έτσι γίνεται το καλύτερο Μουντιάλ του 21ου αιώνα, με εκπλήξεις, σασπένς, νίκες των πιο μικρών και η FIFa δεν επεμβαίνει πια όπως επί Μπλάτερ για να γλυτώσει τα ονόματα!
Γενικά τα παγκόσμια κύπελλα έρχονται να μας υπενθυμίσουν πως όποια εύκολα συμπεράσματα βγάζουμε από το πρώτο ή δεύτερο ματς, εύκολα έρχονται τούμπα. Και αυτό γιατί όλοι παρασύρονται από αυτό που διακρίνει το μάτι με την πρώτη χωρίς να έχουν την υπομονή ή την ικανότητα να δουν εκτός του πλαισίου. Μιλάμε για ένα τουρνουά που εκ των πραγμάτων βγάζει πίεση. Άλλους αυτή η πίεση τους φτιάχνει, τους ανεβάζει, τη χρειάζονται. Άλλοι με το άγχος αυτό καταπλακώνονται. Το βρίσκουν τόσο δύσκολο να αντέξουν την ταμπέλα των απαιτήσεων που τους φορτώνει μία νίκη ή μία καλή εμφάνιση που ξαφνικά μεταμορφώνονται. Και πάντα υπάρχει ο λεγόμενος αστάθμητος παράγοντας που ακούει στο όνομα θυμός! Όταν γίνεται κριτική, κάποιοι σκύβουν το κεφάλι και το κρύβουν μέσα στην άμμο. Και κάποιοι άλλοι αυτό τον θυμό έχουν την ικανότητα να τον μετατρέπουν σε όπλο με πολλή δημιουργικότητα. Αυτό βγαίνει μετά και στο γήπεδο. Και όλη η εικόνα αλλάζει.
Εννοείται πως και σε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο θα δούμε κάτι ανάλογο. Κάποια ομάδα θα μεταμορφωθεί τώρα στα νοκ-άουτ (το έκανε ήδη η Γαλλία) για να μας υπενθυμίσει πως δεν χρειάζεται να είμαστε τόσο κάθετοι σε απόψεις. Η Ισπανία τίναξε τα πάντα στον αέρα με την αψυχολόγητη αλλαγή προπονητή και στο πρώτο παιχνίδι με την Πορτογαλία όπου πραγματικά έπαιξε ωραία, της έκοψε τα φτερά ο Ρονάλντο με το φάουλ και δεν συνήλθε ποτέ! Με το ατελείωτο tiki taka που είναι σαν σχέση δίχως σεξ, έμεινε κολλημένη σε ένα τρόπο παιχνιδιού και πέθανε με αυτόν!
Από την άλλη κάποιοι βελτιώνονται παιχνίδι με παιχνίδι και είναι έτοιμοι να αρπάξουν μία ιστορική ευκαιρία, όπως η εξαιρετική Ουρουγουάη, που ομολογώ πως δεν την πίστευα. Ο Ταμπάρες όμως είναι πραγματικά σοφός με τακτική γνώση και διαφορετικά πλάνα και το δίδυμο της άμυνας Γκοντίν Χιμένες είναι το κορυφαίο της διοργάνωσης. Η Κροατία πήγε να λυγίσει από τη ταμπέλα του φαβορί όμως πέρασε και τώρα με τη Ρωσία της δίνεται η ευκαιρία της 20ετίας να είναι στην τετράδα όπως το 1998 με τη μαγική φουρνιά του Σούκερ και του Μπόμπαν. Η Αργεντινή πέρασε με τη ψυχή στο στόμα αλλά μετά έπεσε πάνω στην Γαλλία που την εξέθεσε ενώ η Πορτογαλία άφησε στο πρώτο ματς με την Ισπανία όλη την ενέργεια της. Η Γερμανία είναι σπίτι της, πράγμα πρωτόγνωρο μεταπολεμικά, η Ιταλία δεν ήρθε καν και η μόνη παραδοσιακή δύναμη που συνεχίζει είναι η Βραζιλία.
Για όλο το δεύτερο ταμπλό λοιπόν που έχει πια μόνο μία παγκόσμια πρωταθλήτρια την Αγγλία του 1966 (δίχως παρουσία όμως από το 1990 στην τετράδα )και τη Σουηδία ως φιναλίστ μία φορά το 1958, παρουσιάζεται για όλους μία ευκαιρία λόγω κενού εξουσίας. Κάτι που δεν θα ξαναδούμε πιθανότατα, παρά μόνο 20 χρόνια! Και αυτό ίσως να μετατρέψει δυνητικά τούτο το Μουντιάλ στο καλύτερο που είδαμε ποτέ!
