Φεκίρ: Μαχητής της ζωής και των γηπέδων
Μια χρόνια πάθηση στο γόνατο απειλούσε να εκτροχιάσει την σταδιοδρομία του διεθνή Γάλλου, αλλά η αποφασιστικότητα του Ναμπίλ Φεκίρ τον ανέδειξε σε έναν από τους πιο περιζήτητους ποδοσφαιριστές στον κόσμο.
Σήμερα ο Γάλλος άσος μπορεί να αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, ωστόσο σε ηλικία 14 ετών, ένα οργανικό πρόβλημα που του εμπόδιζε την σωστή ανάπτυξη της σωματικής του διάπλασης, δημιουργούσε αμφιβολίες για το επαγγελματικό του μέλλον.
Ο μεταγραφικός στόχος της Λίβερπουλ που φέρεται να αξίζει 66 εκατομμύρια δολάρια, απελευθερώθηκε από την Λυών, το κλαμπ στο οποίο ανατράφηκε στην διάρκεια της εφηβείας του.
Σε νεαρή και ιδιαίτερα ευαίσθητη ηλικία αναγκάστηκε να δώσει έναν μεγάλο αγώνα με την ίδια του την φύση. Οι προπονητές του αμφισβητούσαν ην ανάπτυξη του, υποστηρίζοντας ότι δεν διαθέτει τη δύναμη του σώματος για να αντιμετωπίσει τις ακαμψίες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Μάλιστα, υποφέροντας από την ασθένεια του «Osgood-Schlatter», τα γόνατά του δεν έδειχναν ικανά να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις ενός επαγγελματία. Ωστόσο, ο σκληρός και μαχητικός Φεκίρ που μεγάλωσε και ανδρώθηκε στα κακόφημα σοκάκια του Βιλερμπάν κατάφερε να ξεπεράσει τα προσωπικά του εμπόδια, επιστρέφοντας ως ηγέτης στον σύλλογο που «πλήγωσε» τα παιδικά του όνειρα.
Ο μεγαλύτερος από τους αδερφούς της οικογένειας Φεκίρ, γεννήθηκε στην Γαλλία από γονείς μετανάστες από την Αλγερία τη δεκαετία του 1990, όπου και εγκαταστάθηκαν στο Ζακ Μονό μια περιοχή που περιβάλλεται και από άλλες αλγερινές οικογένειες, βορειοανατολικά του κέντρου της πόλης της Λυών. Από μικρή ηλικία το πάθος του Φεκίρ για την στρογγυλή θεά δεν θα αργήσει να φανεί. Όπου βρεθεί και όπου σταθεί θα κουβαλά πάντοτε μαζί του μια ποδοσφαιρική μπάλα, με τον πατέρα του να θυμάται χαρακτηριστικά πως έμαθε τις ικανότητές του στην ντρίμπλα κάνοντας συνεχώς... τσαλιμάκια πάνω-κάτω στο διάδρομο της οικογενειακής κατοικίας. Ήταν αναμφίβολα μια εμμονή που βοήθησε τον Φεκίρ να αναπτύξει τις ικανότητές του αν και μερικές φορές αποδεικνυόταν... καταστροφή. «Στο σπίτι δεν άφηνα ποτέ τη μπάλα. Είχα πάντα μια μικρή μπάλα μαζί μου και θυμάμαι με τους αδελφούς μου να σπάμε τους πολυελαίους, τα αγγεία, τα πάντα στο σπίτι!» θα αναφέρει με χιούμορ ο ίδιος.
Σύντομα ο μικρός Φεκίρ έχοντας ως πρότυπο του τον Χατέμ Μπεν Αρφά θα δει σε ηλικία 12 ετών το όνειρο του να παίρνει σάρκα και οστά. Πλέον θα φορά την πολυπόθητη φανέλα της Λυών του κλαμπ που αγάπησε και μίσησε όσο κανένα άλλο στον κόσμο. Δυο χρόνια αργότερα όμως η πρόοδος του θα παρεμποδιστεί από την εμφάνιση της νόσου Osgood-Schlatter, μια κατάστασης που προκαλεί φλεγμονή γύρω από την περιοχή κάτω από το γόνατο. Τότε ήταν και η στιγμή όπου το «λιοντάρι» με τις βορειοαφρικανικές ρίζες θα κληθεί να αποδείξει τα τεράστια αποθέματα δύναμής του.
Η απόρριψη δεν θα τον λυγίσει, απεναντίας θα επιστρέψει στον παρθενικό του σύλλογο FC Vaulx- en-Velin. Έκτοτε ο Φεκίρ θα αγωνιστεί σε περιφερειακό επίπεδο έως ότου γίνει 17 ετών όπου και θα μετακομίσει στο ερασιτεχνικό κλαμπ, Σαν Πριστ, το 2010. Το ακατέργαστο διαμάντι άρχισε να φαίνεται πιο γυαλισμένο, αλλά μπροστά του υπήρχε ακόμα πολλή δουλειά. Παρά το μέτριο επίπεδό της ομάδας η Σαν Πριστ θα βρεθεί να αγωνίζεται σε εθνικό επίπεδο, γεγονός που έφερε τον Φεκίρ αντιμέτωπο με μερικούς από τους πιο ταλαντούχους νέους παίκτες της Γαλλίας. Ακόμη και τότε όμως ο σκληροτράχηλος επιθετικός έδειχνε να μην έχει πείσει ολοκληρωτικά την Λυών η οποία χρειάστηκε τρία χρόνια για να τον επαναφέρει σε συνεννόηση με την Σαν Πριστ.
Η καριέρα του Φεκίρ, όπως απέδειξε και η ίδια η ιστορία της ζωής του, έχει οικοδομηθεί από την ανθεκτικότητα και από την αποφασιστικότητα να επιτύχει. Κόντρα στις όποιες οπισθοδρομήσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας ρήξης του πρόσθιου σταυροειδούς συνδέσμου που υπέστη στη Γαλλία το 2015, τίποτα δεν φαίνεται να αποθαρρύνει τον 25χρονο άσο...
Κωνσταντίνα Θεοδώρου
