Οι αριθμοί που δείχνουν τον δρόμο για τη Λίβερπουλ
Πεπρωμένο φυγείν αδύνατον και στην περίπτωση της Λίβερπουλ, η μοίρα φαίνεται να της δείχνει το δρόμο και οι οιωνοί να στρώνουν κόκκινο χαλί... προς την κορυφή. Αρκεί, να μην στραβοπατήσει και... γλιστρήσει ξανά. Πως η χρονιά του 2013-14 συσχετίζεται με την εφετινή και ποιες συμπτώσεις οφείλουν να σημαδέψουν οι «κόκκινοι», προκειμένου να γευτούν τελικά το νέκταρ της πηγής, στην οποία «πνίγηκαν» πριν πέντε χρόνια;
Σε ένα παζλ για δυνατούς λύτες, με τον κλοιό του ανταγωνισμού να σφίγγει διαρκώς, ο Γιούργκεν Κλοπ αποφάσισε να κάνει το δύσκολο, αυτό που ξέρει καλύτερα. Βάζοντας τα κομμάτια όλα σε μια άκρη, ξεκίνησε από το μηδέν, ευελπιστώντας πως όσες περισσότερες τρύπες κλείνει με τον καιρό, κάποιες θα «επουλώνονται» μόνες τους ως φυσικό επακόλουθο. Κι' έτσι κι' έγινε, με την περσινή χρονιά να έχει ως απολογισμό έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ, με όμορφο ποδόσφαιρο και μια εγχώρια τέταρτη θέση, ως βάση στήριξης για τη νέα αγωνιστική περίοδο.
Η Λίβερπουλ, παρά το γεγονός πως η Πρέμιερ Λιγκ βρίσκεται σε αρκετά πρώιμο στάδιο, παρουσιάζεται πιο ολοκληρωμένη από ποτέ, κάτω από τις μαεστρικές σκέψεις του Γερμανού τεχνικού. Έχοντας δώσει το απαραίτητο βάρος στο ανασταλτικό κομμάτι, η πληγή της άμυνας φαίνεται πως όχι μόνο γιατρεύεται, αλλά περνά στην αντεπίθεση. Ενώ, όσον αφορά το επιθετικό σκέλος, η έλευση του νεαρού Κεϊτά μοιάζει να δένει ιδανικά το «γλυκό», με τους «κόκκινους» να είναι οι μοναδικοί που διαθέτουν τρεις από τους δέκα πιο ακριβοπληρωμένους Αφρικανούς παίκτες στο ρόστερ. Με τον Μανέ να παραμένει μια σταθερή αξία, στην οποία τυφλά μπορεί να βασιστεί ο Κλοπ και τον Σαλάχ να μετουσιώνει σε πράξη το «σα να μην πέρασε μια μέρα», τα θεμέλια της προηγούμενης σεζόν λειτουργούν ως ευεργετικά λιθαράκια για τη νέα.
Την τελευταία χρονιά που οι «κόκκινοι» του Μέρσεϊσαϊντ ήταν φανερά ανταγωνιστικοί, «χτυπώντας» την κορυφή και το πρωτάθλημα, ήταν το 2013-14, έχοντας -όπως τώρα- ξεκινήσει με 3/3 επιτυχημένα αποτελέσματα. Οι Στόουκ, Άστον Βίλα και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τα τότε θύματά της, έχοντας μάλιστα μηδέν παθητικό και τον Στάριτζ να έχει πετύχει και τα τρία γκολ, στις αντίστοιχες αναμετρήσεις (όλες με 1-0). Η Λίβερπουλ, εμφανώς βελτιωμένη παραγωγικά, με την μπάλα να έχει μπει στο πλεκτό επτά φορές, διατηρεί απαραβίαστη την εστία της και τον Άλισον Μπέκερ να δικαιώνει από νωρίς το ποσό που καταβλήθηκε για τη μεταφορά του στο Νησί.
Σταθερή, δουλεμένη ομάδα, παίζοντας στρωτό ποδόσφαιρο, με πλάνο, συμπαγές υλικό, άμεσες λύσεις και σιγουριά στα πόδια της, η Λίβερπουλ μοιάζει να βρίσκεται στην καλύτερή της φάση και τον Γιούργκεν Κλοπ να κερδίζει το στοίχημα στην Αγγλία. Οι ομοιότητες της προ πενταετίας εκείνης εξαιρετικής χρονιάς μοιάζουν αρκετές, με τους «κόκκινους» να ονειρεύονται ένα διαφορετικό φινάλε, θέλοντας να μετατρέψουν τον κάποτε εφιάλτη στο πιο όμορφο όνειρο, εκείνο της κορυφής. Με το γλίστρημα να της έχει γίνει μάθημα και ο πιο σκληρός οδηγός, που της δείχνει πόσο προσεκτική οφείλει να είναι στο μακρύ δρόμο του πιο αμφίρροπου πρωταθλήματος.
Έλενα Χαριτάκη
