Το 4-4-2 του Σάουθγκεϊτ και ο Ντάιερ κέρδισαν το ματς με την Ισπανία
Τα λάθη είναι για να τα συγχωρείς εάν αυτός που τα κάνει έχει το κουράγιο να τα διορθώσει και στον Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ πλέον δεν υπάρχει κανείς που του κρατάει κακία για την ήττα από την Ισπανία στο «Γουέμπλεϊ» πριν από μερικές εβδομάδες. Κι αυτό γιατί ο τεχνικός της Αγγλίας διόρθωσε τα κακώς κείμενα του Λονδίνου και με μυστικό όπλο τον Έρικ Ντάιερ έφυγε με ένα σπουδαίο διπλό από την Σεβίλλη.
Από τον αποκλεισμό στα ημιτελικά κόντρα στην Κροατία και μετά, το ζητούμενο για τα «τρία λιοντάρια» ήταν το «επόμενο βήμα», ένα επόμενο βήμα που μέχρι και χθες το βράδυ δεν φαινόταν να έρχεται αρκετά σύντομα.
Ωστόσο οι πρόσφατες νωθρές εμφανίσεις ανήκουν στο παρελθόν, με τον Σάουθγκεϊτ να κερδίζει κατά κράτος τον Λουίς Ενρίκε και να αποδεικνύει πως αυτή η Αγγλία μπορεί να πάρει το ζητούμενο των αγώνων της ακόμη και κόντρα σε αντιπάλους με περισσότερη φόρα από εκείνη. Γιατί είναι η αλήθεια πως οι Ισπανοί με τον πρώην τεχνικό της Μπαρτσελόνα στο τιμόνι τους δείχνουν μεταμορφωμένοι και κυρίως αισιοδοξούν και πάλι πως θα μπορέσουν να παίξουν πιο ενεργό ρόλο στα επερχόμενα μεγάλα τουρνουά.
Για να γίνει αυτό, o Σάουθγκεϊτ αποφάσισε πως το άκρως επιτυχημένο 3-5-2 με διαφοροποιήσεις που είχε χρησιμοποιήσει έως τώρα δεν θα του έδινε αυτό που ήθελε από την αναμέτρηση της Σεβίλλης και έτσι δεν δίστασε να το αλλάξει σε ένα τύποις 4-3-3, που στην ουσία ήταν κλασσικό 4-4-2 με τον Ντάιερ και τους Ραχίμ Στέρλινγκ - Μάρκους Ράσφορντ να έχουν πάρει πάνω τους σχεδόν εξΆ ολοκλήρου το κομμάτι του gegenpress. Οι τρεις τους ήταν αυτοί που πίεζαν πιο ψηλά απΆ όλους για να σταματήσουν την δημιουργία της «Ρόχα», με τους δύο ακραίους να μένουν κοντά στα μπακ των Ισπανών και τον μέσο της Τότεναμ σαν σε ρόλο κρυφού κυνηγού να έχει... μπαστακωθεί πίσω από τον Κέιν αναλαμβάνοντας το man2man του φοβερού και τρομερού από την αρχή της σεζόν, Σέρτζι Μπουσκέτς
Ο περιορισμός της Ισπανίας στα άκρα της αλλά και η πίεση στην πρώτη σίγουρη πάσα του Μπουσκέτς ήταν και αυτά που την βραχυκύκλωσαν, με τους Στέρλινγκ-Ράσφορντ να παίζουν καθοριστικό ρόλο και στο τρανζίσιον, όταν δηλαδή γινόταν ανάκτηση της κατοχής και η ομάδα έβγαινε μπροστά. Το γεγονός πως ο Κέιν δεν είχε σκοράρει έξι ματς πριν το χθεσινό δεν εμπόδισε ούτε τον ίδιο ούτε τον προπονητή του να συμφωνήσουν από κοινού σε έναν ρόλο δημιουργού και όχι γκολτζή, με τον αρχηγό της Αγγλίας να αναλαμβάνει όλο το ξύλο ανάμεσα στα στόπερ της Ισπανίας και το μοίρασμα της μπάλας δεξιά κι αριστερά, κάτι που όπως φάνηκε και στα γκολ το έκανε άκρως επιτυχημένα.
Τρομερό το διάβασμα, άλλωστε, του Σάουθγκεϊτ για την ψηλή γραμμή άμυνας των Ισπανών, που θέλοντας να κλείσουν την φιλοξενούμενη στο δικό της μισό ξέχασαν ότι οι εξτρέμ της δεν δυσκολεύονται ιδιαίτερα το να πιάσουν τα 0-100 σε ελάχιστο χρόνο. Εκεί που τα χάλασαν οι ¶γγλοι ήταν στο φινάλε, όταν δηλαδή το επιτυχημένο μέχρι εκείνο το σημείο σύστημα άλλαξε σε 4-5-1 μετά και τις αλλαγές που έγιναν από τον πάγκο ώστε να γίνει διαχείριση σε όσες δυνάμεις είχαν απομείνει, αλλά και να αντιμετωπιστεί η μεγαλύτερη ένταση που έβγαζαν οι γηπεδούχοι στο παιχνίδι τους από την συμπλήρωση μιας ώρας αγώνα κι έπειτα. Και πάλι καλή η επιλογή να φρεσκαριστούν τα άκρα, με την Ισπανία να παίζει σαν την... Μπέρνλι στα τελευταία λεπτά με την μία σέντρα πίσω από την άλλη, αν και με τέτοιο τρόπο ήρθε το τελικό 3-2.
Μια τέτοια Αγγλία... μην την φοβάστε, θα τον βρει τον δρόμο της. Απόδειξη πως οι μικροί και θέλουν και μπορούν, είναι το τάκλιν του Ντάιερ στον Σέρχιο Ράμος μέσα στην περιοχή του, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, μόνο και μόνο γιατί η οδηγία του Σάουγθκεϊτ ήταν να κόψει στα δύο την ανάπτυξη των Ισπανών από πίσω.
Eric Dier vs Sergio Ramos with one of the most fabulously pointless clatterings ever seen. Magnificent. pic.twitter.com/hYfGBTmgdX
— Panini Cheapskates (@CheapPanini) October 15, 2018
Γιώργος Σιάφας
