Όταν ο Μουρίνιο επέστρεφε ως αντίπαλος στο «Στάμφορντ Μπριτζ»…
Το «διάλειμμα» των εθνικών ομάδων τελείωσε, οι σύλλογοι ξαναμπαίνουν σε… mood αγωνιστικής δράσης, με τον αγώναΤσέλσι-Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να ξεχωρίζει στο πρόγραμμα της 9ης αγωνιστικής της Πρέμιερ Λιγκ. Με αφορμή την σπουδαία αυτή αναμέτρηση, το england365 θυμάται την πρώτη φορά που ο Ζοσέ Μουρίνιο επισκέφτηκε ως αντίπαλος ένα γήπεδο στο οποίο αγαπήθηκε και αποθεώθηκε όσο λίγοι, το «Στάμφορντ Μπριτζ»…
Τίτλους, επιτυχίες και διακρίσεις, έχει γνωρίσει με όλες τις ομάδες που έχει αναλάβει στα τόσα χρόνια καριέρας του στην προπονητική. Ωστόσο, για τους πιο πολλούς το όνομα του Ζοσέ Μουρίνιο θα συνδέεται ίσως περισσότερο την Τσέλσι, στο «τιμόνι» της οποίας βρέθηκε δις, και ενώ μαζί του ήρθαν οι πρώτες μεγάλες επιτυχίες για τον σύλλογο στην αρχή της προηγούμενης χιλιετίας, στην «αυγή» της εποχής Αμπράμοβιτς…
Σε ένα γήπεδο όπου έχει ζήσει πολλές συγκινήσεις και όμορφες στιγμές, ο Ζοσέ Μουρίνιο επιστρέφει ως αντίπαλος το ερχόμενο Σάββατο. Και παρότι αυτό θα γίνει για τρίτη φορά όντας στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η πρώτη του επιστροφή στον… τόπο του εγκλήματος δεν έγινε με τους «κόκκινους διαβόλους», αλλά με την Ίντερ…
Μετά από την πρώτη του «θητεία» στο Λονδίνο και την Τσέλσι (2004-2007) και μια απόλυτα επιτυχημένη πορεία που συνοδεύτηκε με δυο κατακτήσεις Πρέμιερ Λιγκ, δυο Λιγκ Κάπ και ένα Kύπελλο Αγγλίας, ακολούθησε για τον Πορτογάλο τεχνικό το κεφάλαιο Ίντερ. Δεν άργησε όμως ιδιαίτερα η ώρα που η μοίρα θα τον έφερε αντίπαλο με την πρώην του ομάδα …
Στον δεύτερο χρόνο παρουσίας του στο Μίλανο, η τότε πρωταθλήτρια Ιταλίας θα αντιμετώπιζε την Τσέλσι για τους «16» του Τσάμπιονς Λιγκ της περιόδου 2009/10. Το γεγονός αυτό από μόνο του ήταν αρκετό να «σηκώσει» πολλή κουβέντα αλλά και ίντριγκα. «Τίποτα ιδιαίτερο»: αυτή ήταν η λιτή αντίδραση του Ζοσέ Μουρίνιο, στο άκουσμα της κλήρωσης, τον Δεκέμβριο του 2009. Ο ίδιος φυσικά δεν ήθελε να προσδώσει ιδιαίτερη … συγκινησιακή φόρτιση στο συγκεκριμένο ζευγάρι των νοκ-αουτ, αφού στόχος ήταν η προσήλωση (όχι μόνο του ίδιου αλλά και της Ίντερ) στο «βαρύτιμο» τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ που τόσο επιθυμούσε η διοίκηση των Μοράτι.
Με τους «νερατζούρι» να παίρνουν κεφάλι στην υπόθεση πρόκριση μετά το 2-1 του Μιλάνο, η επιστροφή του 46χρονου τότε τεχνικού στο «Στάμφορντ Μπριτζ» στις 16 Μαρτίου του 2010 θα ήταν από κάθε άποψη – άρα και στο θέμα του ποιος θα … χαμογελούσε – ιδιαίτερη. «Χρειάζεται να έχω τον έλεγχο των συναισθημάτων μου. Δεν έχω τίποτα να αποδείξω στην Τσέλσι, στους παίκτες, τους φιλάθλους ή τη διοίκηση της. Οι σχέσεις είναι υπέροχες. Αν θα με γιουχάρουν; Δεν το πιστεύω πως θα γίνει. Θα χειροκροτηθώ»…
Το παράδοξο βέβαια είναι ότι όπως και το Σάββατο, που θα βρει απέναντι του τον Μαουρίτσιο Σάρι, είχε συναντήσει και τότε στην «μάχη» των πάγκων έναν άλλο Ιταλό, τον Κάρλο Αντσελότι. Με τον Αντσελότι η Τσέλσι θα κατάφερνε εκείνη την περίοδο να κατακτήσει το νταμπλ στην Αγγλία, ωστόσο σε επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ, ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν θα… χαριζόταν.
Στο Λονδίνο η Ίντερ επικράτησε εκ νέου, με σκόρερ τον Ετό’ο από νωρίς, «κλειδώνοντας» έτσι την πρόκριση. Μάλιστα, η συγκεκριμένη πρόκριση θα αποδεικνυόταν και εφαλτήριο των «νερατζούρι» προς το τρόπαιο τον Μάιο εκείνης της χρονιάς, περνώντας ύστερα και τις ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Μπαρτσελόνα και νικώντας τη Μπάγερν στον τελικό της Μαδρίτης.
Όπως επέστρεψε το 2013 στο «μπλε» κομμάτι του Λονδίνου για να πάρει τίτλους και να αποχωρήσει και πάλι, αυτή τη φορά με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στην οποία φέτος δεν περνάει και την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, με δημοσιεύματα συχνά-πυκνά να τον θέλουν να αποχωρεί. Η νίκη-ανατροπή με τη Νιουκάστλ του έδωσε πρόσθετο... οξυγόνο, και σίγουρα o ίδιος θα προσπαθήσει αρκετά ώστε να αποφύγει μια ήττα που θα «ανοίξει» εκ νέου την κουβέντα περί αποχώρησης του, αλλά και να μεγαλώσει η γκρίνια για εκείνον. Ακόμα και αν χρειαστεί να πλυγώσει την αγαπημένη του πρώην ομάδα...
Χρήστος Γραβιάς
