Χρόνια πολλά στον «μετρ» της πάσας... (video)
Ιδιοφυής, ηγέτης, καθοδηγητής ή αλλιώς ένας καλλιτεχνικός διευθυντής σε μια ποδοσφαιρική ορχήστρα. Ο Τσάμπι Αλόνσο κλείνει σήμερα τα 37 του χρόνια και το england365.gr κάνει το δικό του standing ovation σε έναν κύριο που δίδαξε τον όρο «μεταβίβαση» στα Αγγλικά και όχι μόνο γήπεδα.
«Ιδιοφυΐα ίσως είναι η δυνατότητα να πεις κάτι πολύ βαθυστόχαστο με απλό τρόπο». Αν ο απρόβλεπτος Αμερικανός συγγραφέας Τσαρλς Μπουκόφσκι προσπαθούσε να κάνει μια «ποδοσφαιρική» μετάφραση στα παραπάνω λόγια του, τότε αυτή δεν θα μπορούσε να βρει καλύτερο αντίκρισμα στη ζωή και την καριέρα του βετεράνου πλέον Τσάμπι Αλόνσο. Ο «The pass master» είχε καταφέρει να απλοποιήσει αυτό το παιχνίδι, που πολλές φορές φαντάζει τόσο πολυσύνθετο. Ένας Ισπανός «μαέστρος» στον χώρο του κέντρου, ο οποίος διηύθυνε τη ταυτόχρονη και συγχρονισμένη απόδοση του ποδοσφαιρικού έργου απ' τους συμπαίκτες του. Με τη μόνη διαφορά ότι αντί για κινήσεις χεριών χρησιμοποιούσε τα πόδια του και στη θέση της μπαγκέτας είχε μια μπάλα.
Ο Τσαμπιέ Αλόνσο Ολάνο γεννήθηκε μια μέρα σαν σήμερα πριν από 37 χρόνια στην Τολόσα, μια μικρή πόλη της Χώρας των Βάσκων. Ο πατέρας του Πέρικο Αλόνσο στέφθηκε 3 φορές πρωταθλητής Ισπανίας (2 με την Ρεάλ Σοσιεδάδ και 1 με την Μπαρτσελόνα). Το μέλλον του λοιπόν ήταν προδιεγεγραμμένο. Στα 16 του βρέθηκε στην Ιρλανδία. Εκεί θα εξασκούσε τα Αγγλικά του και τη σωματική του δύναμη, στοιχεία που θα του ήταν απαραίτητα κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στην Πρέμιερ Λιγκ. Προερχόμενος απ' τα τμήματα υποδομής της Ρεάλ Σοσιεδάδ και αφού έκανε το αγροτικό του στην Εϊμπάρ, οδήγησε την πρώτη ομάδα ως αρχηγός στην κορυφαία πορεία της σύγχρονης ιστορίας της το 2003. Τερμάτισε 2 βαθμούς πίσω από τη πρωταθλήτρια Ρεάλ Μαδρίτης εξασφαλίζοντας την έξοδο της στο Τσάμπιονς Λιγκ. Εκείνη τη χρονιά ψηφίστηκε και ως ο κορυφαίος Ισπανός παίκτης.
«Δεν έχω ξαναδεί παίκτη απ' τους νέους της ομάδας να έχει τόσο επιρροή. Όλοι παίζουν καλύτερα όταν αυτός βρίσκεται στο γήπεδο» θα δήλωνε γι' αυτόν ο Τζον Τόσακ, ο προπονητής που τον ανέδειξε στους «Έρεαλα». Τα ηγετικά του χαρακτηριστικά τράβηξαν το βλέμμα και του Ράφα Μπενίτεθ ο οποίος το καλοκαίρι του 2004 αναλαμβάνοντας την Λίβερπουλ τον έφερε μαζί του στο Νησί.
Ένας τραυματισμός του Τζέραρντ θα τον έχριζε αμέσως βασικό. Κορυφαίος στην ανάγνωση και το μοίρασμα του παιχνιδιού, σικάτος και με απαράμιλλη τεχνική κατάρτιση θα τραβήξει γρήγορα πάνω του όλα τα βλέμματα. «Ήταν ξεκάθαρο ότι ο Αλόνσο είχε βασιλική κλάση απ' την πρώτη μας προπόνηση τον Αύγουστο του 2004. Ήταν με διαφορά ο καλύτερος κεντρικός μέσος που έπαιξα ποτέ μαζί». Ο αρχηγός των «Κόκκινων» είχε βρει στο πρόσωπο του Ισπανού χαφ το κατάλληλο ταίρι. Λίγους μήνες αργότερα θα έγραφαν μαζί την ιστορία του θαύματος της Κωνσταντινούπολης. Η ζωή λένε δεν δίνει ποτέ δεύτερη ευκαιρία. Στο πέναλτι του τελικού για το 3-3 όμως ο Αλόνσο αστοχώντας αρχικά στην εκτέλεση του, είδε την μπάλα να του στρώνεται και μη χάνοντας την ευκαιρία αυτή τη φορά την έστειλε στον «ουρανό» της εστίας του Ντίντα και ταυτόχρονα την Λίβερπουλ στην παράταση. Το βαρύτιμο τρόπαιο στο Λίβερπουλ και ο «Barba Roja» για πάντα στο θυμικό του Kop.
Η επόμενη χρονιά τον βρήκε να κατακτά το Uefa Super Cup, το Κύπελλο Αγγλίας και το FA Community Shield. Τρόπαια που δεν έχει ξανακερδίσει μέχρι σήμερα η Λίβερπουλ. Για να ακολουθήσει το 2006-07 μια από τις καλύτερες χρονιές του στην Αγγλία η οποία σημαδεύτηκε με ένα από τα ωραιότερα γκολ στην ιστορία της Πρέμιερ Λιγκ. Ήταν 20 Σεπτέμβρη σε ένα ματς με την Νιούκαστλ στο Άνφιλντ όταν έκλεβε στο 79' την μπάλα απ' τον Ν' Ζόγμπια πίσω από το ημικύκλιο της σέντρας, για να κρεμάσει από εκεί τον δυστυχή Στιβ Χάρπερ.
Ο ερχομός του Χαβιέρ Μασεράνο το 2007 συντέλεσε στη δημιουργία μιας αξεπέραστης, μέχρι σήμερα για την Λίβερπουλ, τριάδας στο χώρο της μεσαίας γραμμής. Με όπλο τον άξονα της έφτασε το 2009 μια ανάσα απ' την πηγή του πολυπόθητου πρωταθλήματος, αλλά χωρίς να καταφέρει να πιει τελικά νερό. Κάποια στιγμή ο Αλόνσο περιέγραψε παραστατικά τη δύναμη εκείνης της ομάδας στον Guardian: «Ήταν οι πιο ευτυχισμένες μου μέρες στην Λίβερπουλ. Ο Πέπε (Ρέινα) στον Άγγερ. Ο Άγγερ σε μένα. Εγώ στον Στίβι και ο Στίβι στον Τόρες... Μερικές φορές θα χρειαζόταν λιγότερο από δέκα δευτερόλεπτα. Η ραχοκοκαλιά αυτής της ομάδας ήταν η καλύτερη στην οποία έχω παίξει. Υπήρχαν επίσης οι Κάραχερ και Μασεράνο. Κορυφαίοι παίκτες.»
Ο Τσάμπι Αλόνσο στα 5 χρόνια που έμεινε στο Νησί κέρδισε τον σεβασμό όλων εντός και εκτός αποδυτηρίων. Οξυδερκής και πνευματώδης, μια ήρεμη μορφή που ενέπνεε τον καθένα να εξελιχθεί όχι μόνο σαν παίκτης αλλά και σαν προσωπικότητα. Είναι ενδεικτικά τα λόγια του Ρέινα: «Το πιο έξυπνο άτομο στην ομάδα και ένας απ' τους πιο καλλιεργημένους. Επίσης έχει μεγάλη ευφυΐα στο γήπεδο. Είχα την ευκαιρία να μάθω πολλά απ' αυτόν αυτά τα 5 χρόνια. Με έμαθε πως να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Και να καταλαβαίνω καλύτερα το ποδόσφαιρο». Ωστόσο το πλήρωμα του χρόνου όσον αφορά την παρουσία του στο Άνφιλντ είχε έρθει για τον Βάσκο χαφ. Το τελευταίο διάστημα οι σχέσεις του με τον Μπενίτεθ πέρασαν κάποιες «φουρτούνες» και το νέο κεφάλαιο στη σπουδαία καριέρα του δεν άργησε να ανοίξει.
Η μεταγραφή του το 2009 στην Ρεάλ Μαδρίτης ήταν η κίνηση ματ του Φλορεντίνο Πέρεθ κατά την επανεκλογή του στον προεδρικό θώκο της «Βασίλισσας». Ο ηγέτης σε μια ομάδα εκατομμυρίων. Ο σωστός τύπος για να κρατάει τα «λουριά» των πολυδιαφημισμένων σταρ που είχαν μαζευτεί στο Μπερναμπέου. Ενώ παράλληλα δεν ξέχναγε το σημείο αναφοράς του μέχρι και σήμερα. «Οι παίκτες της Μπαρτσελόνα πασάρουν την μπάλα τουλάχιστον 25 φορές μέχρι να φτάσουν στο γκολ, ενώ ο Αλόνσο το κάνει αυτό μόνο με μια πάσα». Τα λόγια ανήκουν στον Ρομπέρτο Μαντσίνι και φανερώνουν τον τρόπο με τον οποίο συνέβαλε ο «Κοκκινογένης» στην κατάκτηση της Πριμιέρα το 2012 και του Τσάμπιονς Λιγκ το 2014.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του φόρεσε τα χρώματα της εθνικής ομάδας της Χώρας των Βάσκων. Ωστόσο ιστορία έγραψε ως μέλος της χρυσής «φουρνιάς» των Ισπανών, οι οποίοι σήκωσαν τα πάντα. Αρχικά με προπονητή τον Λουίς Αραγονές κατέκτησαν το Euro του 2008. Έπειτα ο ερχομός του Βιθέντε ντελ Μπόσκε στον πάγκο, έφερε το μοντέλο του «τίκι τάκα» στην ομάδα. Η μαγική αυτή εκδοχή των «Φούριας Ρόχας» θα κατακτούσε το Μουντιάλ του 2010 και το Euro του 2012. Έχοντας μετρήσει συνολικά 114 συμμετοχές (7ος στη σχετική λίστα) και 16 γκολ, ο Αλόνσο αποφασίζει το 2014 να αποσυρθεί από την εθνική Ισπανίας.
Την ίδια χρονιά μετακομίζει στον τελευταίο σταθμό της καριέρας του, την Μπάγερν Μονάχου. Κατακτώντας 3 συνεχόμενες φορές την Μπουντεσλίγκα, το κοινό της «Allianz Arena» υποκλίθηκε με τη σειρά του σε έναν πραγματικό κύριο που του δίδαξε τη σύγχρονη εκδοχή της θέσης 6. Σ' αυτό το γήπεδο θα δινόταν και η τελική του παράσταση στις 20 Μαΐου του 2017 σε ηλικία 36 ετών. «Το έπαιξα, το έζησα... Αντίο όμορφο παιχνίδι...». Με αυτόν τον πλέον ανθρώπινο και ποδοσφαιρικό τρόπο αποχαιρέτησε το άθλημα που τον ανήγαγε σε καλλιτέχνη.
Πλέον ο Τσάμπι Αλόνσο δοκιμάζει τη τύχη του απ' το πόστο του προπονητή. Έχοντας ολοκληρώσει τα μαθήματα προπονητικής της UEFA, κάνει απ' τις 28 Αυγούστου το απαραίτητο αγροτικό του στα τμήματα υποδομής των Μαδριλένων. Θα τα καταφέρει; Ο Μουρίνιο έχει προδικάσει την απάντηση εδώ και καιρό: «Είμαι σίγουρος ότι όταν κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια θα γίνει μεγάλος προπονητής. Μου θυμίζει τον Πεπ Γκουαρδιόλα όταν ήταν παίκτης. Ήδη ενεργεί σαν προπονητής όταν είναι στο γήπεδο». Είτε αποδειχτεί εξίσου καλός προπονητής είτε όχι ο Τσάμπι Αλόνσο έχει ήδη κερδίσει τον παγκόσμιο σεβασμό. Μια βαθειά υπόκλιση στη προσωποποίηση της μεταβίβασης. Χρόνια πολλά μαέστρο, χρόνια πολλά «Barba Roja»!
Μανώλης Μουσουράκης
