Ποδόσφαιρο και ρατσισμός, απλά δεν γίνεται να πάνε μαζί...
«Ο ρατσισμός είναι ο ''καρκίνος'' της ζωής μου». Τα λόγια αυτά ανήκουν στον παλαίμαχο Αμερικάνο μπασκετμπολίστα Τσάρλς Μπάρκλει. Ο πρώην αστέρας του NBA δεν έχει και άδικο καθώς και τα δύο είναι μορφές αρρώστιας. Η μία του σώματος και η άλλη του μυαλού. Όπως η καταραμένη αυτή αρρώστια του σώματος, έτσι και ο ρατσισμός αν μπει μέσα σου δύσκολα αποβάλλεται καθώς εξαπλώνεται παντού.Από την εξάπλωση του ρατσισμού δεν λείπει διαχρονικά άλλωστε ο χώρος του αθλητισμού και δη του ποδοσφαίρου.
Τελευταίο χρονικά θύμα ο Ραχίμ Στέρλινγκ. Ο παίκτης της Μάντσεστερ Σίτι έπεσε θύμα ρατσιστικής επίθεσης από μικρή μερίδα οπαδών της Τσέλσι, στον πρόσφατο αγώνα μεταξύ των δύο ομάδων στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Ο διεθνής Άγγλος δήλωσε «απλά γελάω γιατί δεν περιμένω κάτι καλύτερο», όμως, η κατάσταση δεν είναι καθόλου αστεία και άλλοι ποδοσφαιριστές που έχουν βρεθεί στην αντίστοιχη θέση, έχουν υποφέρει.
«Είμαι Γερμανός όταν νικάμε, μετανάστης όταν χάνουμε. Ο ρατσισμός δεν πρέπει ποτέ να γίνεται αποδεκτός» είπε Μεσούτ Οζίλ. Δέχτηκε ύβρεις και απειλές από Γερμανούς φιλάθλους λόγο της Τουρκικής καταγωγής του, μετά το κακό Μουντιάλ που έκανε στα γήπεδα της Ρωσίας.
«Αν σκοράρω είμαι Γάλλος...Αν όχι, είμαι Άραβας». Καρίμ Μπενζεμά.
«Όταν δεν ήμουν διάσημος, είχα πολλούς φίλους, σχεδόν όλοι από αυτούς Ιταλοί. Ο ρατσισμός άρχισε όταν ξεκίνησα να παίζω ποδόσφαιρο». Μάριο Μπαλοτέλι, ο οποίος ξέσπασε σε κλάματα στον πάγκο της Μίλαν, αφού είχε δεχθεί ρατσιστική επίθεση από τους οπαδούς της Νάπολι.
«Κάποτε πίστευα πως τα ρατσιστικά συνθήματα είναι μία φάση που θα περάσει. Αλλά όλο και περισσότεροι το συνεχίζουν και αυτό είναι ανεπίτρεπτο». Σάμουελ Ετό.
Οπαδοί της Σαραγόσα του πέταξαν φιστίκια, την εποχή που έπαιζε στην Μπαρτσελόνα.
«Όταν είσαι φίλαθλος και αγαπάς το ποδόσφαιρο, δεν μπορείς να ανέχεσαι τον ρατσισμό». Μπλεζ Ματουιντί. Δέχτηκε ρατσιστική επίθεση από οπαδούς της Κιέβο, στην Ιταλία.
«Υπήρχε ένα μικρό παιδί που φώναζε ρατσιστικά συνθήματα με τους γονείς του να είναι δίπλα. Του έδωσα τη φανέλα μου. Για να του μάθω πως δεν πρέπει να κάνει τέτοια πράγματα». Σάλει Μουντάρι.
Αποχώρησε από το γήπεδο ενώ το παιχνίδι παιζόταν, μην μπορώντας να αντέξει τους ήχους πιθήκων που του έκαναν οι οπαδοί της Κάλιαρι.
«Ο ρατσισμός πραγματικά με στεναχωρεί. Αυτές οι καταστάσεις είναι απαίσιες για εμάς και το ποδόσφαιρο. Πρέπει να τις σταματήσουμε να συμβαίνουν μια για πάντα». Μάικλ Εσιέν. Ο μετέπειτα παίκτης και του Παναθηναϊκού υπερασπίστηκε τον τότε συμπαίκτη του στην Μίλαν, Σάλει Μουντάρι ο οποίος δέχτηκε και πάλι ρατσιστική επίθεση από οπαδούς της Βερόνα αυτή την φορά.
«Είμαι Σουηδός και είμαι περήφανος που εκπροσωπώ την Εθνική ομάδα της χώρας μου. Όταν όμως με φωνάζουν τρομοκράτη, βρωμο-Άραβα και Ταλιμπάν, το όριο ξεπερνιέται». Τζίμι Ντουρμάζ. Δέχτηκε απειλές ακόμα και για την ίδια του τη ζωή, εξαιτίας ενός φάουλ που έκανε στον αγώνα με την Γερμανία στο πρόσφατο Μουντιάλ, από το οποίο προήλθε το γκολ της ήττας της Σουηδίας.
«Υπέφερα από αυτό στην Ισπανία. Πρέπει να το πάρεις με χιούμορ. Δεν είναι εύκολο να αλλάξουν τα πράγματα». Ντάνι Άλβες. Οπαδός της Βιγιαρεάλ του πέταξε μπανάνα. Ο Βραζιλιάνος παρ'όλα αυτά την άνοιξε και την δάγκωσε, σε μία κίνηση του επικροτήθηκε εκείνη την εποχή.
«Οι άνθρωποι είναι τόσο ανόητοι να δουν πως όλοι είμαστε το ίδιο, χωρίς να έχει σημασία τη χρώμα δέρμα έχεις». Νάιτζελ Ντε Γιονγκ. Χειροκροτεί ειρωνικά τους οπαδούς της Αταλάντα, αφού πρώτα του πέταξαν μια μπανάνα.
«Έβλεπα και άκουγα ανθρώπους να κάνουν ήχους πιθήκων όποτε ακουμπούσα την μπάλα. Το απίστευτο είναι ότι 20 χρόνια αργότερα,ακόμη βλέπω και ακούω τον ρατσισμό. Είναι βαθιά ριζωμένος στη κοινωνία». Λιλιάν Τουράμ.
«Σας υπόσχομαι πως είμαστε δυνατότεροι από κάθε μορφή ρατσισμού». Μαρσέλο. Οπαδοί της Ατλέτικο Μαδρίτης έκαναν ήχους πιθήκων κάθε φορά που ο Βραζιλιάνος άγγιζε την μπάλα.
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις περιπτώσεις που ποδοσφαιριστές έχουν πέσει θύματα ρατσιστικής επίθεσης. Σίγουρα υπάρχουν κι΄ άλλες που δεν θα δουν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Αυτά τα φαινόμενα είναι άκρως αντίθετα από αυτά που πρεσβεύει το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός.
Το ποδόσφαιρο είναι φιλία, είναι σεβασμός, είναι χαρά, είναι η ενότητα μεταξύ διαφορετικών λαών και κουλτούρων που ενώνονται μέσα από αυτό το άθλημα. Είναι τα συναισθήματα που σε κατακλείζουν βλέποντας την αγαπημένη σου ομάδα να αγωνίζεται, αγωνιώντας και εσύ μαζί της για το τελικό αποτέλεσμα. Είναι η καζούρα που κάνεις με τους φίλους σου όταν παίζουν μεταξύ τους οι ομάδες σας.
Το ποδόσφαιρο είναι η ευτυχία που υπάρχει ''ζωγραφισμένη'' στα μάτια ενός μικρού παιδιού που θα δει από κοντά για πρώτη φορά το ποδοσφαιρικό του είδωλο.
Είναι η ελευθερία που ένιωσε ο τυφλός οπαδός της Λίβερπουλ στο γκολ που πέτυχε η ομάδα του στον αγώνα με την Νάπολι. Μπορεί να μην είδε την φάση με τα μάτια του, όμως την είδε με τα ''μάτια της ψυχής του'' που γέμισε από χαρα, αφού βρισκόταν σε ένα χώρο,το γήπεδο, που νιώθει ίσος με όλους, χωρίς να υστερεί σε κάτι.
Το ποδόσφαιρο είναι η σχέση που δημιουργήθηκε μεταξύ του μαύρου Ζερμέιν Ντεφό και του λευκού παιδιού Μπράντλει Λάουερι, την εποχή που ο Άγγλος έπαιζε στην Σάντερλαντ. Μια σχέση τόσο δυνατή που έδωσε κουράγιο στον μικρό Μπράντλει να συνεχίσει την ''μάχη'' κόντρα στον καρκίνο. Το ποδόσφαιρο είναι τα κλάματα και οι λυγμοί που ξέσπασε ο Ντεφό, μόλις έμαθε πως ο μικρός ''έφυγε για την γειτονιά των αγγέλων''.
Όλα αυτά είναι που κάνουν τον ''βασιλιά των σπορ'' μοναδικό. Αφήστε τον ρατσισμό έξω από τον αθλητισμό. Μην τον διαλύσετε και αυτόν, μήπως και καταφέρουμε και σώσουμε κάτι που αγαπάμε.
Βασίλης Ταμπραντζής
