Μπόμπι Μουρ: Το θρυλικό «σφυρί» κι ένας εκ των ποδοσφαιρικών ηρώων της Αγγλίας
Ήταν 12 Απρίλη του 1941. Τοποθεσία, Έσσεξ. Αγγλία. Ο δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος συνεχίζεται και οι Βρετανοί βομβαρδίζονται από τη ναζιστική Γερμανία, στην περίοδο του «Blitz». Στο νοσοκομείο του Upney, σε αντίθεση με το θάνατο που εξαπλώνεται σε ολόκληρο τον κόσμο, θα γεννηθεί το μωρό του Robert και της Doris Moore: ο Robert Frederick Chelsea Moore ή όπως τον γνωρίζουν οι περισσότεροι, ο Bobby Moore. Σήμερα, θα έκλεινε τα 78 του χρόνια...
Το πρώτο βράδυ του στην ζωή ήταν ιδιαιτέρως δύσκολο καθώς όπως ανακαλεί η θεία του, σημειώθηκε «βαρύς» βομβαρδισμός, με οροφές σπιτιών να γκρεμίζονται και τζάμια να σπάνε. Ο πατέρας του και η γιαγιά του είχαν απλωθεί πάνω από το νεογέννητο και τη μητέρα του για να τους προστατεύσουν από τα θραύσματα, ενώ αναγκάστηκαν να τους φυγαδεύσουν για να σωθούν από τις εκρήξεις που ήταν επικίνδυνα κοντά.
Τα σχολικά του χρόνια συνδυάστηκαν με το ποδόσφαιρο και τις πολύ καλές επιδόσεις του στα μαθήματα. Ο Moore αποφοίτησε από το “Tom Hood Technical High School” με τους καθηγητές του να τον έχουν ως πρότυπο μαθητή. Όταν βρισκόταν στο δημοτικό, έπαιζε ποδόσφαιρο στην under 13 της Leyton Distrikt με την τύχη να του κλείνει το μάτι καθώς σε ένα παιχνίδι της ομάδας του, βρισκόταν στο γήπεδο ένας σκάουτερ της Γουέστ Χαμ και τον προσκάλεσε να προπονηθεί στο Upton Park. Ήταν η έναρξη του μύθου του στον λονδρέζικο σύλλογο...
Ο Bobby κατάφερε να αναρριχηθεί στις «μικρές» ομάδες των «Hammers» και σε ηλικία 17 ετών πραγματοποίησε το ντεμπούτο του στο αντρικό τμήμα. Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1958 φορώντας το νούμερο 6 αντικατέστησε τον μέντορά του, Malcolm Alisson – ο οποίος δεν έπαιξε ποτέ ξανά από τότε, καθώς έπασχε από φυματίωση – σε ένα παιχνίδι εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Η καριέρα του στο δυτικό Λονδίνο είχε ξεκινήσει και προμηνυόταν μεγάλη. Γενικότερα, τον θαύμαζαν για την ικανότητά του να «διαβάζει» το παιχνίδι και να προβλέπει τις κινήσεις των αντιπάλων του διαφοροποιώντας τον σε τεράστιο βαθμό από το τότε πρότυπο των σκληροτράχυλων σέντερ μπακ.
Bobby Moore would have been 78 today.
— West Ham United (@WestHamUtd) April 12, 2019
Gone, but never forgotten. pic.twitter.com/N1bTF60Sfm
Το 1960 κλήθηκε για πρώτη φορά στην under 23 της εθνικής Αγγλίας, ωστόσο η τρομερή κατάσταση που βρισκόταν σε συνδυασμό με την επιρροή που είχε στο παιχνίδι της West Ham τον βοήθησαν να κληθεί από τη «μεγάλη» εθνική ομάδα το 1962 κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για το Μουντιάλ της Χιλής εκείνη τη χρονιά.
Το ντεμπούτο του με τα «τρία λιοντάρια» πραγματοποιήθηκε σε ένα φιλικό με το Περού, που ολοκληρώθηκε με νίκη (4-0) στη Λίμα. Ο Moore δημιούργησε ένα εντυπωσιακό αμυντικό δίδυμο με τον ποδοσφαιριστή της Tottenham Maurice Norman. Οι δυο τους αποτέλεσαν τους βασικούς στόπερ για ολόκληρο το Μουντιάλ της Χιλής ,το οποίο λογίζεται μέχρι σήμερα ως το πιο σκληρό στην ιστορία, μέχρι και την ήττα. Η πορεία των Άγγλων ολοκληρώθηκε με ήττα (3-1) από τη Βραζιλία.
Το 1963 σε ηλικία μόλις 22 ετών θα γίνει ο νεότερος αρχηγός της εθνικής Αγγλίας μόλις στη 12η εμφάνιση του εναντίον της Τσεχοσλοβακίας (νίκη με 4-2) καθώς ο μέχρι τότε «κάπτεν» Johnny Haynes είχε αποχωρήσει από την εθνική ενώ ο διάδοχος του, Jimmy Armfield, ήταν τραυματίας.
Το 1964 ο Bobby Moore θα κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο με τη φανέλα της West Ham. Στο τελικό του FA Cup οι “Hammers” θα βρεθούν αντιμέτωποι με την Preston στο Wembley και θα καταφέρουν να επιβληθούν με 3-2 με «buzzer beater» του Ronnie Boyce.
Εκείνη την χρονιά θα κατακτήσει μια πολύ πιο σημαντική νίκη, καθώς θα καταφέρει να θεραπευτεί από τον καρκίνο στους όρχεις. Μετά από τη διπλή του επιτυχία, θα αναδειχθεί ως ο ποδοσφαιριστής της χρονιάς στην Αγγλία.
Στο «Θέατρο των Ονείρων» ο αρχηγός της εθνικής Αγγλίας θα σηκώσει άλλα δύο κύπελλα, το καθένα με τη δική του σημασία. Το 1965 σε συλλογικό ευρωπαϊκό επίπεδο, η ομάδα του δυτικού Λονδίνου θα κατακτήσει το Κύπελλο UEFA –σημερινό Europa League – καθώς θα επικρατήσει με σκορ 2-0 επί της Μόναχο 1860.
Το 1966 είναι η χρονιά που έχει χαραχθεί στη μνήμη κάθε Άγγλου πολίτη. Είναι η χρονιά στην οποία έχει σταματήσει ο χρόνος για τον αγγλικό ποδόσφαιρο σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Η Αγγλία διοργάνωσε το Μουντιάλ και... το σήκωσε!
Πριν την έναρξη του τουρνουά, υπήρχαν λεπτομέρειες στον Τύπο πως ο Moore ήθελε να αποχωρήσει από την West Ham προσπαθώντας να «σπάσει» το συμβόλαιο του. Μόνο όταν συνειδητοποίησαν πως δεν θα μπορούσε να αγωνιστεί στο Μουντιάλ υπέγραψε νέο συμφωνητικό με την ομάδα του δυτικού Λονδίνου.
Παίζοντας όλα της τα παιχνίδια στο Wembley η Αγγλία δεν είχε πρόβλημα να περάσει από τον όμιλο της.
Στη συνέχεια, κατάφερε να επικρατήσει της Αργεντινής στα προημιτελικά, της Πορτογαλίας του Eusebio στα ημιτελικά και να προκριθεί στον τελικό όπου βρέθηκε αντιμέτωπη με τη Δυτική Γερμανία.
Στον πρώτο τελικό στην ιστορία του Μουντιάλ που οδηγήθηκε στην παράταση μετά το 2-2 της κανονικής διάρκειας, η Αγγλία πέτυχε το 3-2 με τον Geoff Hurst να πετυχαίνει ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου, σε εποχές πολύ μακρινές και διαφορετικές από τη σημερινή του VAR.
Η μπάλα μετά από ένα δυνατό σουτ του Άγγλου επιθετικού βρήκε στο οριζόντιο δοκάρι κι έσκασε πάνω στη γραμμή του τέρματος χωρίς να γνωρίζει κανείς με σιγουριά αν έχει περάσει η μπάλα τη γραμμή.
Παρά τις διαμαρτυρίες των Γερμανών το γκολ μέτρησε και οι Άγγλοι προηγήθηκαν με 3-2 στο 98’. Οι Γερμανοί δεν κατάφεραν να συνέλθουν από τις διαμαρτυρίες και δέχθηκαν και 4ο γκολ στο 120’ εκ νέου από τον Geoff Hurst μετά από 40άρα μπαλιά του Bobby Moore.
O Bobby Moore έγινε ο πρώτος αρχηγός της εθνικής Αγγλίας που σήκωσε τρόπαιο με την εθνική ομάδα. Για τον λόγο αυτό ο Bobby Moore έγινε “Sir”.
Στις 14 Μαρτίου του 1974 ο Moore αποχώρησε από τη West Ham μετά από 15 χρόνια όντας πρώτος σε εμφανίσεις με 509. Την επόμενη σεζόν υπέγραψε συμβόλαιο με την Fulham η οποία αγωνιζόταν στη δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας. Στην πρώτη του χρονιά εκεί, οι «cottagers» έφτασαν μέχρι τον τελικό του FA Cup όπου βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη West Ham.
Τα «Σφυριά» επικράτησαν με σκορ 2-0, ενώ έμελλε αυτό να είναι το τελευταίο παιχνίδι του Moore στο Wembley ως επαγγελματίας ποδοσφαιριστής...
Το τελευταίο παιχνίδι του Sir Bobby στην Αγγλία ήταν εναντίον της Blackburn στις 14 Μάη του 1977. Oλοκλήρωσε την καριέρα του στην Αμερική παίζοντας για τους San Antonio Thunder και τους Seattle Sounders.
Μετά την ποδοσφαιρική του καριέρα ασχολήθηκε λίγο με την προπονητική χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία ενώ οι επιχειρηματικές του πρωτοβουλίες δεν οδήγησαν πουθενά. Το 1990 συμφώνησε με τον ραδιοφωνικό σταθμό Capital Gold για να εργαστεί ως ποδοσφαιρικός αναλυτής.
Το 1964 o Bobby Moore κατάφερε να κερδίσει τον καρκίνο ωστόσο στις 14 Φεβρουαρίου του 1993 δήλωσε πως πάσχει από καρκίνο παχέως εντέρου και συκωτιού. Στις 17 Φλεβάρη θα κάνει την τελευταία του δημόσια εμφάνιση καθώς μετέδιδε το παιχνίδι της Αγγλίας με το Σαν Μαρίνο στο Wembley. Μία εβδομάδα αργότερα, στις 24 Φλεβάρη 6:36 το πρωί o Bobby Moore θα αφήσει την τελευταία του πνοή, ηττημένος από την αρρώστια, σκορπώντας την θλίψη σε ολόκληρη την Αγγλία και τον ποδοσφαιρικό κόσμο...
Γιώργος Παντελεάκος
