Τσέλσι: Εκεί που οι στράικερ... χάνουν τη σπίθα τους
Προφανώς ο Ντιντιέ Ντρογκμπά δεν ανήκε ανάμεσά τους. Ο Ιβοριανός θρύλος πέρασε άψογα στην Τσέλσι και πρόσφερε. Όμως, δεν μπορεί να μη σταθεί κανείς στους επιθετικούς της σύγχρονης εποχής που... έχασαν τη σπίθα τους μπροστά από την αντίπαλη εστία με τη μετακίνησή τους στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Ο Γκονζάλο Ιγουαΐν, απλά δίνει συνέχεια...
Οι «μπλε» του Λονδίνου αρχίζουν και αποκτούν μια... κατάρα. Έχει πέσει πάνω τους και μεταδίδεται στους επιθετικούς εκείνους που επιλέγουν να παίξουν για τον σύλλογο της αγγλικής πρωτεύουσας, προφανώς υπογράφοντας κι ένα εξαιρετικό συμβόλαιο.
Τα πράγματα, ωστόσο, δεν πηγαίνουν καθόλου καλά. Σε καμία περίπτωση δεν ονειρεύονταν αυτό που τελικά βίωσαν ή βιώνουν στην Τσέλσι. Εκεί που έβαλαν πρόκληση στους εαυτούς τους να κάνουν κάτι καλό και να φανούν μέσω της λάμψης της Πρέμιερ Λιγκ κι εν τέλει τα πράγματα πήγαν πολύ χειρότερα ακόμα και από το πιο κακό σενάριο για το οποίο ενδεχομένως να είχαν προετοιμαστεί.
Ο Γκονζάλο Ιγουαΐν είναι ο τελευταίος – χρονικά, γιατί δεν ξέρει κανείς αν θα είναι ο τελευταίος που «κολλάει» την κατάρα – που βιώνει αυτή την αρνητική κατάσταση των επιθετικών στην Τσέλσι. Ο Αργεντινός ναι μεν έχει πετύχει κάποια γκολ, όμως, ο Σάρι παραδέχεται πως ο «Pipita» χρειάζεται ακόμα πολλή δουλειά για ν' ανταποκριθεί στην Πρέμιερ Λιγκ, αφού δεν έχει συνηθίσει το δυναμικό παιχνίδι επαφής που κάνουν οι αντίπαλοι αμυντικοί αλλά και τον ρυθμό που παίρνουν οι αναμετρήσεις.
Έχοντας αποκτηθεί για ν' αντικαταστήσει τον Αλβάρο Μοράτα και να δώσει λύσεις στο κομμάτι του σκοραρίσματος, πάλι ο Αζάρ έπρεπε να το πάρει πάνω του, όπως το έκανε και με τον Ισπανό επιθετικό. Ο Μοράτα επέστρεψε δανεικός στην αγαπημένη του Ατλέτικο έχοντας κάνει μονάχα ένα μικρό ξέσπασμα στην περσινή πρώτη του σεζόν στην Τσέλσι κι έπειτα... το χάος. Αδυναμία να τελειώσει φάσεις, δίχως αυτοπεποίθηση και δίχως ψυχολογία, αφού δεν είχε όρεξη ούτε να πανηγυρίσει τα γκολ πετύχαινε τον τελευταίο καιρό.
Στο παρελθόν, έχουν φορέσει τη φανέλα των «μπλε» παίκτες όπως οι Φερνάντο Τόρες, Ραδαμέλ Φαλκάο, Ερνάν Κρέσπο, Αντρέι Σεφτσένκο και Ματέγια Κέζμαν. Τα ονόματα αυτά προκάλεσαν ενθουσιασμό στον κόσμο του λονδρέζικου συλλόγου, οι προσδοκίες ήταν τεράστιες κι όμως ουδείς εκ των προαναφερθέντων κατάφερε να κάνει κάτι εξαιρετικό σε ατομικό επίπεδο. Τίτλους μπορεί να κατέκτησαν με την Τσέλσι, να έβαλαν στο βιογραφικό τους πως είχαν παρουσίες στην Τσέλσι του Ρομάν Αμπράμοβιτς στη σύγχρονη επιτυχημένη εποχή της ομάδας με τον Ρώσο μεγιστάνα, ωστόσο, τα χρήματα που πήραν μάλλον δεν δικαιολογήθηκαν ποτέ.
Ειδικά τα εκατομμύρια που διατέθηκαν για την μεταγραφή του Φερνάντο Τόρες, ήταν απίστευτη υπερβολή. Αν κι εκείνος έχει το επιχείρημα του γκολ που είχε πετύχει στο «Καμπ Νόου» για το τελικό 2-2 και την πρόκριση στον μεγάλο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ του 2012...
Δύσκολα πλέον θα συνεχίσει και ο Ιγουαΐν και μετά το φετινό καλοκαίρι, με τον Σάρι – ή όποιον τον αντικαταστήσει εφόσον αποφασιστεί αλλαγή προσώπου στον πάγκο – να καλείται να πάρει νέα απόφαση για τη γραμμή κρούσης. Με την ελπίδα... να μην είναι ξανά αποτυχημένη.
Κώστας Ζάλιαρης
