Αγγελικά πλασμένοι διάβολοι
Δεκατέσσερα χρόνια και σχεδόν δύο μήνες μετά την αποικοδόμηση και ουσιαστικά την «εξάρθρωση» της γυναικείας ομάδας της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η αναγεννημένη από τις στάχτες της αρμάδα των «Κόκκινων Διαβόλων» πέτυχε την επιστροφή της στην κορυφαία κατηγορία του Νησιού και απέδειξε ότι διαθέτει κάτι που ακόμα και το ανδρικό τμήμα πλέον δεν έχει: δείψα για επιτυχίες και διακρίσεις.
«Το μεγαλύτερο τέχνασμα που πέτυχε ποτέ ο διάβολος, ήταν να πείσει τον κόσμο ότι δεν υπήρχε» λέει ο Κέβιν Σπέισι στην ταινία «Συνήθεις Ύποπτοι», αφού μόλις είχε εξαπατήσει την αστυνομία και κόβοντας σταδιακά το παραπληγικό του «κάμωμα», έβγαινε θριαμβευτής από την μάχη με την «Δικαιοσύνη». Σε ένα remake της πασίγνωστης ταινίας, ο Διάβολος Σπέισι είναι γένους... θηλυκού, δεν φοράει φυσικά Prada, ούτε τακούνια, αλλά ποδοσφαιρικά παπούτσια και καθώς μόλις έχει πατάξει τις διακρίσεις ανάμεσα στα δύο φύλα γύρω από το σπορ, προμηνύει και αποδεικνύει τελικά ότι ενός κακού, μύρια... καλά έπονται.
Ήταν Φλεβάρης του 2005, όταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανακοίνωνε την διάλυση του γυναικείου ποδοσφαιρικού σωματείου, ούτως ώστε να επικεντρωθεί μονάχα στην παραγωγή και προώθηση αθλητριών ως την ηλικία των 16 χρονών, θέτοντας τίτλους τέλους σε μιά ομάδα που μετρούσε 30 χρόνια ιστορίας στο σπορ.
Παρ’όλα αυτά, από τα τέλη του 1970 έως και το 2001, το γυναικείο τμήμα λειτουργούσε υπό την αιγίδα του συλλόγου του Μάντσεστερ, με το όνομα «Γυναίκες Φίλαθλοι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ», χωρίς να του λείπουν οι επιτυχίες από την συμμετοχή του σε διάφορα πρωταθλήματα ανά την χώρα. Τέσσερα χρόνια αργότερα, και ενώ ήδη είχε επισημοποιήσει τις σχέσεις της και την συνεργασία της με τους «Κόκκινους Διαβόλους», έμελε να λάβει μέρος η ανελέητη διάλυση του σωματείου.
Παραπάνω από 14 χρόνια αργότερα και μόλις 10 μήνες από την επανίδρυσή της, η νεοσύστατη γυναικεία ομάδα των «Κόκκινων Διαβόλων», κατακτά την Τσάμπιονσιπ Αγγλίας και από το νέος έτος ετοιμάζεται να επιστρέψει εκεί όπου ανήκει: στο κορυφαίο πρωτάθλημα του Νησιού, την Σούπερ Λιγκ Γυναικών.
Έχοντας διαλύσει με 12-0 την Άστον Βίλα στο εναρκτήριο παιχνίδι της χρονιάς πρόσθεσε άλλα πέντε στις 17 Απρίλη φέτος στην ίδια ομάδα και πετυχαίνοντας παράλληλα την 16 νίκη του σε 18 ματς, ο «θηλυκός Διάβολος του Μάντσεστερ», πέτυχε κάτι το μοναδικό. Αφενός να επιτύχει τον πρωταρχικό του στόχο που ήταν η άνοδος στα μεγάλα σαλόνια της Σούπερ Λιγκ κατακτώντας την Τσάμπιονσιπ και αφετέρου, ως κατά κάποιον τρόπο, να βγει νικητής στην σκιαμαχία του γυναικείου ποδοσφαίρου, που επικαλύπτει κάθε προσπάθεια ανέλιξης του σπορ στον πλανήτη.
«Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έδιωξε το ποδοσφαιρικό γυναικείο τμήμα της έξω από το Σάλφορντ, αφήνοντας στις παίκτριές της, μονάχα μερικά μπουκάλια νερό ως ενθύμιο του χρόνου που σπατάλησαν με την “κορυφαία ομάδα του κόσμου”» είχε πει η Χάιλι Μπέιτς, μέλος της ομάδος που εκδιώχθηκε από την διοίκηση των «Κόκκινων Διαβόλων», αφού όπως λέει η ίδια, «η ομάδα αδυνατούσε να πληρώσει για όλη την χρονιά, όσα χρήματα απολάμβανε ο Γουέιν Ρούνεϊ σε διάστημα μίας εβδομάδας».
Η διάθεση της διοίκησης προς τα γυναικεία μέλη του συλλόγου μεταστράφηκε απότομα, όταν o Μάλκομ Γκλέιζερ ολοκλήρωσε την αγορά του συλλόγου έναντι 790 εκατομμυρίων λιρών το 2005. Η αντίστροφη μέτρηση είχε ήδη ξεκινήσει και ο κατακερματισμός της τιτάνιας προσπάθειας χρόνων, έμελε να καταρρεύσει οριστικά και αμετάκλητα.
Τρεις μήνες πριν την έναρξη του γυναικείου Euro 2005, η ομάδα του Μάντσεστερ «ξόρκιζε» από τα σπλάχνα της, τον πιο ελκυστικό διάβολο που γνώρισε το Μάντσεστερ και μαζί του, κατακεραύνωνε το πιο ραγδαία ακμάζων σπορ του γυναικείου φύλου στο Νησί: το ποδόσφαιρο.
Ο λόγος; Κατακριτέος, αλλά σύμφωνα με τον τότε διευθυντή επικοινωνιών της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Φίλιπ Τάουνσεντ, απολύτως δικαιολογημένος: «Οι στόχοι μας στο γυναικείο ποδόσφαιρο εξυπηρετούνται καλύτερα από την συγκέντρωση νέων παικτριών. Θέλουμε να εξυπηρετεί την κοινωνία και παράλληλα οι πόροι μας να αξιοποιούνται από νεαρά παιδιά παρά από ενήλικες».
Με άλλα λόγια, ο σκοπός της λειτουργίας του γυναικείου τμήματος ποδοσφαίρου, εξυπηρετούσε μονάχα την ύπαρξη ενός παράπλευρου «σόου» και τίποτα παραπάνω.
Με μόνη μέριμνα της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, να επιτρέπει στα κορίτσια νεαρών ηλικιών που ήθελαν να παίξουν, να αγωνιστούν στην ομάδα, ώστε να μπορεί να διασφαλίζει άδεια λειτουργίας του τμήματος αγοριών, το όλο εγχείρημα έμοιαζε περισσότερο με «φιάσκο» και λιγότερο με συντονισμένο λειτούργημα. Άλλωστε επίσημη ήταν και η τοποθέτηση από την ίδια την ομάδα, η οποία είχε δηλώσει ότι «δεν αποτελούσε προτεραιότητα η δημιουργία σχετικού τμήματος, άλλα υλοποιήθηκε για εκπαιδευτικούς και λόγους σύμπραξης μέσα στην κοινότητα».
Τεράστιο ενδιαφέρον παρουσιάζει και το γράμμα που στάλθηκε καθολικά στα μέλη της ομάδος, που μεταξύ άλλων τους απαγόρευε να συμμετέχουν συλλογικά σε οποιοδήποτε πρωτάθλημα, υπό το όνομα του συλλόγου. Μία κίνηση που προκάλεσε αμηχανία και λήφθηκε ως «ένα δείγμα έλλειψης σεβασμού προς τις γυναίκες και αξιολογήθηκε ως αποτέλεσμα διακρίσεων στα δύο φύλα».
Η γενικότερη πεποίθηση που ήθελε την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Γκλέιζερ να μην ενδιαφέρεται για τίποτα που δεν της απέφερε χρηματικό κέρδος, άλλαξε, όταν τον Μάρτη του 2018, ο σύλλογος γνωστοποιήσε την θέλησή του να συμμετάσχει στη γυναικεία ποδοσφαιρική λίγκα, έπειτα από απουσία 13 χρόνων.
Το δύσκολο έργο της ανοικοδόμησης του ρόστερ βρέθηκε στα χέρια της πρώην αρχηγού της Εθνικής ομάδας της Αγγλίας, Κέισι Στόνεϊ. «Στόχος μου αποτελεί να μεγαλώσει τόσο πολύ αυτή η ομάδα, ώστε κάθε μικρό κορίτσι να μεγαλώνει έχοντας όνειρο να αγωνιστεί μια μέρα τον ιστορικότερο σύλλογο του Μάντσεστερ».
Πως θα είχε διαμορφωθεί το ρόστερ εάν ο σύλλογος δεν διέλυε ποτέ την ομάδα το 2005; Αξίζει να αναγνωρίσει κανείς πως παίκτριες σαν την Ίζι Κρίστιανσεν, την Κέιτι Ζέλεμ (η οποία φέτος επέστρεψε στο σύλλογο) και την Γκάμπι Τζόρτζ, οι οποίες αγωνίζονται πλέον στο κορυφαίο επίπεδο και σε ομάδες όπως η Λιόν, η Μάντσεστερ Σίτι και η Έβερτον, «καλλιεργήθηκαν» στα φυτώρια της Γιουνάιτεντ, αγωνιζόμενες με τα αγόρια του συλλόγου ως τα εφηβικά τους χρόνια.
Η επιλογή της πρώην αρχηγού της Άρσεναλ δεν είναι τυχαία. Άλλωστε τα 19 χρόνια εμπειρίας από τα γήπεδα σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο αποτέλεσαν διαβατήριο και μαζί διαπιστευτήριο της τεράστιας ποιότητας που διέθετε σαν παίκτρια, ορίζοντάς την, ως ένα ρίσκο που αξίζει κανείς να πάρει. Ας μην λησμονούμε ότι την περίοδο της θητείας της στην Τσέλσι, διετέλεσε ως παίκτρια-προπονήτρια για την Λονδρέζικη ομάδα, έχοντας την ευχέρεια του δίττου ρόλου να παρατηρεί τα γεγονότα εκτός και εντός των τεσσάρων γραμμών.
Την επόμενη σεζόν αναμένεται να διασταυρώσει τα ξίφη της με κορυφαίες ομάδες της Αγγλίας, όπως είναι η Τσέλσι, η Άρσεναλ και η Μάντσεστερ Σίτι, που μονοπωλούν το ενδιαφέρον στο πρωτάθλημα. Οι Μόλι Γκριν, Έλα Τουν, Τζέσικα Σίγκγουορθ και Λόουρεν Τζέιμς, θα χρειαστεί να σκοράρουν πολύ περισσότερα από τα 64 γκολ που πέτυχαν σε 18 παιχνίδια φέτος για να βοηθήσουν την ομάδα τους να κατακτήσει τον παρθενικό της τίτλο.
Όλα αυτά, σε μιά περίοδο όπου η ανδρική ομάδα αντίστοιχα αδυνατεί να βρεί τον δρόμο προς την κορυφή, η κάποτε «έκπτωτη» ομάδα γυναικών του Μάντσεστερ βάζει τα γυαλιά σε όσους τόλμησαν να αμφισβητήσουν το ροζ στην φανέλα της. Ίσως ο Σόλσκιερ, που «κληρονόμησε» μια ασταθή και ασυνεπή ομάδα σαν την ανδρική, μπορεί να πάρει μερικά μαθήματα του πως είναι να χτίζεις ένα ρόστερ και να έχεις νοοτροπία νικητή από την αντίστοιχη γυναικεία, της Κέισι Στόνεϊ και των ασυμβίβαστων κοριτσιών της.
Ιωάννης Γατσούλης
