Πέτυχε ή απέτυχε ο Μπέιλ; Τα γκολ στους τελικούς δίνουν την απάντηση...
Ο Γκάρεθ Μπέιλ βοήθησε καθοριστικά την Ρεάλ Μαδρίτης να κατακτήσει δύο Champions League τα τελευταία χρόνια και έχει πετύχει ίσως το ωραιότερο τέρμα των τελικών στη διοργάνωση μαζί με το βολέ του Ζιντάν το 2002. Και όμως το αντίο του δεν ήταν αυτό που θα ήθελε μπροστά στο κοινό της Ρεάλ παραμένει το πιο δύσκολο ίσως παγκοσμίως στο πως αποθεώνει αλλά και το πόσο εύκολα γκρεμίζει τα είδωλα του. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Ο Μπειλ πέτυχε επίσης , ας μη λησμονάμε και το ωραιότερο γκολ των τελευταίων 30 ετών στους τελικούς του κυπέλλου Ισπανίας όταν πέρασε όποιον βρήκε στο διάβα του σε εκείνο το παιχνίδι με την Μπαρτσελόνα το 2014. Και όμως το κοινό δεν τον αγάπησε ποτέ το στάδιο Σαντιάγκο Μπερναμπέου! Μη σας φαίνεται περίεργο, τα στάνταρ που είχε πάντα η Ρεάλ ήταν πολύ ψηλά σε τέτοιο σημείο που ο ίδιος ο Μπερναμπέου εν ζωή είχε πει το 1973 πως δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από τον κακομαθημένο οπαδό!
Ένα κοινό που δεν δίστασε κάποτε να βγάλει μαντήλια για να αποδοκιμάσει τον Φέρεντς Πούσκας όταν τα πόδι είχαν βαρύνει ή τον Αλφρέντο Ντι Στέφανο όταν στον πάγκο της ομάδας το 1983 τα αποτελέσματα δεν πήγαιναν καλά, δεν υπήρχε περίπτωση να χαριστεί στον Μπέιλ. Δεν λέω αν είναι σωστό ή όχι, που προσωπικά θεωρώ πως είναι πολύ άδικη η συμπεριφορά του κοινού απέναντι σε παίκτες προσφέρουν σε τόσο υψηλό επίπεδο, ωστόσο οφείλω να το υπογραμμίσω για να αντιληφθεί κάποιος το πόσο διαφορετικά είναι τα στάνταρ στη Μαδρίτη και που καθορίζονται από το πόσο ψηλά μπαίνει ο πήχης σχεδόν διαρκώς ιστορικά!
Ταυτόχρονα, κυκλοφόρησε χθες και έγινε viral παντού πως ο Ζινεντίν Ζιντάν είπε πως δεν θα τον χρησιμοποιούσε αν είχε ακόμα και τέταρτη αλλαγή, κάτι όμως που για όποιον έχει παρακολουθήσει ολόκληρη την συνέντευξη τύπου, απλούστατα, δεν ειπώθηκε ποτέ! Και όπως σε όλες τις περιπτώσεις των fake news Ένα ψέμα που κάνει εντύπωση αναπαράγεται πάντα πολύ περισσότερο και άμεσα από κάτι αληθινό χωρίς φανφάρες!
Ο Ζιντάν είναι αλήθεια πως ποτέ δεν είχε λατρέψει τον ποδοσφαιρικό στυλ του Ουαλού, ωστόσο, το γεγονός και μόνο πως τον ξελάσπωσε πέρσι στον τελικό του Κιέβου ίσως θα έπρεπε να λειτουργήσει στο ποδοσφαιρικό κριτήριο του Γάλλου διαφορετικά.
Γιατί, εκτός από ένας εξαιρετικός προπονητής τα τελευταία χρόνια, στο μυαλό όλων μας πάντα θα παραμένει ένας από τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών και η αίσθηση είναι πως τους παίκτες που καθορίζουν αποτελέσματα και που σε έχουν βοηθήσει να πάρεις τίτλους από έναν όπως ο Ζιζου περιμένεις διαφορετική ευαισθησία.
Όλα δείχνουν λοιπόν πως ο Ουαλός θα αποτελέσει παρελθόν σε λίγες μέρες από τη Μαδρίτη και το ερώτημα είναι σε ποια ομάδα της Premier League θα επιστρέψει.
Παρά τους τραυματισμούς του και παρά τα προβλήματα που τον έχουν ταλανίσει δεν παύει να είναι κάποιος που στην ημέρα του μπορεί να σου κερδίσει ένα παιχνίδι. Ο πιο πιθανός προορισμός μοιάζει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που στην επόμενη μέρα της Θα χρειαστεί προσωπικότητες με νοοτροπία νικητή. Αλλά και τυχόν επιστροφή του στο βόρειο Λονδίνο και στην Τότεναμ, θα μπορούσε να δώσει στους παίκτες του Ποτσετίνο Αυτή τη νοοτροπία που από την τωρινή ενδεκάδα της λείπει, ακόμα κι αν δεν χρησιμοποιείται σε μόνιμη βάση.
Ό,τι κι αν συμβεί, παρά την γκρίνια των οπαδών της Ρεάλ, η παρουσία του στη Μαδρίτη κρίνεται απόλυτα επιτυχημένη και όταν περάσουν τα χρόνια αυτό που θα θυμάται κάποιος δεν θα είναι οι κακές βραδιές ούτε οι αποδοκιμασίες αλλά τα γκολ με την Ατλέτικο Μαδρίτης το 2014 στη Λισαβόνα και κυρίως το ψαλίδι με τη Λίβερπουλ στο Κίεβο πέρσι που έδωσαν το πιο σημαντικό τρόπαιο! Γιατί αυτή ακριβώς είναι η δουλειά που κάνει η μνήμη!