James Hunt και Niki Lauda: Οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος
Προ πολλού η ανθρωπότητα αποφάνθηκε πως η αγάπη και το μίσος χωρίζονται από μία λεπτή γραμμή. Και αυτή η λεπτή γραμμή ονομάζεται σεβασμός και είναι εκείνος που δίνει αληθινή υπόσταση και αξία και στα δύο.
Αυτός χώριζε και τους δύο πρωταθλητές της Formula 1, James Hunt και Niki Lauda, ο σεβασμός του ενός για τον άλλον, και των δύο για το άθλημα. Όπως θα παραδεχόταν χρόνια μετά ο Lauda "Με πολλούς τρόπους ήμασταν ίδιοι, μέσα στο σιρκουί είχα απίστευτο σεβασμό για εκείνον. Ήταν απίστευτα σταθερός οδηγός, και ποτέ δεν έκανε λάθος κίνηση".
Ο ένας έτρεχε για την διασκέδαση, επιπόλαιος, όμορφος πλεϊμπόι, και οδηγικά επιθετικός και ο άλλος αγωνιζόταν βασιζόμενος πάντα στην ασφάλεια, μετρημένος και με πειθαρχία σε κάθε κίνηση. Οι δυο τους κοντράρονταν μέσα στο σιρκουί, γιγαντώνοντας τον μύθο που τους ήθελε εχθρούς. Όμως η αλήθεια βρισκόταν και αυτή κάπου στη μέση. "Μετά τους αγώνες πίναμε, όλοι οι οδηγοί μαζί, μπύρες και μετά χαιρετιόμασταν και φεύγαμε, αυτό όμως δεν ήταν φιλία. Με τον James ήταν διαφορετικά. Ο James ήταν διαφορετικός" δήλωσε σε συνέντευξή του ο Lauda, το 2014.
Μαζί, ο Niki και ο James, επιβεβαίωναν όλους τους νόμους της κλασικής φυσικής. Ήταν ο τρίτος νόμος του Νεύτωνα, στη Formula 1. Οι δυο τους ήταν η κάθε δράση και η κάθε αντίδραση του αθλήματος, ενώ, την ίδια στιγμή και μεταξύ τους, κάθε τι που έκανε ο ένας είχε αντίκτυπο στον άλλον. Ανάμεσά τους υπήρχε η παγκόσμια έλξη του Νεύτωνα. Δύο σώματα που έλκονταν τόσο δυνατά που ταξίδεψαν μαζί στην ατέρμονη ιστορία της ανθρωπότητας. Η Νευτώνεια βαρύτητα που είχε η ταχύτητα στις ζωές τους, τους έφερνε αντιμέτωπους, συναγωνιστές και συγχρόνως ανταγωνιστές, στην κούρσα με το θάνατο. Ο ένας ζήλευε τις αρετές του άλλου και κορόιδευε τα ελαττώματά του. Όμως στο τέλος της μέρας ο ένας γινόταν το κίνητρο του άλλου, στο δρόμο για την κορυφή, έναν δρόμο που τον οδήγησαν μαζί.
Η Βαρύτητα της Formula 1 τους κράταγε στις πίστες
Η θεωρία της βαρύτητας βασίζεται στην πρόταση πως η βαρυτική δύναμη σε ένα σώμα είναι ανάλογη της μάζας του και το 'μέγεθος' των δύο αθλητών ήταν τέτοιο που έκανε τη Formula 1 να τους τραβάει σα μαγνήτης στα ασφαλτοστρωμένα και επικίνδυνα στενά της.
Με 2 χρόνια ηλικιακής διαφοράς, οι δύο πρωταθλητές μπήκαν μαζί στις πίστες της Formula 3 και κατάφεραν γρήγορα να μονοπωλήσουν το ενδιαφέρον του κοινού του μηχανοκίνητου αθλητισμού πρωταγωνιστώντας στη Formula 1. Οι επικές μονομαχίες τους δημιούργησαν ένα ανταγωνιστικό δίδυμο που πόρωνε τους θεατές και έδινε στο άθλημα την απαραίτητη αίγλη. Κάθε σημαιάκι τερματισμού σήμαινε την έναρξη ενός πάρτυ, όχι για τη νίκη στον αγώνα αλλά για τη νίκη στον θάνατο, που παραμόνευε σε κάθε στροφή.
Η δράση και η αντίδραση οδηγούσαν τα βήματά τους
Ο Νεύτωνας διατύπωσε την θεωρία πως αφού σε κάθε δράση αναπτύσσεται μια αντίδραση, έτσι προκύπτει ότι και στη φύση οι δυνάμεις εμφανίζονται πάντα κατά ζεύγη και o Hunt με τον Lauda ήταν σίγουρα ένα τέτοιο ζευγάρι.
Ήταν η συνάντηση με τον Niki Lauda, στις αρχές του 1970, στις πίστες της Formula 3 και η αμοιβαία αντιπάθειά τους, που έκαναν τον James Hunt να μετριάσει τις καταχρήσεις, να παλέψει με νύχια και με δόντια και να διεκδικήσει μια θέση στη McLaren, όταν ο Lauda υπέγραψε με την Ferrari.
Ήταν ο James Hunt εκείνος που ήταν "δίπλα" του, όταν ο Niki Lauda πήγε στην κόλαση και γύρισε (όπως τιτλοφορεί την αυτοβιογραφία του). Ήταν εκείνος που ένιωθε υπαίτιος για το ατύχημα, και με το εκνευριστικό γράμμα του, που ως σκοπό είχε να εξοργίσει τον άσπονδο εχθρό του, έκανε τον Niki Lauda να επανέλθει άμεσα.
Σε όλη τη διάρκεια της νοσηλείας και θεραπείας του Lauda, η οθόνη της τηλεόρασης έδειχνε το αντίπαλον δέος του να τερματίζει τις δικές του κούρσες, να παίρνει τους βαθμούς του, πείσμωνε, θύμωνε, δυνάμωνε, και ήταν ο James που έκανε τον Niki να μπει στο κοκπίτ του 6 εβδομάδες μετά, με καμμένο πρόσωπο και πνεύμονες.
Όπως φαίνεται στην ταινία Rush, ο Hunt ήταν εκείνος που απάντησε, με τον δικό του τρόπο, στο δημοσιογράφο που προσέβαλε τον Lauda, στην πρώτη συνέντευξη μετά το ατύχημα. Κανείς δεν ξέρει αν όντως ο Hunt έδειρε τον δημοσιογράφο, όμως όπως παραδέχεται ο γιος του "Ναι άνετα θα μπορούσε να το έχει κάνει, έτσι ήταν ο μπαμπάς".
Ήταν ο Niki Lauda, που μετά την νίκη του James Hunt και την κατάκτηση του παγκόσμιου τίτλου, τον παρακάλεσε να γυρίσει άμεσα στις προπονήσεις και να μη τα παρατήσει, απογοητεύοντάς τον. "Μη τα παρατήσεις. Σε χρειάζομαι να μου σπας τα νεύρα στις πίστες"
Όταν η παγκόσμια έλξη καταρρίφθηκε
"Το να σου δοθεί στη ζωή ένας αντίπαλος είναι ευλογία. Ένας έξυπνος παίρνει περισσότερα από τους εχθρούς του, από ό,τι παίρνει ένας ανόητος από τους φίλους του. Κοίτα εμάς τους δύο, ήμασταν παιδιά όταν γνωριστήκαμε, αποκληρωμένοι από τις οικογένειές μας και τώρα είμαστε και οι 2 παγκόσμιοι πρωταθλητές" ήταν τα λόγια του Niki Lauda στον James Hunt στο τέλος της ταινίας Rush.
Και ήταν αλήθεια. Αυτοί οι δύο ήταν γεννημένοι να συνυπάρχουν ως αντίπαλοι. Έπαιρναν φως και δύναμη ο ένας από τον άλλον. Έγιναν η δράση και η αντίδραση ο ενός του άλλου. Όταν το 1977 επέστρεψαν στις πίστες τίποτα δεν ήταν το ίδιο, εκείνοι δεν ήταν οι ίδιοι. Το ατύχημα του Lauda είχε επίδραση και στον Hunt και κάπως έτσι οι καριέρες τους ανατράπηκαν. Σε εκείνο το μονοθέσιο της Ferrari 'κάηκαν' και οι δύο.
Λίγο πριν την φαντασμαγορική έναρξη της πολύχρωμης δεκαετίας των 80s, ο ένας εγκατέλειψε και ασχολήθηκε με τον τηλεοπτικό σχολιασμό και ο άλλος, το 1979, εγκατέλειψε προσωρινά τις πίστες, ενώ επέστρεψε λίγα χρόνια μετά και για μικρό χρονικό διάστημα αφού δεν είχε τον αντίποδά του.
Και κάπου εκεί οι νόμοι της φυσικής έπαψαν να ισχύουν
Το γιν και το γιανγκ του μηχανοκίνητου αθλητισμού διαλύθηκε μετά τον άξαφνο χαμό του James Hunt, του αιώνιου έφηβου που αρνήθηκε να γεράσει. Ο μαχητής Niki Lauda, που ξεγέλασε το θάνατο φωνάζοντας στον ιερέα που τον διάβαζε "σταμάτα θα το μετανιώσεις, δεν πρόκειται να πεθάνω", έχασε το αγωνιστικό του συμπλήρωμα και ολοκλήρωμα. "Σε πολλά ο James ήταν το αντίθετό μου. Και οι δύο όμως παλεύαμε να κερδίσουμε".
Σημερα οι δύο τους ξαναβρέθηκαν στο ουράνιο σιρκουιτ και είναι έτοιμοι να κοντραριστούν με το ίδιο πάθος, στην αιωνιοτητα...
Ματίλντα Καλλιοντζή
