Όσα κρατάει ο Σάρι κι όσα θέλει να ξεχάσει αμέσως...

Το england365.gr αναλύει τις σκέψεις του Μαουρίτσιο Σάρι καθώς εκείνος μαζέυει πλέον και τα τελευταία του πράγματα για να φύγει από το Λονδίνο και να επιστρέψει μόνιμα στην πατρίδα του. Τι κρατάει, ποια πρόσωπα, ποιες καταστάσεις και τι πετάει στα σκουπίδια δίχως δισταγμό ο νέος κόουτς της Γιουβέντους, από τη μονοετή παρουσία του στο «Στάμφορντ Μπριτζ»...  

Όσα κρατάει ο Σάρι κι όσα θέλει να ξεχάσει αμέσως...

Ήταν κοινό μυστικό όλο αυτό τον καιρό. Ακόμα και στις στιγμές που εκείνος έλεγε πως θα ήθελε να συνεχίσει στην Premier League γιατί κακά τα ψέματα, είναι το κορυφαίο πρωτάθλημα, μέσα του, κάτι του έλεγε ότι έπρεπε να γυρίσει στη χώρα του και να αισθανθεί ξανά άνετα. Ασφαλής.

Ο Μαουρίτσιο Σάρι καταφέρνει να μην απολυθεί από την Τσέλσι, αφού η Γιουβέντους του χτύπησε την πόρτα και τον ήθελε στον δικό της πάγκο στη θέση του Μασιμιλιάνο Αλέγκρι.

Από το μεσημέρι της Κυριακής, ο 60χρονος προπονητής αποτελεί παρελθόν από τους «μπλε», είναι ο νέος «τιμονιέρης» των «μπιανκονέρι» και το england365.gr αναλύει όσα θα πρέπει να θυμάται από την θητεία του στην αγγλική πρωτεύουσα κι όσα δεν αξίζει να τα επαναφέρει στο μυαλό του...

Όσα κρατάει ο Ιταλός...

Το αήττητο σερί στο ξεκίνημα: Παρουσιάζοντας το ποδόσφαιρο με το οποίο η Νάπολι είχε γίνει διεκδικήτρια του τίτλου της Serie A στην Ιταλία, ο Μαουρίτσιο Σάρι προσπάθησε να παίξει με τον ίδιο τρόπο και στην Τσέλσι. Ξεκινώντας με βαρύτητα στην επίθεση και ανισορροπία σε σχέση με τα αμυντικά καθήκοντα, με αρκετά γκολ στην επίθεση αλλά και αρκετές φορές που η μπάλα παραβίαζε την εστία των «μπλε». Το σερί των 12 πρώτων αγώνων στην Premier League δεν το είχε πετύχει κανείς στον λονδρέζικο σύλλογο και το κατάφερε αυτός, όντας ο πρώτος στην ιστορία. Το πιστώνεται για τη δουλειά που έκανε...

Τη νίκη επί της Σίτι: Η Τσέλσι, στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος που ολοκληρώθηκε, έγινε η πρώτη ομάδα που κατάφερε να σταματήσει τη Μάντσεστερ Σίτι στην ανεξέλεγκτη και εντυπωσιακή της πορεία μέχρι την κατάκτηση της κορυφής. Κι όχι απλά τη σταμάτησε, αλλά της έδειξε το μεγαλοπρεπέστατο Stop με τα γκολ των Καντέ και Νταβίντ Λουίζ στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Καμία άλλη ομάδα δεν είχε καταφέρει να κοντράρει τόσο πολύ τους μετέπειτα πρωταθλητές Αγγλίας και το έκαναν οι «μπλε» με περίσσιο θάρρος.

Την υπόθεση Ζορζίνιο – Καντέ: Ο Ζορζίνιο ήταν το αγαπημένο του παιδί και μονάχα με... Προεδρικό Διάταγμα τον έβγαζε από την 11άδα. Ο Ιταλός χαφ, έχοντας εντυπωσιάσει με τις εμφανίσεις του, τον τρόπο σκέψης και δράσης του στον αγωνιστικό χώρο και την αποτελεσματικότητά του ως «κόφτης», κέρδισε τη μεταγραφή του στην Τσέλσι και μετακόμισε από το «Σαν Πάολο» στο Λονδίνο μαζί με τον συμπατριώτη του προπονητή. Λόγω της παρουσίας του Ζορζίνιο, ο Καντέ έπρεπε να μετατοπιστεί και να μάθει μια νέα θέση. Έφυγε από εκεί που είχε καταφέρει να διακριθεί στο έπος της Λέστερ το 2016 και να συνεισφέρει τρομερά στο πρωτάθλημα της Τσέλσι το 2017, είχε νέα καθήκοντα, έμαθε να πατάει περισσότερο περιοχή, να πετυχαίνει γκολ, να «διαβάζει» τις φάσεις και να μη φοβάται να πάρει πολλά μέτρα στο χορτάρι με τη μπάλα στα πόδια. Όσο κι αν στην αρχή μπορεί να τον είχε ξενίσει ο νέος του ρόλος, ήταν υπόθεση win-win.

Τον πρώτο τίτλο της προπονητικής του καριέρας: Έπειτα από 29 χρόνια στην προπονητική, ο Μαουρίτσιο Σάρι κατάφερε να πανηγυρίσει τον πρώτο σημαντικό τίτλο της καριέρας του. Έχει πάρει, βέβαια, ακόμα ένα τρόπαιο, στο ξεκίνημα της πορείας του στους πάγκους, το 2003 με την ερασιτεχνική Sansovino, το Coppa Italia Serie D. Φέτος, κατάφερε να φτάσει μέχρι και τον τελικό του Europa League στο Μπακού και να δει τους παίκτες του να ισοπεδώνουν την Άρσεναλ με το τελικό 4-1 και να παίρνουν το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο του κλαμπ έπειτα από το 2013. Ο Σάρι κοιτούσε αποσβολωμένος το μετάλλιό του και απολάμβανε τις στιγμές, στη μεγαλύτερη επιτυχία της καριέρας του, μέχρι την επόμενη. Πλέον, ανέλαβε τη Γιουβέντους, επιστρέφοντας στην πατρίδα του και αναλαμβάνοντας τρομερά δύσκολη «αποστολή» στην επί 8 διαδοχικές αγωνιστικές περιόδους Πρωταθλήτρια Ιταλίας.

Όσα πετάει δίχως δεύτερη σκέψη...

Τον Κέπα: Αν και οι δυο άνδρες τα βρήκαν και ο Κέπα Αριθαμπαλάγκα να κατάλαβε το λάθος που είχε κάνει, όμως, ο Ισπανός τερματοφύλακας σίγουρα δεν θα λείψει στον Μαουρίτσιο Σάρι. Ήταν αδιανόητο, πρωτόγνωρο, εντυπωσιακό και συνάμα απογοητευτικό για την Τσέλσι αυτό που συνέβη στον τελικό του LeagueCup απέναντι στη Μάντσεστερ Σίτι. Τα πράγματα ήταν απλά. Ο Κέπα δεν ήθελε να βγει με αλλαγή στην παράταση για να περάσει ο Καμπαγιέρο ενόψει των πέναλτι και... με το «έτσι θέλω», αποφάσισε να συνεχίσει στο ματς και εν τέλει οι «μπλε» να χάσουν το τρόπαιο. Μάλιστα, κανείς από τους συμπαίκτες του δεν έκανε κίνηση να τον πείσει ν' αποχωρήσει από τον αγωνιστικό χώρο κι έτσι ο Κέπα το πήρε πάνω του, κάνοντας τον Σάρι έξαλλο. Αυτή η σκηνή, σβήνεται από τη μνήμη του Ιταλού κόουτς...

 

 

Τη ντροπιαστική εξάρα από τη Σίτι: Οι «πολίτες» φυσικά και δεν ξέχασαν την ήττα τους στο Λονδίνο στο παιχνίδι του πρώτου γύρου και έτσι είχαν φυλάξει το ... καλό για το παιχνίδι στο «Etihad». Εκεί, η Τσέλσι παρουσιάστηκε απαράδεκτη και έγινε έρμαιο στις ορέξεις της αρμάδας του Πεπ Γκουαρδιόλα που... ευτυχώς για τους «μπλε» του Λονδίνου, σταμάτησαν στα έξι γκολ. Ο Σάρι βίωσε ένα από τα πιο δύσκολα – αν όχι το πιο δύσκολο – απογέυματα της καριέρας του σ' εκείνο το παιχνίδι και οι «μπλε» φανέρωσαν πόσα βήματα πίσω από τη Σίτι βρίσκονται αυτή τη στιγμή, αδυνατώντας παντελώς να την κοντράρουν (όπως και τη Λίβερπουλ) για την κορυφή της Premier League.

Τον Γκονζάλο Ιγουαΐν: Ήταν επιλογή του, έκανε την εισήγησή του στη διοίκηση και την άμεση συνεργάτιδα του Ρομάν Αμπράμοβιτς, Μαρίνα Γκρανόβσκαϊα να τον αποκτήσει η ομάδα από τη Γιουβέντους με τη μορφή δανεισμού και η επιθυμία του έγινε πράξη. Ο Αργεντινός επιθετικός συνεργάστηκε ξανά με τον κόουτς υπό τις οδηγίες του οποίου είχε κάνει πράγματα και θάματα στη Νάπολι και όλα, στη θεωρία, έμοιαζαν ιδανικά και για τους δύο. Ο Ιγουαΐν δεν δικαίωσε ποτέ τον Σάρι, δεν κατάφερε να προσφέρει, πέτυχε ελάχιστα γκολ, δυσκολεύτηκε να προσαρμοστεί στη δυναμική του αγγλικού ποδοσφαίρου και στο παιχνίδι με σώμα κόντρα στους αντίπαλους αμυντικούς και ήταν φυσιολογικό να μην ασχοληθεί καν η ομάδα με την οψιόν αγοράς του ή επέκτασης του δανεισμού.

Τη μηδαμινή στήριξη από κόσμο και παίκτες: Αποδοκιμασίες από την εξέδρα στην άσχημη εικόνα της ομάδας, στις αλλαγές που οι οπαδοί θεωρούσαν ακατανόητες και λανθασμένες και την ίδια στιγμή, ποδοσφαιριστές που ποτέ δεν θέλησαν να πουν μια καλή κουβέντα δημόσια για εκείνον. Εξαιρώντας τον Νταβίντ Λουίζ που ήταν υπέρμαχός του, τον Ζορζίνιο που ήταν... δικό του παιδί και δεν μπορούσε ούτε να σκεφτεί κάτι κακό, αλλά και τον Εντέν Αζάρ που έλεγε ότι το στυλ παιχνιδιού και οι σκέψεις του Σάρι τον ευνοούσαν στον αγωνιστικό χώρο, ουδείς ποτέ δεν στήριξε τον τέως, πλέον, προπονητή. Ούτε καν ο Αθπιλικουέτα ως αρχηγός. Υπήρξαν στιγμές που έμοιαζαν οι παίκτες της Τσέλσι να παίζουν μόνοι τους, για να καταφέρουν κάτι για τους εαυτούς τους κι όχι για τον Μαουρίτσιο Σάρι, όπως πιθανότατα φάνηκε περισσότερο απ' όλες τις στιγμές στα ημιτελικά του Europa League απέναντι στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης...

Κώστας Ζάλιαρης