Δύο κινήσεις που εξασφαλίζουν το παρόν και το μέλλον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ...
Πως δύο απλές κινήσεις, μία νίκη και μία ανανέωση, σηματοδοτούν την επιστροφή της λογικής στη κόκκινη πλευρά του Μάντσεστερ και την τοποθέτηση στιβαρών θεμελίων για την επιστροφή στην κορυφή. Το England365 αναλύει πως ορισμένα πράγματα αν και μικρά μπορούν να αποδειχτούν δικλείδες ασφαλείας.
Μπορεί η επικράτηση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 1-0 επί της Λέστερ να μην αφήνει χώρο για θριαμβολογίες και διθυράμβους, δίνει ωστόσο τα απαραίτητα ψήγματα αισιοδοξίας, τα οποία δεν απορρέουν τόσο από το αποτέλεσμα, αλλά από τον τρόπο που αυτό συντελέστηκε.
Το πενιχρό 1-0, όμως, που παράλληλα δεν συνδυάστηκε από κάποια φαντασμαγορική εμφάνιση, κάνει τα προαναφερθέντα να φαντάζουν οξύμωρα, δίχως βέβαια να παραγνωρίζουμε ούτε την αυτούσια σημασία της νίκης, ούτε ότι η Λέστερ είναι μία αρκετά δυνατή ομάδα που ενισχύθηκε σημαντικά στη θερινή μεταγραφική περίοδο και ίσως αποτελέσει έναν εκ των διεκδικητών της 3ης και 4ης θέσης που οδηγούν στο Champions League.
Το σημαντικότερο κέρδος, των “κόκκινων διαβόλων” που πηγάζει από την επικράτηση επί των “αλεπούδων” είναι η επιστροφή στον ρεαλισμό και η απόδοση πραγματικής ουσίας στον όρο κυνική εμφάνιση.
Η ομάδα του Σόλσκιερ παρότι ευτύχησε να προηγηθεί μόλις στο 8ο λεπτό με το Ράσφορντ και για λίγη ώρα έψαξε ένα δεύτερο γκολ, επέλεξε να έχει ένα παθητικό ρόλο στην αναμέτρηση ευρισκόμενη στην μεγαλύτερη διάρκεια της αναμέτρησης αμυνόμενη και μάλιστα με τους περισσότερους παίκτες της να βρίσκονται πίσω από την μπάλα, κυνηγώντας, όμως διαρκώς ένα δεύτερο γκολ στις αντεπιθέσεις. Μία τακτική που απέφερε καρπούς, καθώς η εστία του Ντε Χέα απειλήθηκε ελάχιστα.
Η Γιουνάιτεντ προερχόμενη από 3 σερί αρνητικά αποτελέσματα δεν είχε άλλη επιλογή παρά να εξασφαλίσει την νίκη καθ' οποιονδήποτε τρόπο. Το γεγονός πως ο Νορβηγός τεχνικός αντιλήφθηκε εγκαίρως την ορθή τακτική που όφειλε να ακολουθήσει για τις ανάγκες της συγκεκριμένης αναμέτρησης, αποτελεί ένα σημάδι ότι έμαθε από τα λάθη του στις προηγούμενες αγωνιστικές, εκεί όπου άφηνε τους παίκτες του να κυκλοφορούν πολλές φορές άσκοπα στην επίθεση, δίχως να μετουσιώνουν σε γκολ την φλύαρη επί χόρτου κυριαρχία τους, αφήνοντας παράλληλα απροστάτευτη την άμυνα, με αποτέλεσμα να εκτίθενται οι ατομικές αδυναμίες του καθενός και εν τέλει να γκρεμίζει όσα με κόπο είχε κτίσει.
Η εικόνα αυτή δημιούργησε μια δυσφορία στους παρευρισκόμενους οπαδούς της στο “Ολντ Τράφορντ”, οι οποίοι έβλεπαν την ομάδα τους να αντιτίθεται στην επιθετική και συνάμα κυριαρχική φύση της, μια αντίδραση που πρέπει να ενδιαφέρει ελάχιστα τους ιθύνοντες της ομάδας. Όλοι όσοι περιστοιχίζουν αυτήν την ομάδα πρέπει να θεμελιώσουν τον ρεαλισμό ως την κυρίαρχη τακτική του συλλόγου, μιμούμενοι τον σπουδαίο Γάλλο λογοτέχνη Ονορέ Ντε Μπαλζάκ, έναν από τους κυριότερους εκφραστές του ρεαλισμού στην ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Με λίγα λόγια κόσμος, παίκτες, προπονητής και διοικούντες οφείλουν να αντιληφθούν ότι η ομάδα δεν βρίσκεται στο σπουδαίο επίπεδο του παρελθόντος, ούτε διαθέτει τις ικανότητες των μισητών Λίβερπουλ και Σίτυ, ώστε να παίζει συνεχώς κυριαρχικό ποδόσφαιρο.
Τα εργαλεία άλλωστε για την θέσπιση ενός πλάνου που θα εφαρμόζεται είτε για την διατήρηση ενός προβαδίσματος, είτε για την εξ αρχής αντιμετώπιση ενός ανώτερου αντιπάλου, υπάρχουν και είναι ιδιαίτερα ταλαντούχα. Αρχικά επιθετικογενείς παίκτες όπως οι Ράσφορντ, Μαρσιάλ, Λίνγκαρντ, Ντάνιελ Τζέιμς και Γκρίνγουντ θα είναι πιο χρήσιμοι και αποτελεσματικοί εκμεταλευόμενοι την ικανότητά τους να κινούνται ελεύθερα στο χώρο ανάμεσα στις γραμμές των αντιπάλων, χάρη στην ταχύτητα, την εκρηκτικότητα και την τεχνική τους. Με τον τρόπο αυτό θα γίνει πιο αποτελεσματικός και ο Πογκμπά, αφού σε πρώτη φάση θα προστατεύεται αμυντικά σε πιο μικρούς χώρους, ενώ ταυτόχρονα αναλαμβάνοντας τον ρόλο του “deep lying playmaker” θα δημιουργεί όλο το παιχνίδι με μπαλιές ακριβείας σε στατικούς και εν κινήσει συμπαίκτες του.
Η οπισθοφυλακή της ομάδας (εκεί που έχει υπογράψει πλέον νέο συμβόλαιο και ο Βίκτορ Λίντελοφ), επίσης, είναι φτιαγμένη για να εξυπηρετεί την συγκεκριμένη τακτική, με τον Μπισάκα και τον Μαγκουάιρ να διαθέτουν σε πληθώρα τα απαραίτητα εχέγγυα όπως η δύναμη, η ταχύτητα και η ευχέρεια προκειμένου να λειτουργήσει σε αρμονία όλο αυτό το πλάνο, ενώ η παρουσία του Ντε Χέα κάτω από τα δοκάρια συνιστά εγγύηση.
Η εγγύηση βέβαια που προσφέρει ο Ισπανός τερματοφύλακας δεν είναι μόνο αγωνιστική. Η πρόσφατη ανανέωση του συμβολαίου του μέχρι το 2023 και τα 15 εκατομμύρια ευρώ που θα λαμβάνει ετησίως συμβάλλουν μέγιστα στην έξωθεν καλή μαρτυρία του συλλόγου και θεσπίζουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, την πρόθεση για επιστροφή στις ποδοσφαιρικές κορυφές και την ανάκτηση της παρελθοντικής αίγλης. Η παραμονή του 28χρονου γκολκίπερ αποτελεί την σπουδαιότερη απόδειξη προς
κάθε μελλοντικό μεταγραφικό στόχο ότι θα ενταχθεί σε ένα κραταιό ρόστερ που θα είναι ικανό να ικανοποιήσει στο έπακρο τις φιλοδοξίες του. Σε αντίθετη περίπτωση, μία πιθανή αποχώρηση του Ντε Χέα, δηλαδή του πολυτιμότερου εδώ και πολλά χρόνια ποδοσφαιριστή της θα ήταν μία τρανή ένδειξη αδυναμίας και κάθε σχέδιο θα πήγαινε κατευθείαν στον κάλαθο των αχρήστων και θα βύθιζε σε μιζέρια όλο το κλαμπ.
Γιώργος Γιουρούκης
