Η διαφορετικότητα τιμωρείται στον κόσμο των δήθεων αθώων
Με αφορμή το πρόσφατο περιστατικό στο πορτογαλικό πρωτάθλημα, εκεί όπου ο Μαρεγκά έπεσε θύμα ρατσιστικής επίθεσης από τους οπαδούς της Γκιμαράες.αλλα και επειδή πρόσφατα έπαιξαν Νοριτς-Λίβερπουλ έρχεται στο μυαλό η ιστορία ενός άλλου ποδοσφαιριστή, ο οποίος δεν άντεξε τη πίεση της δημόσιας κατακραυγής βαζοντας τέλος στη ζωή του...
Ο Τζάστιν Φάσανου υπήρξε από τα μεγαλύτερα ταλέντα που ανέδειξε το αγγλικό ποδόσφαιρο στις αρχές της δεκαετίας του '80, ο οποίος πέρα από το γεγονός ότι αντιμετωπίστηκε με δυσπιστία από αρκετούς λόγω του μαύρου χρώματος του δέρματός του αποφάσισε να σηκώσει μόνος του και έναν μαρτυρικό σταυρό, ανακοινώνοντας καθαρά και ξάστερα το 1990 πως ήταν ομοφυλόφιλος.
Γεννήθηκε στη Νιγηρία το 1961. Με το χωρισμό των γονιών του, βρέθηκε μαζί με τον αδερφό του σε ανάδοχη οικογένεια στο Σόρφαμ της Αγγλίας. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο στη Νόριτς το 1978. Στις 13 Ιανουαρίου του 1979 έκανε το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα, όντας μόλις 17 ετών, ενώ το ματς που τον "απογείωσε" και έκανε το όνομά του να συζητηθεί σε όλο το Νησί ήταν κόντρα στη Λίβερπουλ τη σεζόν 1979-80.
Σ’ ένα συναρπαστικό παιχνίδι όπου έληξε 5-3 για τους «κόκκινους», ο Φασάνου θα σημειώσει ένα πανέμορφογκολ, όπου λίγους μήνες αργότερα θ' αναδειχθεί το καλύτερο της σεζόν και για χρόνια έπαιζε σημα σε αθλητικές εκπομπές ακόμα και στην Ελλάδα!
Αυτό το γκολ θα αναγκάσει τον τεράστιο Μπράιαν Κλαφ να “πετάξει”, όπως δήλωσε κάποια χρόνια μετά στην αυτοβιογραφία του, 1.000.000 λίρες εντάσσοντάς τον στην Νότιγχαμ Φόρεστ, το 1981. Σε ηλικία μόλις 19 ετών, ο Φασάνου γίνεται η πιο ακριβή μεταγραφή μαύρου ποδοσφαιριστή. Να σημειωθεί πως η Νότιγχαμ Φόρεστ τις σεζόν 1978-79 και 1979-80 είχε τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης.
“Η κόλαση είναι οι άλλοι” είχε πει κάποτε ο σπουδαίος φιλόσοφος Ζαν-Πωλ Σαρτρ κι η κόλαση για τον Φασάνου είχε ήδηξεκινήσει. Δεν μπόρεσε ποτέ να πείσει τον αυστηρό και ιδιόρρυθμο Μπράιαν Κλαφ για την αξία του και έδειχνε να βρίσκεται "έξω από τα νερά του" καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν, ενώ πέραν της προβληματικής αγωνιστικής του συμπεριφοράς είχε αρχίσει να δίνει τροφή για σχόλια εντός των αποδυτηρίων ελέω των επισκέψεών του σε γκέι μπαρ της περιοχής. Στο τέλος μιας αποτυχημένης χρονιάς για τη Νότιγχαμ Φόρεστ, θα γίνει ο αποδιοπομπαίος τράγος και θα φύγει απότην ομάδα. Θα ακολουθήσουν πολλές ομάδες μέχρι το τέλος της καριέρας του, αφού αγωνίστηκε συνολικά σε 22 διαφορετικά κλαμπ (!), έχοντας αξιοσημείωτη συνεισφορά σε κάθε μια απ' αυτές.
Στις 22 Οκτωβρίου 1990, την ώρα που βρισκόταν σε δυσμενή οικονομικά θέση και η καριέρα του βρισκόταν στη δύση της, ο ατζέντης του διαπραγματεύεται μια αποκλειστική συνέντευξη με τη "Sun". Εκεί θα παραδεχτεί πως είναι ομοφυλόφιλος και θα γίνει ο πρώτος εν ενέργεια παίκτης που δηλώνει δημόσια τις διαφορετικές σεξουαλικές του προτιμήσεις.
Το 1997 θα «κρεμάσει» τα παπούτσια του, ενώ το 1998 θα προσπαθήσει να δοκιμάσειτη τύχη του ως προπονητής. Όμως τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς ένας 17χρονος τον κατηγορεί για σεξουαλική κακοποίηση. Ο Φασάνου αρνείται τις κατηγορίες όμως λόγω χρώματος φοβάται πως δε θα δικαστεί δίκαια. Στις 2 Μαΐου 1998 βρέθηκε κρεμασμένος από ένα καλώδιο σε ένα εγκαταλελειμμένο γκαράζ στο Βόρειο Λονδίνο, περίπου δύο χιλιόμετρα μακριά από το μέρος που είχε δει για πρώτη φορά το φως του κόσμου 37 χρόνια νωρίτερα...
«Συνειδητοποίησα ότι είχα ήδη κριθεί ένοχος. Δε θέλω να ντροπιάζω άλλο τους φίλους και την οικογένεια μου… Ελπίζω ο Χριστός που αγαπώ να με υποδεχτεί σπίτι». Αυτά έγραφε το σημείωμα που άφησε ο Νιγηριανός λίγο πριν δώσει ένα τέλοςστο μαρτύριο...
Μάρκος Βούρβαχης
