Εκεί που η ηλιθιότητα συναντά την… αισχροκέρδεια

Πως δυο αδέρφια θέλοντας να εκμεταλλευτούν την πανδημία, έμειναν με 17.700 αντισηπτικά στο χέρι...

Εκεί που η ηλιθιότητα συναντά την… αισχροκέρδεια

Ήταν 1η του Μάρτη όταν η Αμερική θα συγκλονιζόταν από τον πρώτο θάνατο ασθενούς από κορονοϊό.

Όπως είναι λογικό οι περισσότεροι σοκαρίστηκαν, άλλοι αγχώθηκαν και άλλοι… έψαξαν τρόπο να εκμεταλλευτούν τους υπόλοιπους. Δυο αδέρφια από το Κεντάκι συνέλαβαν ένα απίθανο σχέδιο που πίστευαν πως θα τους λύσει το οικονομικό πρόβλημα της ζωής τους, όμως στην ουσία το μόνο που κατάφεραν είναι να μπουν στο πάνθεον των ηλίθιων με μεγάλη ευκολία.

Ο Moah και ο Matt Colvin λοιπόν, ξεκίνησαν με το οικογενειακό τους βανάκι να επισκέπτονται τα τοπικά μικρά σουπερ μάρκετ του Κεντάκι και του Τενεσί και να προμηθεύονται αντισηπτικά, μαντηλάκια και μάσκες, αδειάζοντας κυριολεκτικά τα ράφια. Οδηγούσαν τρεις μέρες, όργωσαν περίπου 1,300 μίλια σε αυτές τις περιοχές και ως αποτέλεσμα είχαν να καταφέρουν να μαζέψουν 17.700 μπουκαλάκια απολυμαντικών και εκατοντάδες πακέτα με ανισηπτικά μαντηλάκια.

Ο στόχος πλέον προς την αισχροκέρδεια ήταν μόλις μια ανάσα μακριά τους. Την πρώτη μέρα, ο Colvin κατάφερε να διαθέσει 300 μπουκαλάκια απολυμαντικών χεριών από 8 έως 70 δολάρια μέσω Amazon ενώ ο αδερφός του συνέχιζε το ταξίδι αναζήτησης προϊόντων. Μια μόλις μέρα αργότερα το Amazon αποφάσισε να κατεβάσει τα στοιχεία όσων πωλούσαν αντισηπτικά, μαντηλάκια και μάσκες καθώς δεν μπορούσε να ελέγξει την τεράστια αισχροκέρδεια.

Στο ίδιο μοτίβο προχώρησε και το e-bay καθώς και οι υπόλοιπες πλατφόρμες πώλησης. Με αυτόν τον τρόπο, ολόκληρη η χώρα ψάχνει τα προϊόντα τα οποία έχουν τρομακτική έλλειψη, ενώ τα δυο αδέρφια έχουν μείνει με 17.700 πακέτα στην αποθήκη τους.

Η δημοσιεύση του άρθρου στους New York Times έκανε τα δυο αδέρφια να παραδεχτούν τη γκάφα τους, ενώ δήλωσαν ακόμα πως θέλουν να δωρίσουν τις προμήθειες που έχουν στην αποθήκη τους στα νοσοκομεία και στους ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.

Η ιστορία είναι πραγματικά για γέλια και τα κλάματα και δυστυχώς δεν είναι η πρώτη ούτε και η τελευταία. Πάντα εν καιρώ κρίσεων κάποιοι προσπαθούν αν εκμεταλλευτούν τους συνανθρώπους τους. Μακάρι όλες αυτές οι ιστορίες, ωστόσο, να καταλήγουν σε αγαθοεργίες.

Γεωργία Τζαγκαράκη