Λίβερπουλ - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ: Τα μικρά στοιχεία ενός μεγάλου παιχνιδιού
Oι αναμετρήσεις ανάμεσα σε Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν ήταν πάντα το μεγαλύτερο ντέρμπι στο αγγλικό ποδόσφαιρο, αυτό που με συχνότητα σχεδόν καθημερινή έχει καταντήσει κλισέ να γράφεται, «η μητέρα των μαχών».
Την δεκαετία του '60 όταν η Γιουνάιτεντ του Σκωτσέζου Ματ Μπάσμπυ κυριαρχούσε και πάλι μετά την τραγωδία του Μονάχου, με την «Αγία Τριάδα» της, Μπεστ, Λοου και Τσάρλτον, ένας άλλος Σκωτσέζος, ο Σάνκλι, ανεβάζει επίπεδο τη Λίβερπουλ.
Η Γιουνάιτεντ πήρε τον πρώτο ευρωπαϊκό της τίτλο, αλλά από την δεκαετία του '70 η Λίβερπουλ κυριάρχησε και άρχισε να κάνει συλλογή από πρωταθλήματα και ευρωπαϊκά κύπελλα, ενώ η αντίπαλός της χρειάστηκε 26 ολόκληρα χρόνια - και άλλον ένα θρυλικό Σκωτσέζο τον Σερ Άλεξ Φέργκιουσον - για να πάρει πρωτάθλημα ξανά και να συγκεντρώνει εκείνη τώρα πρωταθλήματα.
Οπότε ήταν φυσικό χρόνο με το χρόνο η μεταξύ τους κόντρα να γίνεται όλο και μεγαλύτερη, πολύ περισσότερο μάλιστα για τους εκτός Αγγλίας οπαδούς των δύο ομάδων, καθώς αρκετοί ακόμα από τους παλιούς ντόπιους προτιμούν να κερδίζει η Λίβερπουλ την Έβερτον ή η Γιουνάιτεντ την Σίτι.
Είναι όμως ένα παιχνίδι που συνήθως υπόσχεται γκολ, συχνά πολλά γκολ. Δύσκολα θα βρει κανείς 0-0 σε αναμέτρηση, στο Άνφιλντ πχ, μία το 2005 και πιο πριν στο 1989.
Αντίθετα άφθονα ματς με πολλά γκολ - ήδη από το πρώτο παιχνίδι το 1895 - και μιλάμε για ματς στο Άνφιλντ, η Γιουνάιτεντ, τότε με το όνομα ακόμα Νιούτον Χηθ, είχε φύγει με εφτά γκολ στις αποσκευές της.
Το 1910 το παιχνίδι έληξε 7-4 που είναι και το ρεκόρ αριθμού τερμάτων στις μεταξύ τους αναμετρήσεις, καταγράφεται το πρώτο χατ τρικ από τον Σκωτσέζο (αναμενόμενα, καθώς η Λίβερπουλ αρχικά ήταν γνωστή ως «ομάδα των Μακ» ) Μπιλ Μακ Φέρσον. Άλλο ένα θα σημειώσει στο 5-0 του 1925 ο Ντικ Φόρσο, ο οποίος πρέπει να έγινε εκείνο τον Σεπτέμβριο ο δημοφιλέστερος άνθρωπος στο (μισό!) Λίβερπουλ καθώς μόλις 7 μέρες μετά αυτό το χατίρι επανέλαβε το κατόρθωμα στο 5-1 εις βάρος της Έβερτον!
Μεταπολεμικά θα χρειαστεί να φτάσει το 1990 για να καταγραφεί το πρώτο χατ-τρικ από τον Πήτερ Μπήρντσλυ σε νίκη με 4-0 που είναι και το ρεκόρ της εποχής, ενώ η Γιουνάιτεντ έχει τελευταίο ευρύ υπέρ της σκορ ακόμα πιο πίσω,στο 1969 για το 4-1 και μάλιστα με τον Μπόμπι Τσάρλτον να κλείνει το σκορ.
Πηγαίνοντας στον 21ο αιώνα και στη σεζόν 2010-11 ο Μπερμπάτοφ κάνει χατ-τρικ εις βάρος της Λίβερπουλ τον Σεπτέμβριο και τον Μάρτιο το ξεπλήρωσε με άλλο χατ-τρικ ο Ντιρκ Κάουτ.
Ένας παίκτης της Λίβερπουλ, πάντως, που είχε ήδη σκοράρει δύο γκολ στο πρώτο ημίχρονο ήταν πάρα πολύ ευτυχισμένος που δεν κατάφερε να σημειώσει τρίτο, καθώς ο Τζέιμι Κάραγκερ είχε σημειώσει, το 1999, δύο... αυτογκολ και μάλιστα μπροστά από το Κοπ!
Ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ δήλωσε πρόσφατα πως υπήρχε μία «ευμενής διάθεση» των διαιτητών, επί Φέργκιουσον, να δίνουν πέναλτι στην Γιουνάιτεντ, φροντίζοντας ταυτόχρονα να υπενθυμίσει πόσο «ανεξάρτητο πνεύμα» ήταν ο ίδιος διότι στον αγώνα του Ολντ Τράφορντ το 2014 καταλόγισε τρία πέναλτι σε βάρος της γηπεδούχου.
Και εδώ είναι μία ωραία ιστορία γιατί ο άνθρωπος ο οποίος έστηνε την μπάλα στην άσπρη βούλα ήταν ο Τζέραρντ που οπωσδήποτε θα θυμήθηκε το πρώτο παιχνίδι της Λίβερπουλ που είχε παρακολουθήσει, όντας έξι μόλις χρονών.
Και ήταν ο επαναληπτικός αγώνας για το Λιγκ Καπ με την Κόβεντρι όπου ο... παχουλός, αλλά σπουδαίος Γιαν Μέλμπι είχε κάνει χατ-τρικ χτυπώντας εύστοχα τρία πέναλτι, όλα στα αριστερά του τερματοφύλακα.
Ο Τζέραρντ είχε ήδη σκοράρει τα δύο πρώτα όταν ο Βίντιτς ανέτρεψε τον Στάριτζ κάνοντας νέο πέναλτυ (τρίτο ρεκόρ) βλέποντας ταυτόχρονα κόκκινη κάρτα (την …τέταρτη σε αγώνα εναντίον της Λίβερπουλ, κι άλλο ρεκόρ!). Πήρε την μπάλα, πήρε φόρα αλλά πέτυχε το…δοκάρι και όχι την ισοφάριση του ρεκόρ από τον Μέλμπι!
Από τους παίκτες που έχουν φορέσει τη φανέλα και των δύο ομάδων βρίσκει κανείς πολύ γνωστά ονόματα όπως τον Πολ Ινς ή τον Μάικλ Όουεν, ο οποίος μάλιστα, μιλώντας για χατ-τρικ, είναι και ο μόνος Άγγλος που έχει τέτοιο στο Τσάμπιονς Λιγκ και τις δύο αγγλικές ομάδες (Λίβερπουλ-Σπάρτακ Μόσχας, 2002 και Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Βόλφσμπουργκ, 2009).
Βρίσκει όμως και έναν μάλλον ξεχασμένο τερματοφύλακα τον Στίβεν Πιρς , που έκανε 4 εμφανίσεις όλες κι όλες με την Γιουνάιτεντ σε 6 χρόνια όταν βασικός ήταν ο Γκάρι Μπέιλι και πήγε στα 33 του δανεικός για μία σεζόν στο Λίβερπουλ όταν είχε χτυπήσει ο αναπληρωματικός του, Ντέιβιντ Τζέιμς.
Ο Πιρς όμως έγινε θρύλος στην Μίντλεσμπρο όπου έπαιξε πάνω από 300 ματς και μπαίνοντας στην ιστορία καθώς ο τελευταίος αγώνας που έγινε στο Άϋρσομ Παρκ πριν μετακομίσει η ομάδα στο Ρίβερσαϊντ ήταν το παιχνίδι προς τιμήν του και μάλιστα χτύπησε πέναλτι κατόπιν λαϊκής... απαίτησης, σκοράροντας.
Οπότε κατεγράφη ως το τελευταίο γκολ της Μίντλεσμπρο στο γήπεδο αυτό.
Θεόδωρος Πέππας
