Η πτώση της Άρσεναλ μετά τον Βενγκέρ
Μπορεί το ημερολόγιο να βρίσκεται ακόμη στον Αύγουστο, όμως η πληγωμένη από κρούσματα Covid-19 Άρσεναλ, βρίσκεται κυριολεκτικά στον πάτο του βαθμολογικού πίνακα και ίσως γίνει η πρώτη ομάδα της Premier League στην φετινή σεζόν που θα αναγκαστεί να αλλάξει προπονητή.
Θα είναι κάτι πολύ σπάνιο για την ομάδα του βορείου Λονδίνου, που σε 154 χρόνια ιστορίας έχει αλλάξει συνολικά 26 προπονητές. Η συμπολίτισσά της, Τσέλσι, έχει μέσα σε 18 μόλις χρόνια αλλάξει 15 προπονητές. Έχει ταυτόχρονα κερδίσει 2 Champions League, 2 Europa League, 4 πρωταθλήματα Αγγλίας και μια ντουζίνα κύπελλα. Τι πήγε λοιπόν στραβά για την ερυθρόλευκη ομάδα του Islington με τα 47 τρόπαια, την ομάδα των «ανίκητων» που πέρασε στην ιστορία καθώς την σεζόν 2003-2004 είχε κερδίσει αήττητη το πρωτάθλημα;
Όσο σκληρή και αν φανεί η ανάλυση, το σίγουρο είναι ότι μια ομάδα με το fan base, τις υποδομές και το... πορτοφόλι της Άρσεναλ δεν μπορεί να αποτυγχάνει παταγωδώς εξαιτίας ενός μόνο λόγου. Αν χάρη της λογικής σειράς πρέπει να διαλέξουμε μια εκκίνηση στον κατήφορο, αυτή δεν μπορεί να είναι παρά η φυγή του Αρσέν Βενγκέρ.
Πρωτοπόρος στην καθιέρωση του 3-5-2 στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν όλες οι υπόλοιπες ομάδες έπαιζαν το κλασσικό 4-4-2. Άλλαξε τα πάντα, ξεκινώντας από το μενού στο προπονητικό κέντρο, όπου απαγόρευσε τα αναψυκτικά και τα λιπαρά κρεατικά, αντικαθιστώντας τα με άφθονα λαχανικά, φρούτα, ψάρια καθώς και συμπληρώματα διατροφής προσαρμοσμένα στις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε παίκτη.
Ήταν το «μυαλό» πίσω από την κατασκευή του υπερσύγχρονου γηπέδου-έδρα της ομάδας, του Emirates, το πρώτο γήπεδο αυτού του είδους στην Αγγλία και μάλιστα δίχως η Άρσεναλ να επιβαρυνθεί με υπέρμετρο μακροχρόνιο δανεισμό όπως για παράδειγμα συμβαίνει αυτή την στιγμή με την Ρεάλ Μαδρίτης και την ανακαίνιση του Santiago Bernabeu.
Η Άρσεναλ επί Βενγκέρ ήταν πάντοτε πρωταγωνίστρια δίχως να ξοδεύει υπέρογκα ποσά και προσέφερε σε φίλους και αντιπάλους ποδόσφαιρο υψηλής τεχνικής.
Ο σύλλογος δεν ήταν έτοιμος να λειτουργήσει δίχως την ηγεσία του Γάλλου. Αγωνιστικά η ομάδα κατέρρευσε και άρχισε να τερματίζει σταθερά εκτός της χρυσοφόρας πρώτης τετράδας του πρωταθλήματος.
Τερμάτισε 5η την σεζόν 2016-207, 6η την σεζόν 2017-2018, 5η την σεζόν 2018-2019, 8η την σεζόν 2019-2020 και επίσης 8η την σεζόν 2020-2021. Καθιερώθηκε αργά αλλά σταθερά εκτός του UEFA Champions League, και φέτος δεν συμμετέχει καν σε κάποια ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Παρά την μείωση των εσόδων, η ομάδα συνέχισε να ξοδεύει υπέρογκα ποσά για μεταγραφές, στην προσπάθεια τής να ανακόψει την αγωνιστική της κάμψη. Η Άρσεναλ είναι η πέμπτη ομάδα σε δαπάνες μεταγραφών την τελευταία δεκαετία στην Αγγλία, ξοδεύοντας δεκάδες εκατομμύρια λίρες για παίκτες που δεν δικαίωσαν ποτέ τις δαπάνες απόκτησής τους.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Πεπέ που αγοράστηκε από την Λίλ το 2019 για 72 εκατομμύρια λίρες, ο Ομπαμεγιάνγκ για τον οποίον δαπανήθηκαν 55 εκατομμύρια λίρες το 2018, και ο Λακαζέτ ο οποίος κόστισε 45 εκατομμύρια το 2017.
Οι συνεχόμενοι τραυματισμοί και οι απουσίες βασικών παικτών έχουν υπάρξει άλλος ένας λόγος της αγωνιστικής καθίζησης.
Αυτό το φαινόμενο υπήρχε από την εποχή ακόμη του Βενγκέρ, όταν μετρήθηκαν συνολικά 889 τραυματισμοί παικτών μεταξύ 2002 και 2014. Από το 2016 μέχρι το τέλος του 2019 το ιατρικό τιμ της ομάδας κλήθηκε να αντιμετωπίσει συνολικά 125 (!!) τραυματισμούς παικτών της πρώτης ομάδας.
Αν οι τραυματισμοί είναι σε ένα βαθμό γεγονότα τα οποία οφείλονται σε αστάθμητους παράγοντες και στην έλλειψη τύχης, η έλλειψη αγωνιστικής πειθαρχίας αποτελεί ένα δισεπίλυτο πρόβλημα για την ομάδα.
Αχρείαστες κόκκινες κάρτες, δεκάδες αμυντικά λάθη, και μια ατμόσφαιρα που δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ούτε στον πιο αισιόδοξο οπαδό της ομάδας. Η κόκκινη κάρτα του Τζάκα κόντρα στην Τσέλσι δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου.
Προκάλεσε τεράστια έκπληξη η εικόνα του Ομπαμεγιάνγκ να παίζει φέτος το καλοκαίρι ποδόσφαιρο στον αγωνιστικό χώρο του γηπέδου της Μυκόνου (!!) αντίπαλος με τους ερασιτέχνες του νησιού.
Η απουσία ηγεσίας στα αποδυτήρια της ομάδας είναι ολοφάνερη, καθώς μετά τον Βενγκέρ, ούτε ο Έμερι, ούτε ο Αρτέτα έχουν καταφέρει να προσφέρουν στους παίκτες ηγεσία, καθοδήγηση και προστασία.
Ας μην ξεχνάμε ότι ο Βενγκέρ είχε φτάσει στο σημείο να πιαστεί κυριολεκτικά στα χέρια με τον άσπονδο φίλο του, Μουρίνιο, σε ένα λονδρέζικο ντέρμπι. Οι αντικαταστάτες του δεν έχουν καταφέρει να εμπνεύσουν πάθος και θέληση για νίκη στους παίκτες.
Ούτε έχουν κατορθώσει να βρουν τον ηγέτη εντός του γηπέδου που τόσο έχει ανάγκη η ομάδα.
Ο σημερινός προπονητής της Kρύσταλ Πάλας, Πατρίκ Βιεϊρά, ήταν κάποτε ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης, με την φυσική του παρουσία να προκαλεί κυριολεκτικά δέος στους αντιπάλους. Σήμερα οι παίκτες της Άρσεναλ αντιμετωπίζονται σαν εύκολα θύματα για τους αντιπάλους, είτε πρόκειται για τους αστέρες της Τσέλσι και τις Σίτι, είτε για τους νεοφώτιστους της Μπρέντφορντ.
Σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη τεχνικής, αγωνιστικής και διοικητικής ηγεσίας στον οργανισμό της Άρσεναλ είναι εμφανής και μόνο τυχαία δεν είναι η αγωνιστική καθίζηση της ομάδας. Οι διοικούντες την ομάδα καλούνται να λύσουν άμεσα τον γρίφο.
Άκης Βαλαβάνης
Follow me on Instagram @lockdownfootball
