Στο δίλημμα Πρέμιερ ή Τσάμπιονς Λιγκ ο Ντε Μπρόινε προτιμά ξεκάθαρα το πρώτο!
Ο Κέβιν Ντε Μπρόινε με 2 γκολ και 1 ασίστ στο ντέρμπι του Μάντσεστερ, απέδειξε πως έχει θέσει προτεραιότητα για την Σίτι την κορυφή της Πρέμιερ Λιγκ σε σχέση με το Τσάμπιονς Λιγκ.
Η Μάντσεστερ Σίτι πήρε το ντέρμπι της πόλης και διατηρήθηκε στην κορυφή του πρωταθλήματος, δημιουργώντας μια απόσταση 6 βαθμών από τη δεύτερη Λίβερπουλ, αν και οι «ρεντς» έχουν ένα ματς λιγότερο. Στην αναμέτρηση της Κυριακής στο Etihad καταλυτικό ρόλο έπαιξε ο Κέβιν Ντε Μπρόινε, συμβάλλοντας στη νίκη της ομάδας του Γκουαρδιόλα με 2 γκολ και 1 ασίστ.
Ήταν ο καλύτερος τρόπος για να δείξει πως δεν αστειευόταν όταν λίγες ώρες πριν τη σέντρα του αγώνα αποκάλυψε ότι θα προτιμούσε ξανά το τρόπαιο της Πρέμιερ, παρά αυτό του Τσάμπιονς Λιγκ.
Σαφώς προκαλεί έκπληξη μια τέτοια δήλωση καθώς οι «πολίτες» έχουν ήδη γευθεί την επιτυχία του πρωταθλήματος τρεις φορές από τη σεζόν 2017/18, από την άλλη όμως φαίνεται πως είναι... αυτοσκοπός της ομάδας κάθε χρονιά η κατάκτηση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Ειδικά μετά τον περσινό χαμένο τελικό στη Λισαβόνα από την Τσέλσι.
Ο Ντε Μπρόινε εξήγησε ότι οι εγχώριες επιτυχίες είναι η παρακαταθήκη ενός ποδοσφαιριστή, δείχνοντας τη συνέπειά του στη διάρκεια μιας ολόκληρης σεζόν.
Χαρακτηριστικά είχε αναφέρει: «Αν έπρεπε να διαλέξω, θα επέλεγα την Πρέμιερ. Στο Τσάμπιονς Λιγκ πρέπει να είσαι καλός σε συγκεκριμένα διαστήματα, είναι περισσότερο σαν λοταρία συγκριτικά με το πρωτάθλημα, το οποίο περιέχει περισσότερα ματς. Τι σημαίνει υστεροφημία; Τα προσωπικά μου επιτεύγματα θα ήταν μεγαλύτερα αν για παράδειγμα κατακτούσαμε πέρυσι το Τσάμπιονς Λιγκ; Για μένα, ως παίκτης, όχι.
Υπάρχουν θρύλοι του αθλήματος που δεν έχουν κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ. Στο τέλος της καριέρας μου δεν θα κοιτάξω αυτά τα οποία δεν κατέκτησα. Ξέρω ότι θες να κερδίζεις, αλλά ένα ακόμα τρόπαιο δεν καθορίζει τι έχεις κάνει στην καριέρα σου. Όταν είσαι αθλητής όποτε χάσεις πονάει, αλλά πιστεύω κάποιες φορές είναι καλό να έχεις στιγμές που πονάνε. Δεν μπορείς να έχεις μια ζωή που όλα πάνε καλά. Δεν πάει έτσι».
Διονύσης Γαλιατσάτος
