Το πάθος των Λάμπαρντ και Κόουλ μπορεί να βάλει τις βάσεις για τη νέα Τσέλσι

Σε αυτή την εποχή, το αποτέλεσμα όταν σφυρίζει για τελευταία φορά ο διαιτητής, είναι που μετράει και αυτό που φτιάχνει ή διαλύει καριέρες. Η Τσέλσι βρίσκεται σε τρομερά δύσκολο σημείο της μεταβατικής της περιόδου. Όμως, το πάθος των ανθρώπων που έχει στον πάγκο, μπορεί να θέσει γερές βάσεις. Η νοοτροπία των Λάμπαρντ και Άσλεϊ Κόουλ μπορεί να γίνει θεμέλιο για σοβαρό «χτίσιμο».  

Το πάθος των Λάμπαρντ και Κόουλ μπορεί να βάλει τις βάσεις για τη νέα Τσέλσι

Οι «μπλε» στη μετά – Πότερ εποχή τους έχουν τέσσερις ήττες σε ισάριθμα παιχνίδια. Έχουν μόλις ένα γκολ ενεργητικό σε αυτά τα ματς. Ηττήθηκαν από Γουλβς, Μπράιτον και δυο φορές από την Ρεάλ Μαδρίτης στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Η ρεβάνς με τους «μπλε» στο «Στάμφορντ Μπριτζ» είχε κάτι διαφορετικό. Τουλάχιστον για 60 λεπτά, όπως ανέφερε και ο Λάμπαρντ μετά το τέλος του παιχνιδιού. Είχε… ενδείξεις ζωής. Είχε σημάδια πως υπήρχε ακόμα παλμός στο εσωτερικό της ομάδας του Λονδίνου. Και αυτό τον παλμό τον λάμβαναν οι οπαδοί που με τη σειρά τους έκαναν το γήπεδο να ξεσηκωθεί ώστε να δώσουν ώθηση στους ποδοσφαιριστές. Αποτέλεσμα μπορεί να μην ήρθε. Διάρκεια διάθεσης και καλού παιχνιδιού μέχρι το 90’ δεν υπήρξε. Αν εκείνη η φάση με τον Κουκουρέγια πριν την ανάπαυλα είχε γίνει γκολ, ίσως να μιλούσαμε για ένα άλλο ματς.

Όμως, με τα «αν» δεν γράφεται ιστορία, ούτε προχωράει η ζωή. «Στείλαμε μήνυμα και δεν θα δεχθώ χαλαρότητα από κανέναν. Είμαστε στην Τσέλσι. Είμαι εδώ δυο εβδομάδες και έχω τρομερή όρεξη. Δεν θα ανεχθώ χαλαρότητα, δεν πρέπει να πέσει το στάνταρ της απόδοσής μας μετά από αυτό που δείξαμε στα πρώτα 60 λεπτά όπου ήμασταν η καλύτερη ομάδα στο γήπεδο» είπε ο Φρανκ Λάμπαρντ, που πάντοτε είναι ειλικρινής. Κι αν ξέρει ότι είναι δύσκολα, ξέρει πολύ καλύτερα ότι… είναι στην Τσέλσι. Και καταλαβαίνει το μέγεθος και τις ανάγκες του κλαμπ.

Πλάι του, γι’ ακόμα μια φορά, ο Άσλεϊ Κόουλ. Και η ένταση εκείνου, έγινε viral με τις οδηγίες που έδινε στον Κουκουρέγια και τους υπόλοιπους πριν από την έναρξη του ματς με τους «μερένγκες». Αυτό το πάθος των παικτών που κάποτε κουβαλούσαν την ομάδα στις πλάτες τους και ως «παλιοσειρές» έκαναν την διαφορά, λείπει τώρα. Κι εκείνοι προσπαθούν να το αναζωπυρώσουν. Και μπορούν ν’ αποτελέσουν γερά θεμέλια για την νοοτροπία που οφείλει ν’ αποκτήσει η Τσέλσι, ανεξάρτητα από τον προπονητή που θα βρίσκεται στον πάγκο από το καλοκαίρι και μετά…

 

 

 

Κώστας Ζάλιαρης