Η ιστορία ενός εμβλήματος (Μέρος 1ο)
Κάποτε ήταν ραμμένα πάνω σε φανέλες, πλέον σιδερότυπα πάνω τους. Τα φιλούν οι οπαδοί και οι ποδοσφαιριστές στους πανηγυρισμούς, είναι πάνω σε πλαστικές σημαίες και πανό. Το england365.gr σας παρουσιάζει την ιστορία και την εξέλιξη των σημάτων για τις ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ.
Στα σύμβολα εμπεριέχεται συμπυκνωμένη μνήμη και συναισθηματική φόρτιση –εκτός από την ταύτιση των οπαδών με αυτά-.
Η αλλαγή εμβλημάτων –πολλές φορές- γίνεται για να σηματοδοτήσει μια γενικότερη αλλαγή. Είτε αυτή έρχεται ως απάντηση σε μια κρίση, είτε πρόκειται για την αλλαγή που νομοτελειακά έρχεται κάποια στιγμή σε κάθε σύλλογο.
Το england365.gr σας παρουσιάζει, σε δύο μέρη, την ιστορία και την εξέλιξη των εμβλημάτων των ομάδων της Πρέμιερ. Αρχή με τους πρώτους 10 συλλόγους (αλφαβητικά, στα αγγλικά).
Άρσεναλ
(1927, τελικός Κυπέλλου / 1930, τελικός Κυπέλλου / 1932, τελικός Κυπέλλου / 1936, 1950, 1952 τελικός Κυπέλλου)
Το αρχικό σήμα της ομάδας εμφανίζεται πολλές φορές στο «Χάιμπουρι», κυρίως στην ανατολική κερκίδα. Το 1967 είναι η πρώτη φορά που μπαίνει στο έμβλημα το κανόνι, το οποίο θα αποτελέσει και το παρατσούκλι της ομάδας, ενώ το 1978 θα καθιερωθεί και η απεικόνιση του ονόματος του συλλόγου. Φέτος, οι Λονδρέζοι φορούν συλλεκτικές εμφανίσεις, με το σήμα να τροποποιείται για τα 125α γενέθλια από την ίδρυσή τους.
Άστον Βίλα
Το 1878, ο πρόεδρος του συλλόγου, Γουίλιαμ ΜακΓκρέγκορ, αγοράζει μαύρες φανέλες και καρφιτσώνει πάνω τους το σήμα με το λιοντάρι. Η ιδέα της καθιέρωσής του εγκαταλείπεται αμέσως, αφού τα σήματα έφυγαν από τις φανέλες, ελέω …πλυντηρίου. Από το 1956 έως το 1969, ο Τομ Ντόχερτι εισάγει το σήμα (2η φωτό) πάνω στη ρίγα που υπήρχε στη φανέλα, ενώ το λιοντάρι υιοθετείται επίσημα ως έμβλημα το 1973 (3η φωτό). Το 1985 μπαίνει το όνομα του συλλόγου στο σήμα, από την εταιρεία Henson που κατασκευάζει τις εμφανίσεις, ενώ το 1992 έχουμε την αλλαγή και την επιστροφή σε πιο «παραδοσιακές» μορφές εμβλημάτων. Το 2007, ο Ράντι Λέρνερ παίρνει στην κατοχή του το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών και εισάγει το άσπρο αστέρι, το οποίο παραπέμπει στο Κύπελλο Πρωταθλητριών του 1982.
Μπλάκμπερν
Ο μπλε σταυρός της Μάλτας φοριέται στην αριστερή πλευρά της φανέλας, από την ημέρα ίδρυσης του συλλόγου έως το 1888. Στη συνέχεια εγκαταλείπεται η παρουσία του σήματος στις εμφανίσεις και επανέρχονται το 1960, στον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας. Από το 1974 το ρόδο του Λάνκασαϊρ υιοθετείται ως έμβλημα, ενώ το 1989 παίρνει τη μορφή που έχει μέχρι σήμερα.
Μπόλτον
Ο θυρεός της πόλης εμφανίζεται στις φανέλες της ομάδας –όχι συνεχώς- από το 1921 έως το 1951, όταν και «εισάγονται» τα αρχικά της Μπόλτον Γουόντερερς (2η φωτό). Το ρόδο του Λάνκασαϊρ εμφανίζεται από το 1951 έως το 1966, ενώ από το 1975 υπάρχουν αλλαγές (4η φωτό). Η σημερινή του μορφή υιοθετείται πριν 10 χρόνια.
Τσέλσι
Η πρώτη φορά που εμφανίζεται το σήμα του συλλόγου στις φανέλες είναι το 1960, με τους ανθρώπους της Τσέλσι να το εμπνέονται από το ομώνυμο δημοτικό διαμέρισμα του Λονδίνου. Το 1964 αντικαθίσταται με ένα απλό μονόγραμμα στο στήθος, σε καλλιτεχνική γραφή, ενώ 4 χρόνια αργότερα επανέρχεται το «αχαλίνωτο λιοντάρι».
Έβερτον
Από το 1912 έως το 1931, τα «ζαχαρωτά» εμφανίζουν τα αρχικά του συλλόγου τους πάνω σε άσπρη ασπίδα, ενώ από το 1976 και μετά μπαίνει ολόκληρο το όνομα της ομάδας στη φανέλα. Μπορεί το τωρινό σήμα της Έβερτον να σχεδιάστηκε το 1938, από τον Θίο Κέλι, ωστόσο έπρεπε να περάσουν 40 χρόνια για να φορεθεί πρώτη φορά στις εμφανίσεις. Το 2000 η διοίκηση –μαζί με την Umbro- δίνει την τελική μορφή στο σήμα, με το μότο «Τίποτα εκτός από το καλύτερο δεν είναι αρκετό».
Φούλαμ
1931. Πρώτο σήμα: γελοιογραφία και απεικόνιση …καρτούν του «Κρέιβεν Κότατζ». Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αυτό μπαίνει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και στη θέση του μπαίνει το σήμα του τότε δημοτικού διαμερίσματος του Λονδίνου, Φούλαμ. Αυτό το σχέδιο μένει στις φανέλες της ομάδα για περισσότερα από 20 χρόνια, με μικρές αλλαγές το 1946 και το 1951. Το 1971 μπαίνουν τα αρχικά του συλλόγου στο σήμα, ενώ το 1995 το έμβλημα αλλάζει και γίνεται πιο …φουτουριστικό. Ο Μοχάμεντ Αλ Φαγιέντ δίνει την τελική μορφή στο σήμα για να σηματοδοτηθεί η άνοδος της Φούλαμ στην Πρέμιερ.
Λίβερπουλ
Το liver bird είναι συνώνυμο της πόλης, αλλά δεν εμφανίζεται σε τακτική βάση στις φανέλες της ομάδας πριν τον τελικό του Κυπέλλου, το 1950. Το έμβλημα γίνεται κεντητό το 1968, ενώ 8 χρόνια αργότερα αλλάζει το χρώμα, με το κίτρινο να κάνει την εμφάνισή του. Και πάλι άσπρο στη θέση του κίτρινου, το 1985 όταν η Adidas αντικαθιστά την Umbro, ενώ το 1987 το σήμα που μοιάζει με την ταμπέλα This Is Anfield, γίνεται το έμβλημα της ομάδας (2η φωτό). Το 1992, η Λίβερπουλ κλείνει τα 100 της χρόνια και το σήμα παίρνει τη σημερινή του μορφή, με την τελική αλλαγή να γίνεται το 1999.
Μάντσεστερ Σίτι
Οι «πολίτες» φορούσαν το σήμα τους μόνο σε σημαντικούς αγώνες, με την πρώτη φορά να είναι στον τελικό του Κυπέλλου, το 1956. Ίδια τακτική 3 χρόνια αργότερα, ενώ το 1970 μετατρέπεται σε κυκλικό, με τις 3 ρίγες να παραπέμπουν στους ποταμούς της πόλης. Το 1976 κάνει την εμφάνισή του το ρόδο του Λάνκασαϊρ, ενώ το 1997 το έμβλημα της Σίτι παίρνει την τελική του μορφή, με τα τρία αστέρια να μην συμβολίζουν κάποιους τίτλους.
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ
Είναι 1909 και για πρώτη φορά το ρόδο του Λάνκασαϊρ κάνει την εμφάνισή του στις φανέλες. Όπως και η Σίτι, τα λιοντάρια μπαίνουν για …ένα φεγγάρι στο σήμα της ομάδας, ενώ το 1958 στον τελικό του Κυπέλλου ο αετός φοριέται στο στήθος των παικτών της Γιουνάιτεντ. (είναι το σήμα που έχει πλέον η Σίτι). Το 1972 εμφανίζεται για πρώτη φορά η τελική μορφή του σήματος, με τον κόκκινο διάβολο. Το 1978 γιορτάζεται ανάλογα ο ένας αιώνας ζωής, ενώ από το 1998 το σήμα έχει πάρει τη σημερινή του μορφή (με τα πιο έντονα χρώματα).