Σε έναν κόσμο γεμάτο… Σαουδάραβες, ας είναι παράδειγμα ο Μάρκο Σίλβα, ο Σον και ο Βάρντι!

Βρέθηκε κάποιος να υψώσει τείχος. Βρέθηκε κάποιος να αποδείξει πως η τιμή δεν έχει… τιμή. Πως ναι μεν τα χρήματα αποτελούν δέλεαρ, αλλά στο τέλος της ημέρας, το ποδόσφαιρο παραμένει χόμπι. Άλλωστε, κανένας ποδοσφαιριστής δεν ακολούθησε το εν λόγω επάγγελμα, επειδή ήταν φιλοχρήματος…

Σε έναν κόσμο γεμάτο… Σαουδάραβες, ας είναι παράδειγμα ο Μάρκο Σίλβα, ο Σον και ο Βάρντι!

Ζούμε στην εποχή των Σαουδαράβων. Ζούμε στην εποχή που ο οποιοσδήποτε μπορεί να συμφωνήσει με κάτι, που υπό άλλες συνθήκες θα απέκλειε δίχως δεύτερη σκέψη. Στην εποχή που τα χρήματα έχουν γίνει πρωτεύοντα και σε μία περίοδο, που κάθε λογής άνθρωπος, μπορεί εύκολα να αλλάξει άποψη, ανάλογα με το πόσα μηδενικά αναγράφονται στην προσφορά που θα φτάσει στα χέρια του.

Οι Σαουδάραβες μπήκαν στην ζωή μας ξαφνικά. Τους το επέτρεψε ο Κριστιάνο Ρονάλντο. Αυτός έκανε άλλωστε την αρχή με την Αλ Νασρ, για να φτάσουμε στο καλοκαίρι που πριν από ένα χρόνο, ούτε καν φανταζόμασταν.

Το καλοκαίρι που είδε τον Καρίμ Μπενζεμά να αφήνει τη Ρεάλ Μαδρίτης για την Αλ – Ιτιχάντ, τον Ενγκολό Καντέ να κάνει ακριβώς το ίδιο δρομολόγιο, ξεκινώντας απλώς από το Λονδίνο και την Τσέλσι, τον Τζόρνταν Χέντερσον να αποχαιρετά τη Λίβερπουλ μετά από 12 χρόνια, για λογαριασμό της Αλ – Ιτιχάντ, και τον Ριγιάντ Μαχρέζ να έχει… χορτάσει από κατακτήσεις Premier League και να λέει «ναι» στην Αλ Αχλί.

Στο ίδιο διάστημα, ο Μπόμπι Φιρμίνο επέλεξε την Αλ Αχλί, ως τον επόμενο σταθμό της καριέρας του, ο Σεντ Μαξιμέν αφήνει τη Νιούκαστλ για το ίδιο club, ο Στίβεν Τζέραρντ υπέγραψε στην Αλ – Ετιφάκ, την οποία αρχικά είχε απορρίψει, ενώ ο Αλεξάντερ Μίτροβιτς χάλασε τη σχέση του με τη Φούλαμ, για να κάνει ό,τι και ο Ρούμπεν Νέβες: να υπογράψει στην Αλ Χιλάλ.

Ακούγεται ακραίο, αλλά είναι μία πραγματικότητα. Η Σαουδική Αραβία αποτελεί πόλο έλξης. Και επειδή οι ίδιοι γνωρίζουν πως το πρωτάθλημα και εν γένει το ποδόσφαιρό τους δεν είναι προηγμένα, ξέρουν πως ο μόνος τρόπος για να αποσπάσουν το «ναι» ενός ευρωπαίου ποδοσφαιριστή, είναι μία μεγάλη οικονομική πρόταση.

Και το εφαρμόζουν. Και το πετυχαίνουν. Και έτσι «μεγαλώνουν». Και φυσικά, δεν συνήθισαν στο «όχι», το οποίο όταν ακούγεται, απλώς είναι ηχηρότερο. Την αρχή έκανε ο Μπερνάρντο Σίλβα. Ακολούθησε ο Χέουνγκ Μιν Σον, ο οποίος μάλιστα τοποθετήθηκε, αναφορικά με τα χρήματα αλλά και τις αξίες που τον διέπουν και δεν του επιτρέπουν στην καλύτερη ηλικία της καριέρας του να αλλάξει… Ήπειρο.

Και φτάνουμε στον Μάρκο Σίλβα. Τον άνθρωπο που με χαρακτηριστική ευκολία θα μπορούσε να κάνει αποδεκτά τα 40 εκατομμύρια που του προσφέρθηκαν σε ένα βράδυ. Αλλά δεν το έκανε. Διάλεξε τον δύσκολο δρόμο, όπως ο Ντιαμπί με τη Βίλα, ο Βάρντι με τη Λέστερ, ακόμη και ο Λιονέλ Μέσι που προτίμησε το MLS. Σεβάστηκε τη Φούλαμ, αναλογίστηκε πόσο μεγαλύτερη αξία έχει η παρουσία στον κόσμο της Premier League, από ό,τι σε ένα πρωτάθλημα, που όταν ο ίδιος βρισκόταν στην χώρα μας και τον Ολυμπιακό, δεν έμπαινε καν στη συζήτηση.

Προφανώς και ο Μάρκο Σίλβα δεν αποτελεί αντικείμενο συζήτησης. Ο καιρός θα περάσει και ο ίδιος θα συνεχίσει την δουλειά του. Αποτελεί όμως παράδειγμα. Πρότυπο. Πως στους «μεγάλους» αξίζει να πεις και ένα «όχι». Για αυτούς άλλωστε, η άρνηση «κοστίζει» πιο… ακριβά από το οποιοδήποτε συμβόλαιο. Διότι δεν έμαθαν να επιβιώνουν με αυτήν!

Δημήτρης Μανάκος