Ο Κωνσταντίνος Ρουγκάλας για τον Τροσάρ στο England365: Η ιστορία με τις… έλξεις, οι «κοφτές» και το παιδί που δεν πανηγύριζε! (vids)

Μία απολαυστική συζήτηση ανάμεσα στον Κωνσταντίνο Ρουγκάλα και τον Δημήτρη Μανάκο! Μία συζήτηση που ξεκίνησε από τον Λεάντρο Τροσάρ και το Βέλγιο, για να καταλήξει στο γκολ της… δεκαετίας, στο ντεμπούτο του, σε ένα Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, και σε μία αλησμόνητη φωτογραφία μέσα στο «Βιθέντε Καλντερόν!» Αποκλειστικά στο England365, λίγες ώρες πριν το κρίσιμο Άρσεναλ – Τσέλσι για την φετινή Premier League!

Ο Κωνσταντίνος Ρουγκάλας για τον Τροσάρ στο England365: Η ιστορία με τις… έλξεις, οι «κοφτές» και το παιδί που δεν πανηγύριζε! (vids)

Είναι ένας από τους δύο Έλληνες που έχουν συνυπάρξει εντός αγωνιστικού χώρου με τον Λεάντρο Τροσάρ. Ο λόγος για τον Κωνσταντίνο Ρουγκάλα! Ένα παιδί που πολλοί θα θυμάστε, από την στιγμή που ξεκίνησε την καριέρα του στις ακαδημίες του Ολυμπιακού, για να αγωνιστεί επαγγελματικά στο Βέλγιο, να μεταβεί στην Ισπανία για την Ατλέτικο Μαδρίτης, και να επαναπατριστεί μερικά χρόνια αργότερα.

Έναν εξαιρετικό αθλητή, που έχει αγωνιστεί σε κάθε λογής θέση, πρόθυμος να βοηθήσει πάντα την ομάδα του. Το England365 τον βρήκε και εκείνος αποδέχθηκε να συζητήσει με τον Δημήτρη Μανάκο για την «πλούσια» καριέρα του, αλλά και για τον νυν ποδοσφαιριστή της Άρσεναλ.

Οι ατάκες που μας έδωσε; «Φωτιά». Ξεκίνησε από το ταλέντο του, κατέληξε στο ότι δεν ήθελε να τον έχει αντίπαλο στην προπόνηση. Μοιράστηκε μαζί μας μία ιστορία γεμάτη… έλξεις και επισήμανε ξεκάθαρα πως το μέλλον του Βέλγου επιθετικού ήταν από τότε προδιαγραμμένο!

Διαβάστε μία απολαυστική συζήτηση ανάμεσα στον Κωνσταντίνο Ρουγκάλα και τον Δημήτρη Μανάκο:

-Κωνσταντίνε σε ευχαριστώ πάρα πολύ για την αποδοχή της πρόσκλησής μας και μπαίνω απευθείας στο… θέμα μας. Ονομάζεται Λεάντρο Τροσάρ. Τον συνάντησες, τον ξέρεις, συνυπήρξατε στο Βέλγιο! Πες μου τι θυμάσαι από αυτόν. Πώς ήταν ως άνθρωπος, ως χαρακτήρας; Είχατε φτάσει στο σημείο να είστε κοντά και να κάνετε παρέα;

«Ήταν μικρός όταν υπήρξαμε συμπαίκτες στο Βέλγιο, όπως μικρός ήμουν και εγώ. Οπότε, ήμασταν ένα γκρουπ κοντά ηλικιακά που τα λέγαμε παραπάνω μεταξύ μας. Ήταν παιδί που του άρεσε να κάνει πλάκα. Σοβαρός στην προπόνησή του. Χαλαρός και ταπεινός μεταξύ μας έξω από το γήπεδο. Σε φάση… ζεν!

Κάναμε παρέα κυρίως τις ώρες που βρισκόμασταν στο προπονητικό κέντρο και στις αποστολές. Έμενε κοντά στο Γκενκ, άρα ήταν κάπου μία ώρα μακριά από εμένα. Δεν βρισκόμασταν εύκολα έξω για έναν καφέ ή για φαγητό,  πέρα από κάποιες εξαιρέσεις που μπορεί να κανονίζαμε παρέα με παιδιά από την ομάδα.»

-Θυμάσαι κάτι συγκεκριμένο από τον τρόπο παιχνιδιού του; Κάτι που σου είχε κάνει εντύπωση, κάτι που ξεχώρισες; Φαντάζομαι θα έχετε παίξει και ως αντίπαλοι σε κάποια προπόνηση…

«Θυμάμαι ότι πάντα είχε τον τρόπο να ξεκλειδώσει μια άμυνα, όσο κλειστή και αν ήταν. Είχε το απρόβλεπτο. Μου είχε κάνει εντύπωση που είχε βρει το χτύπημα φάουλ αλά… Νταβίντ Λουίζ, όπως λέμε. Το έκανε τέλεια. Δεν τον ήθελα αντίπαλο στην προπόνηση. Κοφτή ντρίμπλα στην κοφτή ντρίμπλα μας πήγαινε! (σ.σ γέλια)»

-Χρησιμοποιεί εντυπωσιακά καλά και τα δύο του πόδια. Και το δεξί, και το αριστερό. Είναι κάτι που διέθετε από τότε και το θυμάσαι ή το εξέλιξε αργότερα και μέχρι τότε, προτιμούσε απλώς το δεξί κατά βάση;

«Χρησιμοποιούσε από τότε τα δυο πόδια του. Σίγουρα έχει βελτιώσει ακόμα περισσότερο το αριστερό του, αλλά πάντα τον θυμάμαι να χρησιμοποιεί και τα δυο!»

-Από τη συναναστροφή μαζί του και όπως τον ζούσες καθημερινά, πίστευες πως θα φτάσει ως εδώ; Και αν ναι, για ποιον λόγο; Τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι ο παίκτης με τα περισσότερα γκολ στην Ευρώπη ως αλλαγή!

«Φαινόταν ότι έχει τα φόντα να κάνει μεγάλη καριέρα. Είχε φοβερό θράσος. Ήταν από τους μικρότερους που έπαιζαν βασικοί στην ομάδα και έβλεπες ένα παιδί να ζητάει συνέχεια την μπάλα και να κάνει ηγετικά πράγματα.»

-Υπάρχει κάποιο παιχνίδι που είστε συμπαίκτες και το έχει… πάρει μόνος του; Κάποια ιστορία στα αποδυτήρια, μία ατάκα που θυμάσαι και θεωρούσες πως ο συγκεκριμένος θα παίξει στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο;

«Πάνε πολλά χρόνια. Ήταν σε όλα τα παιχνίδια παίκτης - κλειδί για εμάς. Δεν θυμάμαι κάποιο συγκεκριμένο. Θυμάμαι μόνο ότι έκανε με κάποια άλλα παιδιά πριν από τις προπονήσεις, έλξεις σε μονόζυγο. Κάθε μέρα προσπαθούσαν να κάνουν όλο και μερικές έλξεις παραπάνω. Κάποια στιγμή τον πιάνω μπροστά σε όλους και του λέω:

‘’Σταμάτα να κάνεις έλξεις εσύ και άσε τους άλλους… εσύ είσαι μάγος με την μπάλα, δεν τα χρειάζεσαι αυτά.’’. Γελούσαμε όλοι μαζί!»

-Τέλος, θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι που συζητούν αρκετά οι Άγγλοι για αυτόν. Σκοράρει και πανηγυρίζει σπάνια. Είναι πάντα σοβαρός, δείχνει να πιστεύει αρκετά στις ικανότητές του. Το έκανε και τότε ή ήταν πιο παρορμητικός από ό,τι είναι σήμερα;

«Ναι ισχύει δεν πανηγύριζε ποτέ πολύ έντονα.  Νομίζω είναι το στυλ και το ύφος του έτσι. Αυτό που είπα και πιο πάνω, είναι χαλαρός. Σε φάση… μηδέν σφυγμούς (σ.σ γέλια)!»

-Έχεις επικοινωνία μαζί του σήμερα, είχες πρόσφατα ή έχετε να μιλήσετε από τότε;

«Δεν έχουμε επικοινωνία πλέον. Πάνε πολλά χρόνια από τότε.

Ένα μήνυμα που θα ήθελες να του στείλεις;

«Εύχομαι να είναι υγιής και να συνεχίσει να λάμπει.  Ναι, θα ήθελα να του πω κάτι:  ‘’Φίλε, απόλαυσε το ποδόσφαιρο όπως μόνο εσύ ξέρεις!’’»

Περνάμε τώρα σε οτιδήποτε αφορά εσένα Κωνσταντίνε και την καριέρα του. Θα ήθελα πρώτα από όλα, να σου πω κάτι που ενδεχομένως δεν γνωρίζεις… Τη δεδομένη χρονική στιγμή, μετράς ακριβώς 200 παιχνίδια στην καριέρα σου, σε όλες τις διοργανώσεις, με όλες τις ομάδες που έχεις αγωνιστεί. Θα ήθελα να μου ξεχωρίσεις ένα από αυτά και να μας πεις τον λόγο…

«Μόνο σε επίπεδο Εθνικών ομάδων μου έχει μείνει χαραγμένο ένα γκολ που είχα βάλει απέναντι στην Γαλλία. Ήταν το νικητήριο γκολ, αυτό που μας έδωσε τον πρόκριση στο EURO U19.»

-Ξεκίνησες από τις ακαδημίες του Ολυμπιακού, ως ένα παιδί με εξαιρετικά φυσικά προσόντα. Ψηλός, 1.90 ύψος, δυνατός. Πες μου τι θυμάσαι από εκείνη την εποχή; Αν δεν κάνω σοβαρό λάθος, το ντεμπούτο σου είναι απέναντι στον Παναθηναϊκό! Έχεις καθόλου το παιχνίδι στο μυαλό σου;

«Τι να πρωτοθυμηθώ; Από τα πιο ωραία χρόνια. Μας ένοιαζε η προπόνηση και το πότε θα έρθουν οι αγώνες για να μπούμε και να κερδίσουμε.

Δεν έχω εικόνα για το παιχνίδι αυτό, αλλά αυτό που θυμάμαι είναι ότι μιας και προέρχομαι από ολυμπιακή οικογένεια, όλοι ήταν τρελαμένοι για το ότι θα έπαιζα για πρώτη φορά με τον Ολυμπιακό απέναντι στον Παναθηναϊκό.»

-Γιατί δεν αγωνίστηκες ποτέ με τη φανέλα του Ολυμπιακού; Υπήρξαν τραυματισμοί, υπάρχει κάποια ιδιαίτερη ιστορία που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;

«Δεν υπήρξε ποτέ κανένας σοβαρός τραυματισμός. Δόξα τω Θεό. Θεωρώ ότι την εποχή εκείνη ήταν αρκετά δύσκολο να πάρεις ευκαιρίες στην πρώτη ομάδα του Ολυμπιακού από την ακαδημία, όσο και αν ξεχώριζες σε αυτή.

Ίσως να μην έκανα και το κλικ σε κανέναν από τους τότε προπονητές για να μου δώσει μια ευκαιρία. Δεν ξέρω και ούτε μπαίνω στην διαδικασία να σκεφτώ ότι δεν έπαιξα ποτέ στον Ολυμπιακό, στην πρώτη ομάδα. Εννοείται πως θα το ήθελα πολύ, αλλά δεν έγινε. Είμαι εντάξει με αυτό. Το μεγαλύτερο κομμάτι για το ότι έχω καταφέρει στην καριέρα μου εξάλλου, το χρωστάω στον Ολυμπιακό, οπότε τον ευχαριστώ για αυτό!»

-Ποια ήταν η κορυφαία στιγμή της καριέρας σου μέχρι σήμερα και η σεζόν που αισθάνθηκες πως εξελίχθηκες περισσότερο; Εκεί που ένιωσες πως θα μπορούσες να κάνεις ακόμη ένα βήμα παραπάνω;

«Εννοείται όνειρο κάθε νέου που παίζει ποδόσφαιρο είναι να παίξει κάποια στιγμή στο κορυφαίο επίπεδο δηλαδή, στην Α’ Εθνική. Αυτή ήταν και η κορυφαία στιγμή για εμένα. Όταν έπαιξα για πρώτη φορά στην Α’ Εθνική. Αυτό έγινε στο Βέλγιο και το ντεμπούτο μου έγινε απέναντι στην Γκενκ. Την χρονιά αυτή στο Βέλγιο, αλλά και γενικά στις δυο μου θητείες στο Βέλγιο, θεωρώ ότι ήταν οι πιο σημαντικές για την εξέλιξή μου.

Εννοείται δεν θα μπορούσα να ξεχάσω και τις πρώτες μου επαγγελματικές συμμετοχές σε επίπεδο Β’ Εθνικής με τον Φωστήρα, ως δανεικός από τον Ολυμπιακό, οι οποίες ήταν εξίσου σημαντικότατες για την μετέπειτα πορεία μου, αλλά και το δέος όταν έβγαζα την φωτογραφία στο «Βιθέντε Καλντερόν», με την οποία θα με ανακοίνωνε η Ατλέτικο Μαδρίτης Β’. Κάθε στιγμή στην καριέρα μου θεωρώ πως ήταν ξεχωριστή. Όλες οι στιγμές έχουν να σου διδάξουν κάτι. Είτε είναι καλές είτε είναι κακές.»

-Έχεις αλλάξει αρκετές ομάδες, έχεις αποκτήσει εμπειρίες, έχεις γνωρίσει αμέτρητους προπονητές και ποδοσφαιριστές. Πες μου ποιον παίκτη και προπονητή ξεχώρισες και τον λόγο για τον κάθε έναν ξεχωριστά.

«Όχι επειδή συζητήσαμε για αυτόν, αλλά πραγματικά επειδή ξεχώριζε και πίστευα πολύ ότι θα φτάσει ψηλά. Θα πω τον Λεάντρο Τροσάρ.  Ήταν απρόβλεπτος. Θρασύς. Είχε τρομερή ποιότητα και το βλέπει πλέον όλος ο κόσμος αυτό.

Προπονητές καλούς είχα πολλούς. Θα μπορούσα να πω πολλούς, αλλά θα αναφερθώ μόνο σε έναν, ο οποίος θεωρώ ότι ήταν ο σημαντικότερος στο να κάνω την μικρή καριέρα που έκανα στο εξωτερικό και κυρίως στο Βέλγιο. Πρόκειται για τον Τζάκι Ματάϊσεν. Με είχε στον Φωστήρα και μετά με εμπιστεύτηκε στο Βέλγιο και τη Λέουβεν. Χάρη στην θετική του άποψη βρέθηκα αργότερα και στην Βέστερλο. Οπότε ένα ευχαριστώ το χρωστάω και σε αυτόν τον άνθρωπο.»

-Υπάρχει κάποια συζήτηση είτε εντός, είτε εκτός αγωνιστικού χώρου, με άνθρωπο του ποδοσφαίρου, που δεν θα ξεχάσεις ποτέ και μπορείς να αφηγηθείς;

«Θυμάμαι ναι, κάτι σημαντικό στην αρχή όταν είχα πάει στον Ολυμπιακό. Μου είχε μείνει αυτό και ακόμα το θυμάμαι.

Μου είχε πει κάποιος. ‘’Τα πόδια σου, το μυαλό σου και η αξία σου σε έφεραν εδώ. Δεν σου κάνω χάρη ούτε εγώ ούτε κανένας. Οπότε από εσένα εξαρτάται και η εξέλιξή σου. Δεν θα βρεθεί εύκολα κανένας στο ποδόσφαιρο να σου κάνει χάρες. Η απόδοσή σου θα σε φτάσει όπου είναι να σε φτάσει.’’»

-Φέτος, βρίσκεσαι στον Τυλικράτη και αν δεν κάνω λάθος, σημείωσες το πρώτο σου γκολ μετά από μία δεκαετία, σε επίπεδο πρωταθλήματος. Είχες συνειδητοποιήσει πως είχαν περάσει… χρόνια από την τελευταία φορά;

«Πραγματικά είχα ξεχάσει πως είναι να πανηγυρίζεις γκολ σου (σ.σ γέλια).  Εννοείται πως ήξερα ότι έχω χρόνια να βάλω γκολ. Πρέπει να το αποδεχτώ. Δεν είναι στα ατού μου το γκολ…»

-Η θέση σου είναι αυτή του κεντρικού αμυντικού, αλλά έχεις χρησιμοποιηθεί μία φορά στην καριέρα σου ως αριστερός μπακ. Στο Βέλγιο, με τη φανέλα της Λέουβεν, στην ήττα με 3-2 από την Βέστερλο. Είναι φαντάζομαι ιδιαίτερο παιχνίδι, το έχεις καθόλου στη μνήμη σου; Πώς ήταν η εμπειρία;

«Έχω παίξει σε πολλές θέσεις εκτός κεντρικού αμυντικού. Στο Βέλγιο έχω αγωνιστεί σε 4-5 παιχνίδια ως δεξί μπακ και μια φορά για λίγο ως αριστερό μπακ. Και στην Ελλάδα έχω παίξει αρκετές φορές ως αμυντικό χαφ. Εντάξει εννοείται και φορ σε παιχνίδια που θέλεις έναν ψηλό μπροστά για τις τελευταίες φάσεις.

Σαν αριστερό μπακ όμως όντως ήταν το πιο περίεργο. Αλλά λειτουργούσα στην ουσία σαν στόπερ. Δεν έκανα επελάσεις (σ.σ γέλια).»

 

*Ευχαριστούμε πολύ τον Κωνσταντίνο Ρουγκάλα για την αποδοχή της πρόσκλησής μας και την όρεξη με την οποία μας απάντησε σε κάθε τι που τον ρωτήσαμε. Ευχόμαστε κάθε καλό και αναμένουμε την… απάντηση του Λεάντρο Τροσάρ!