«Μια ευκαιρία να γραφτεί ιστορία»: Ο τελικός που η Αγγλία πρέπει να φανεί πιο έτοιμη και πιο ώριμη!

Έφτασε η μέρα. Και το φινάλε ακόμα μιας σπουδαίας ποδοσφαιρικής διαδρομής μέσα στο καλοκαίρι βρίσκει την Αγγλία να διεκδικεί ακόμα έναν τίτλο, όπως πριν από μια 3ετία. Μόνο που απόψε (22:00, ΕΡΤ1), θα πρέπει να δείξει ότι έχει μάθει απ' όλα τα παθήματά της. Και κόντρα στην Ισπανία, οφείλει να εφαρμόσει την τακτική που θα της επιτρέψει να το πάρει και το φέρει σπίτι. Γιατί στους τελικούς δεν έχει σημασία πώς παίζεις, αλλά τί γράφει στο φινάλε ο φωτεινός πίνακας και τί θα πει στα βιβλία της ιστορίας... 

«Μια ευκαιρία να γραφτεί ιστορία»: Ο τελικός που η Αγγλία πρέπει να φανεί πιο έτοιμη και πιο ώριμη!

Τα «τρία λιοντάρια» έφτασαν γι' ακόμα μια φορά μέχρι το φινάλε. Ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ με τα καλά του και τα στραβά του, με τα κολλήματα και τις στιγμές έμπνευσής του, με την τακτική αποτελέσματος κι όχι με κάτι πιο ενθουσιώδες για τον κόσμο πέρα από ένα εξαιρετικό πρώτο ημίχρονο στα ημιτελικά, οδήγησε το αγγλικό σύνολο στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Ξανά. 

Και οφείλουμε όλοι να του το πιστώσουμε. Είτε είναι αυτό το τελευταίο του ματς στον πάγκο των «τριών λιονταριών», είτε όχι, αφού υπάρχει η διάθεση από πλευράς Ομοσπονδίας για συνέχιση της συνεργασίας έως το 2026. Εκείνος ήταν ξεκάθαρος όταν έλεγε πριν από το τουρνουά πως μόνο σε περίπτωση κατάκτησης του τίτλου στη Γερμανία θα παρέμενε στην άκρη του πάγκου. Αν και θα είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία ν' αποχωρήσει στην κορυφή, αν το κατακτήσουν απόψε οι Άγγλοι και αυτό είναι το τελευταίο παιχνίδι του νυν κόουτς στην τεχνική ηγεσία. 

Οι Ισπανοί έχουν παίξει ωραίο ποδόσφαιρο, έχουν ανταποκριθεί σε δύσκολες καταστάσεις όπως συνέβη κόντρα στους Γερμανούς στα προημιτελικά, έχουν επιστρέψει στο σκορ όπως έγινε με τους Γάλλους στα ημιτελικά και με σχετική άνεση και γενικά είναι η ομάδα που μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως άξιζε περισσότερο από κάθε άλλη να διεκδικήσει το τρόπαιο. 

Κάποιοι θα πουν ότι η Αγγλία, αντιθέτως, έπρεπε να έχει αποχαιρετήσει από νωρίς, ενώ άλλοι πως είχε και τον παράγοντα τύχη όταν τόλμησε έστω και για μερικά λεπτά, για να πετύχει τα γκολ που χρειαζόταν απέναντι σε Σλοβακία, Ελβετία και Ολλανδία. Και τώρα, ακόμα μια ευκαιρία για να γραφτεί ιστορία. Ακόμα μια φορά που ακούγεται δυνατά το «It's coming home». Ακόμα μια νύχτα που οι Άγγλοι θα περιμένουν να τελειώσει πια αυτή η κουβέντα για τον μοναδικό τίτλο του '66 σε επίπεδο ανδρών στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας. 

Μια βραδιά που μπορεί να θέσει πια νέες βάσεις για την περαιτέρω εξέλιξη της εθνικής ομάδας της Αγγλίας που κακά τα ψέματα, βελτιώθηκε και έκανε πολύ μεγάλα βήματα προόδου στην εποχή του Σάουθγκεϊτ. Κι αν κόντρα στους Ιταλούς στο «Γουέμπλεϊ» τα πράγματα στράβωσαν και τα πέναλτι έδωσαν συνέχεια στην κατάρα των Άγγλων, αυτό είναι το τελευταίο που σκέφτονται πια στο «στρατόπεδο» της εθνικής ομάδας. Υπάρχει αισιοδοξία, ηρεμία και στοχοπροσήλωση. Ουδείς σκέφτεται το παρελθόν. Έχουν απαλλαγεί από αυτό. Αρκεί να το δείξουν και απόψε στο γήπεδο. 

Γιατί το σλόγκαν «It's coming home» θα πρέπει κάποια στιγμή από το Θεό του ποδοσφαίρου να βρει ανταπόκριση... 

 

 

 

 

Κώστας Ζάλιαρης