Η ελληνική ομάδα είναι καλύτερη από την Σκωτία, αλλά θα χρειαστεί και την τύχη που δεν είχε πριν 30 χρόνια!

Η Ελλάδα θα συναντήσει την Σκωτία τον Μάρτιο και όλοι συζητάμε αν η κλήρωση μας «έκλεισε» το μάτι ή όχι, ώστε να καταφέρουμε να προβιβαστούμε στην πρώτη κατηγορία του Nations League! Τι πιστεύω εγώ; Πως μπορούμε να τους κερδίσουμε, με την προϋπόθεση να είμαστε σοβαροί! Δεν τους υποτιμώ, αλλά γενικότερα, η Εθνική είναι πολύ ανώτερη. Και αν έχει την τύχη με το μέρος της, η οποία της έλειψε πριν από 30 χρόνια, στις 23/03 θα πανηγυρίζουμε εμείς! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.

Η ελληνική ομάδα είναι καλύτερη από την Σκωτία, αλλά θα χρειαστεί και την τύχη που δεν είχε πριν 30 χρόνια!

Και πλέον, όλα τα δεδομένα είναι μπροστά μας! Η Εθνική μας ομάδα θα βρει απέναντί της την Σκωτία, στα «μπαράζ» του Nations League, με φόντο την άνοδο στην κορυφαία Λίγκα του θεσμού, για πρώτη φορά στα «λίγα» χρόνια της ρεαλιστικής υπόστασής του.

Η Ελλάδα βγήκε δεύτερη, όπως θα θυμάστε, στον όμιλο με την Αγγλία, παρότι συγκέντρωσε 15 βαθμούς και είχε πέντε νίκες σε έξι αναμετρήσεις. Και θα έβρισκε στον δρόμο της είτε το Βέλγιο, είτε τη Σερβία, είτε την Ουγγαρία, είτε την Σκωτία.

Εν τέλει, το σύνολο του Στιβ Κλαρκ είναι μπροστά μας, μόλις για 3η φορά ιστορικά και για «παρθενική» στον 21ο αιώνα. Διότι η τελευταία φορά που συναντήσαμε τους Σκωτσέζους έλαβε χώρα πριν από 30 χρόνια. Και άποψή μου για τότε, είναι πως ήμασταν πολύ καλύτεροι και θα μπορέσουμε να είχαμε επικρατήσει σε αμφότερα 90άλεπτα.

Κερδίσαμε μέσα στο ΟΑΚΑ με το πέναλτι – γκολ του Αποστολάκη, αλλά χάσαμε 1-0 τον Αύγουστο του 1995 στο «Χάμπντεν Παρκ», χάρη στην κεφαλιά του ΜακΚόιστ, που για ελάχιστα δεν πρόλαβε να βγει μπροστά του ο Νίκος Νταμπίζας.

Επιστρέφουμε στο… 2024. Αν παίξουμε όπως πρέπει και με τις δυνατότητες που έχει αυτή η ομάδα,  έχω την αίσθηση ότι την Σκωτία μπορούμε να την περάσουμε, με βασική προϋπόθεση να είμαστε ξανά σοβαροί.

Δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο πλάνο στο παιχνίδι της η ομάδα του Στιβ Κλαρκ, παίζει με πάρα πολλή ψυχή, έχει κάποιους καλούς ποδοσφαιριστές, αλλά δεν διαθέτει μονάδες μεγάλης ποιότητας. Ακριβώς το ανάποδο θεωρώ και για το Βέλγιο και για τη Σερβία, που αν και είναι σε πτώση, έχουν την ποιότητα για να σε «χτυπήσουν» ανά πάσα ώρα και στιγμή.

Στην περίπτωση που συγκρουόμασταν με την Ουγγαρία, πρέπει κάποιος να δει την προηγούμενη πορεία της για να ανέβει στην κατηγορία και το τι έκανε την πρώτη φορά που ήταν εκεί πριν δύο χρόνια. Τότε που «διέλυσε» την Αγγλία με 4-0 μέσα στο «Wembley» και με τη νίκη της ξανά στη Βουδαπέστη. Αν το δούμε υπό οποιαδήποτε άλλη συνθήκη λοιπόν, η Σκωτία ήταν αυτός ο αντίπαλος που θα επιθυμούσε ένας προπονητής, πράγμα που φυσικά ισχύει και για τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς.

Στη θεωρία όμως, κανείς ποτέ δεν προκρίθηκε. Πρέπει να είμαστε πολύ σοβαροί, όπως ανέφερα και νωρίτερα, όπως ακριβώς παρουσιαστήκαμε στα παιχνίδια με Ιρλανδία και Φιλανδία μέσα - έξω. Δεν βάζω στη συζήτηση το παιχνίδι στο «Wembley», γιατί αν πιάσουμε τέτοια απόδοση απέναντι στην Σκωτία, θα την κερδίσουμε και εντός έδρας και στο «Χάμπντεν Παρκ».

Στο κάτω-κάτω της γραφής το πόσο ανώτεροι είμαστε από εκείνους, άσχετο αν προκρίθηκαν τελικά αυτοί στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1996, τους το είχαμε δείξει και τότε, αλλά δεν μας είχε χαμογελάσει η τύχη στο παιχνίδι της Γλασκώβης. Κάτι μας «χρωστάει», δεν ήρθε πριν από 30 χρόνια, ας ελπίσουμε πως θα είναι δίπλα μας τον Μάρτιο και πως το βράδυ της 23ης του μηνός, εμείς θα είμαστε αυτοί που θα πανηγυρίζουμε!