«Τελικά, τι έγινε τότε;» Ο Ποστέκογλου, ο Σάμαρης, η ατάκα για τον Νίνη και ένας… τελευταίος καφές στην Πάτρα!
Πώς ήρθε ο Άγγελος Ποστέκογλου στην Ελλάδα; Πώς είναι να τον συναντάς; Πώς δουλεύει; Πώς επικοινωνεί; Πώς κινείται; Είναι ανοιχτός να τον συναντήσεις στο γραφείο του; Γιατί έφυγε; Ποιες είναι οι ιδέες του για το ποδόσφαιρο; Θα μπορούσε να γυρίσει; Τόσα και τόσα πράγματα. Αναρίθμητες απορίες. Τα χρόνια πέρασαν, η ιστορία συμπλήρωσε 17 χρόνια. Η Παναχαϊκή άλλαξε, ο ίδιος μεγάλωσε, ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής του, ο Ανδρέας Σάμαρης, τον δικαίωσε! Η συζήτηση με τον Δημήτρη Μανάκο ήταν απολαυστική, ο «Άντζι» του τα είχε πει από το 2008!
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε. Συζητάμε για τη δεύτερη δεκαετία που βιώνουμε από το 2008 και μετά.
Τότε δηλαδή που ο Άγγελος Ποστέκογλου ήρθε στην Ελλάδα και την Παναχαϊκή, για να προσπαθήσει να δουλέψει στη Γ’ Εθνική. Ο Κώστας Μακρής τον έφερε στη χώρα μας και ο «Άντζι» αποφάσισε να πει το «ναι» και να μπει σε μία άγνωστη για αυτόν διαδικασία.
Ήταν νέος, είχε όρεξη, του άρεσε το γεγονός πως θα δούλευε με ένα μικρό ηλικιακά γκρουπ. Αυτό επιθυμούσε να κάνει. Στο ρόστερ εκείνης της ομάδας βρισκόταν και ο 19άχρονος Ανδρέας Σάμαρης. Όλοι τον γνωρίζετε, όλοι τον θυμάστε. Είτε γιατί έπαιξε και διακρίθηκε στον Ολυμπιακό, είτε για τις εμφανίσεις του ως νεότερος με τον Πανιώνιο, είτε για το γκολ με την Εθνική μας ομάδα στο Μουντιάλ του 2014 απέναντι στην Ακτή Ελεφαντοστού, είτε για το γεγονός πως αποτελεί τον πρώτο ποδοσφαιριστή από την Ελλάδα που αποφάσισε να παίξει μπάλα στη Βραζιλία.
Πέρασε από την Μπενφίκα, είχε μία εξαιρετική παρουσία στην Πορτογαλία, αγαπήθηκε πολύ από τους φίλους στο «Ντα Λουζ». Τότε, όμως, ο Άγγελος Ποστέκογλου τον γνώρισε στο ξεκίνημά του. Και τον πίστεψε. Πολύ.
Ο Δημήτρης Μανάκος ήρθε σε επικοινωνία με τον Ανδρέα Σάμαρη και η αλήθεια είναι πως μας έλυσε όλες τις απορίες… Ας πάρουμε όμως, τα πράγματα από την αρχή.
Βλέπεις τον Ποστέκογλου μπροστά σου και είσαι 19 χρονών…
Ακούς και βλέπεις για πρώτη φορά τον Άγγελο Ποστέκογλου. Πώς μπορείς να αισθάνεσαι. «Κλασική», πρώτη ερώτηση. Οι πρώτες αναμνήσεις του Ανδρέα από τον «Άντζι» θα ήταν ιδιαίτερες…
«Εγώ ήμουν τότε ένα παιδί που τότε έπαιζε στη Γ’ Εθνική. Το να βλέπεις τον Άγγελο Ποστέκογλου μπροστά σου είναι ιδιαίτερο. Ξεχώριζε. Ήταν πολύ σημαντικό, το έβλεπες. Δεν ήταν κάτι σύνηθες στη Γ’ Εθνική, ο τρόπος που επικοινωνούσε, ο τρόπος που μιλούσε, το πώς γυμναζόμασταν, ορισμένες μέθοδοί του…»
Ματς στην Αγία Παρασκευή, συζήτηση, «φαινόμενο» Νίνης και ένα «οι δυο σας είστε στην Ελλάδα…»
Αυτό μας απάντησε αφοπλιστικά ο Ανδρέας Σάμαρης, ο οποίος γρήγορα κατάλαβε πως ο Ποστέκογλου τον πιστεύει. Πότε ακριβώς; Ένα απόγευμα, στην Αγία Παρασκευή, όταν ήθελε να τον ρωτήσει τι να βελτιώσει…
«Θα σου πω κάτι που λέω πρώτη φορά. Ήρθαμε όλοι μαζί κοντά αρχικά. Όλο το γκρουπ. Όσον αφορά για το αν με πίστεψε… Υπάρχει ένα ματς θυμάμαι, παίζαμε στην Αγία Παρασκευή. Έχω μπει αλλαγή, αλλά γενικώς, ήθελα να παίξω περισσότερο. Αποφασίζω λοιπόν να πάω να μιλήσω με τον κ. Ποστέκογλου, να τον ρωτήσω τι πρέπει να βελτιώσω, ποιος είναι ο δρόμος για να πετύχω αυτό που θέλω, να αγωνίζομαι βασικός στον σύλλογο.
Μου είπε λοιπόν πως πιστεύει ότι η ποιότητά μου είναι ξεχωριστή. Ήταν η εποχή που μονοπωλούσε το ενδιαφέρον το «φαινόμενο Νίνης». Και ο κ. Ποστέκογλου μου είπε πως εμείς οι δύο ήμασταν οι κορυφαίοι εκείνης της γενιάς. Είναι πολύ ιδιαίτερο, γιατί εγώ βρισκόμουν στη Γ’ Εθνική, στα 19 μου χρόνια και ο Σωτήρης έπαιζε στον Παναθηναϊκό.
«Είσαι εσύ και ο Νίνης», μου είπε χαρακτηριστικά. Νομίζω πως τελικά δικαιώθηκε. Κατάλαβα πως με πιστεύει.
Εκείνη την στιγμή… ψάρωσα. Δεν είχα φανταστεί τον εαυτό μου τόσο ψηλά. Κατάλαβα πως ο κ. Ποστέκογλου με πιστεύει πράγματι. Και άλλοι με πίστευαν, αλλά ουδείς μου είχε πει το ίδιο πράγμα.»
«Τόσο – όσο», πας στο γραφείο του, αλλά δεν έχει… πλάκες
Ειλικρινέστατος ο Άγγελος Ποστέκογλου, πλήρως αφοπλιστικός. Είπε αυτό που έβλεπε. Του έδειξε πόσο πολύ τον πιστεύει. Αυτομάτως, σου δημιουργεί την απορία πώς είναι ο ίδιος ως άνθρωπος…
«Κλειστός γενικά. Δεν είχε πολλά – πολλά. Ήταν και κοντά και μακριά. Είχε την ιδανική απόσταση από όλους. Αυτό το ένιωσα με λίγους προπονητές στην καριέρα μου και ένας από αυτούς ήταν ο Άντζι. Δεν σου έδινε την εντύπωση πως δεν μπορείς να του μιλήσεις. Αλλά ήταν τόσο – όσο…»
Έφυγε… μόνος του από την Παναχαϊκή, υπήρξαν… κλάματα σε έναν καφέ
Τα χρόνια πέρασαν, φτάσαμε στο 2025 και οι ιστορίες που έχουμε ακούσει και έχουμε διαβάσει για τον λόγο που αποχώρησε ο κ. Ποστέκογλου από την Παναχαϊκή είναι πολλές… Ο Ανδρέας Σάμαρης όμως, ήταν ξεκάθαρος. Ένα συγκεκριμένο γεγονός επηρέασε τον νυν προπονητή της Τότεναμ…
«Άλλαξε το ιδιοκτησιακό καθεστώς και έφυγε. Έφυγε από μόνος του. Υπήρχε μία συνιδιοκτησία του Ελληνοαυστραλού, Κώστα Μακρή, που τον έφερε στην ομάδα, με τον κ. Κούγια. Αυτό δεν άρεσε στον Άντζι και ήθελε να φύγει μόνος του, με την αξιοπρέπειά του και όχι να τον διώξει κάποιος.»
Πώς μπορεί να λέγεται ένα «αντίο»; Πως αποχαιρετάς μία ομάδα που «δέθηκε» μαζί σου, σε θαύμαζε, είναι… δική σου και σε θέλει εκεί. Ο Άγγελος Ποστέκογλου αποφάσισε να το κάνει μέσω ενός καφέ – φαγητού. Οι αντιδράσεις; Βούρκωμα, συγκίνηση, κλάματα. Ακριβώς έτσι αντέδρασε και ο Ανδρέας Σάμαρης.
Μας μάζεψε, πήγαμε για έναν καφέ – φαγητό και μας είπε πως φεύγει. Μας χαιρέτησε όλους με αυτόν τον τρόπο. Οι περισσότεροι παίκτες, και εγώ προφανώς, συγκινηθήκαμε. Βάλαμε τα κλάματα. Το είχε κερδίσει αυτό.»
Μία μεγάλη αγκαλιά στην Αυστραλία, το «στα είχα πει» και η προπόνηση της Τότεναμ
Και έρχεται μία μεγάλη αγκαλιά. Όταν τα χρόνια πέρασαν. Όταν ο Ανδρέας Σάμαρης δικαίωσε τον Άγγελο Ποστέκογλου. Όταν έγινε διεθνής και οι δυο τους συναντήθηκαν ξανά. Ως αντίπαλοι. Λίγες κουβέντες, μία μεγάλη αγκαλιά, ένα «στα είχα πει…»
Εγώ ως άνθρωπος δεν κρατάω πολλές επαφές με τους προπονητές μου. Στην Αυστραλία μιλήσαμε πρώτη φορά, από κοντά, στα φιλικά της Εθνικής. Κάναμε μία τεράστια αγκαλιά, πολύ συγκινητική. Δεν με είχε ξεχάσει. Μου είπε ότι «στα είχα πει…», αναφορικά με την καριέρα μου.»
Και φτάνουμε στο «σήμερα»… Ο Ανδρέας Σάμαρης, άραγε, εντυπωσιάζεται από όσα έχει καταφέρει ο Άγγελος Ποστέκογλου στην καριέρα του; Ή μήπως τα περίμενε; Κάτι… αισθανόταν. Και ως «παιδί», έναν χρόνο μετά την ενηλικίωσή του και όταν τον είδε να προπονεί την Τότεναμ. Και επιβεβαιώθηκε… Σε ένα φαγητό, γεμάτο συζήτηση για το ποδόσφαιρο!
«Τον είδα και τον Μάιο.
Πήγα και είδα προπόνηση της Τότεναμ. Φάγαμε κιόλας. Τον πιστεύω και τον πίστευα πάντα. Ήθελε να φτάσει στο υψηλότερο επίπεδο. Ήταν ένας από τους καλύτερους που είχα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Τότε, δεν το καταλάβαινα. Τώρα, που τον είδα ξανά, οι ιδέες του, ο τρόπος που προσεγγίζει το ποδόσφαιρο, ήταν εξαιρετικός. Μπορεί να διαπρέψει, το έδειξε στη Σέλτικ, ακόμη και στην Ιαπωνία. Ακόμη και αν φύγει από την Τότεναμ, θα βρει ξανά δουλειά στην Premier League. Αυτό πιστεύω εγώ. Αν το θέλει αυτός, προφανώς, θα βρει δουλειά και πάλι στην Αγγλία…»
Και αν δούμε στο μέλλον τον Άγγελο Ποστέκογλου ξανά στην Ελλάδα;
Είναι μακριά η Ελλάδα από την Αγγλία. Και δεν αναφερόμαστε στη χιλιομετρική απόσταση, αλλά στη διαφορά επιπέδου. Και όμως, ο Έλληνας, πρώην διεθνής, δεν αποκλείει τίποτα…
«Ναι! Θα μπορούσε να δουλέψει στην Ελλάδα. Σίγουρα. Είναι ένας ιδιαίτερος χώρος. Μεμονωμένα για τον Ποστέκογλου έχει το επίπεδο να δουλέψει αυτό. Το αν θα πάει καλά, είναι άλλο κομμάτι. Συμβαίνει να είσαι καλός προπονητής και να μην ταιριάξεις προφανώς...»
