Ο Παρασκευάς Πολυχρονόπουλος στο England365: «Θέλω να μείνω για πολλά χρόνια στη Λιντς – Ηγετικός ο Τζέραρντ, κορυφαίος ο Ντέιβις!»
Ο «Έλληνας» της Λιντς. Ο άνθρωπος πίσω από τα… φώτα και τις κάμερες. Ο γυμναστής της πρώτης ομάδας των «παγωνιών». Κάποιος που συνεργάστηκε στενά με τον Στίβεν Τζέραρντ, που πήρε αήττητο πρωτάθλημα στην Σκωτία με τη Ρέιντζερς, που βρέθηκε στον τελικό του Europa League. Γεμάτη επιτυχίες είναι η καριέρα του Παρασκευά Πολυχρονόπουλου, που για πρώτη φορά θα εργαστεί για σύνολο της Premier League! Μένει στη Λιντς, μιλά αποκλειστικά στο England365 και συζητά για όσα είδε, για όσα έμαθε, για το πώς έφτασε στο «Έλαντ Ρόουντ» και για… εκείνο το πανεπιστήμιο στην Σκωτία, που ήταν η αρχή μίας ζωής μακριά από τα ελληνικά δεδομένα!
Ήταν 11/05 του 2025. Έχει περάσει 1,5 μήνας από την τελευταία φορά, που στο England365 είχαμε αποκλειστική συνέντευξη ενός ανθρώπου που εργάζεται για τη Λιντς και μιλά… ελληνικά. Ο λόγος, τότε, για τον Κωνσταντίνο Μιχαήλ. Τον «Κύπριο» των «παγωνιών», ο οποίος μας είχε ξεκαθαρίσει πως παραμένει στον σύλλογο, καθώς ολοκληρώθηκε επιτυχώς το ζήτημα με τη βίζα του.
Στο «σήμερα», το England365 και ο Δημήτρης Μανάκος με τον Κώστα Μακρή, ήρθαν σε επαφή με τον Παρασκευά Πολυχρονόπουλο. Έναν άνθρωπο, για τον οποίον δεν είμαστε σίγουροι, αν χρειάζονται… συστάσεις.
Γυμναστής της πρώτης ομάδας στη Λιντς, σε καθημερινή συναναστροφή με τους ποδοσφαιριστές, σε άμεση επαφή και συνεργασία με το τεχνικό επιτελείο. Έναν άνθρωπο, που πριν από τρία χρόνια, δούλευε με τον Στίβεν Τζέραρντ, έφτασε μέχρι τον τελικό του Europa League και κατέκτησε αήττητο πρωτάθλημα στην Σκωτία.
Και η αλήθεια είναι πως ο Παρασκευάς Πολυχρονόπουλος μας απάντησε σε… όλα. Για την εμπειρία του στο «Άιμπροξ», για το πώς είναι να βρίσκεται δίπλα σε έναν «θρύλο» της Λίβερπουλ, για τον πιο ταλαντούχο παίκτη που συνάντησε ποτέ… Παράλληλα, συζητήσαμε για τον ρόλο του στη Λιντς, για μία καθημερινή μέρα στο «Έλαντ Ρόουντ», για την άνοδο στην Premier League και για το πώς αισθάνεται για αυτό το σπουδαίο επίτευγμα.
Για όσους αναρωτιέστε και… βιάζεστε: ναι, παραμένει στη Λιντς, θέλει να συνεχίσει να είναι εκεί για πολλά χρόνια, και δεν υπάρχει κάποιος ελληνικός σύλλογος που να τον έχει προσεγγίσει. Δεν αποκλείει τίποτα, θα του άρεσε μελλοντικά ένας ρόλος στην Εθνική μας ομάδα, υπό προϋποθέσεις!
Διαβάστε αναλυτικά τη συνέντευξη του Παρασκευά Πολυχρονόπουλου στο England365:
BREAKING: Leeds United have been promoted to the Premier League ⬆️⚪️ pic.twitter.com/M2rrFuCjHI
— Sky Sports Football (@SkyFootball) April 21, 2025
Αρχικά, θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε πώς προέκυψε η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο; Σε ποια ηλικία καταλάβατε πως θέλετε να ασχοληθείτε με αυτό και ποια ήταν η στάση ή η στήριξη της οικογένειάς σας στα πρώτα σας βήματα;
«Όπως τα περισσότερα παιδιά στην Ελλάδα, η πρώτη μου επαφή ξεκίνησε μέσω ευρύτερης οικογένειας και φίλων στην ηλικία των 8-10 χρονών, σε μια πιο απλή μορφή. Στην συνέχεια, προσπάθησα να ενταχθώ σε τοπικές ακαδημίες στην ηλικία των 12-13 χρόνων. Συνέχισα μέχρι τα 15-16, αλλά κατάλαβα ότι δεν είχα καθόλου μέλλον. Με ενδιέφερε, όμως, αρκετά το κομμάτι της εκγύμνασης και της βελτίωσης φυσικής κατάστασης, και ήταν κάτι το οποίο ήθελα να ακολουθήσω και επαγγελματικά. Η οικογένειά μου ήταν και είναι πάντα δίπλα μου σε ό,τι απόφαση πήρα, είτε για την ενασχόληση με το ποδόσφαιρο, είτε για την επιλογή του επαγγελματικού χώρου που ακολούθησα.»
Ποιες ήταν οι σπουδές που ακολουθήσατε και πώς προέκυψε το εξωτερικό;
«Μέσω πανελληνίων εξετάσεων, πέρασα στο Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού (ΤΕΦΑΑ) Αθηνών. Μετά το πέρας των προπτυχιακών σπουδών μου, είχα ως στόχο να δουλέψω σε ομάδα ποδοσφαίρου στον τομέα της εκγύμνασης, φυσικά με απώτερο όνειρο έναν ελίτ σύλλογο στο εξωτερικό. Έτσι, προσπάθησα να διερευνήσω πιο εξειδικευμένους τομείς στο αντικείμενο μου, εκ των οποίων ένας ανερχόμενος τομέας ήταν το Strength & Conditioning (ενδυνάμωση και βελτίωση φυσικής κατάστασης). Μέσω αιτήσεων σε βρετανικά πανεπιστήμια, έγινα αποδεκτός στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα Strength & Conditioning του Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.»
Σε ποια ηλικία φύγατε από την Ελλάδα και πόσο δύσκολο είναι το συγκεκριμένο βήμα;
«Μόλις έγινα αποδεκτός στο συγκεκριμένο μεταπτυχιακό πρόγραμμα, σε ηλικία των 24 ετών, πήγα στο Εδιμβούργο. Παράλληλα με τις σπουδές, μου δόθηκε η δυνατότητα πρακτικής στην τοπική ομάδα της Χιμπέρνιαν, μέσω του πανεπιστήμιου. Έτσι, για μία σεζόν, μπόρεσα να αποκτήσω εμπειρίες σε πρακτικό επίπεδο, καθώς και να γνωρίσω παράλληλα το πώς λειτουργεί ένα τμήμα αθλητικής απόδοσης (Performance Department) σε υψηλό επίπεδο. Πιστεύω ότι η πρακτική άσκηση μπορεί να βοηθήσει αρκετά Ελληνίδες και Έλληνες στην ομαλή ένταξη στον χώρο του ποδοσφαίρου σε οποιοδήποτε επιστημονικό τομέα (εκγύμνασης, ανάλυσης, φυσικοθεραπείας).»
Ποιος είναι ακριβώς ο ρόλος σας στη Λιντς; Πόσο επιδραστική είναι η δουλειά σας, ως προς την εκάστοτε αναμέτρηση; Διαφοροποιείται το «δικό» σας κομμάτι, αναλογικά με τον αντίπαλο;
«Ο κύριος ρόλος μου αφορά το κομμάτι της βελτίωσης/μεγιστοποίησης της αθλητικής απόδοσης των ποδοσφαιριστών της πρώτης ομάδας, μέσω κυρίως προγραμμάτων στο γυμναστήριο. Κάθε ποδοσφαιριστής έχει εξατομικευμένο πρόγραμμα είτε πριν, είτε/και μετά την προπόνηση ποδοσφαίρου. Το πρόγραμμα δομείται με βάση τις μετρήσεις που πραγματοποιούνται κατά την διάρκεια της σεζόν, το ιατρικό ιστορικό του κάθε ποδοσφαιριστή, την θέση, στην οποία αγωνίζεται, αλλά και τις προτιμήσεις του. Οι στόχοι του προγράμματος που θέτονται γενικότερα είναι μεσοπρόθεσμοι, αλλά σε συγκεκριμένες περιπτώσεις αναπροσαρμόζεται με βάση την χρονική περίοδο της σεζόν/αγώνων.»
Μετά από αρκετές σεζόν στην Σκωτία και μία στην Αγγλία, έχετε εντοπίσει διαφορές, όχι μόνο σε θέματα ρυθμού και σωματικής κατάστασης, αλλά κυρίως στη νοοτροπία των αθλητών;
«Δεν θα έλεγα ότι υπάρχει διαφορά σε νοοτροπία, διότι στη Ρέιντζερς οι απαιτήσεις είναι εξαιρετικά υψηλές κάθε σεζόν, και γι’ αυτό οι ποδοσφαιριστές επιλέγονται ανάλογα από τον σύλλογο. Το σύνολο καταρτίζεται από ποδοσφαιριστές που έχουν αγωνιστεί είτε στην Premier League, είτε σε ομάδες που πρωταγωνιστούν στα πρωταθλήματα τους, εξού και οι επιτυχίες του συλλόγου τα τελευταία χρόνια σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.»
Στην πρώτη εβδομάδα του περασμένου Απριλίου, η Λιντς μετά από τρεις συνεχόμενες ισοπαλίες, βρέθηκε εκτός πρώτης δυάδας. Πώς βιώσατε την κατάσταση, υπήρξε «παγωμάρα» ή η σιγουριά για την άνοδο ήταν μεγάλη; Πώς το ζήσατε δηλαδή, εσείς, από «μέσα»;
«Δεν υπήρξε κάποια αμφιβολία για την επίτευξη του στόχου μας. Η προσήλωση όλων μας ήταν στην άνοδο και το πρωτάθλημα, γνωρίζοντας ότι στην συγκεκριμένη κατηγορία μπορούν να υπάρξουν μερικά «στραβοπατήματα». Πιστεύω ότι οι ποδοσφαιριστές δικαιώθηκαν με συνεχόμενες νίκες μετέπειτα, καθώς και με την κατάκτηση της Championship με τους περισσότερους βαθμούς στην ιστορία του συλλόγου σε μία σεζόν (100 βαθμούς)!»
Μπροστά σας, πλέον, το καλύτερο και ίσως πιο απαιτητικό πρωτάθλημα στον κόσμο, η Premier League. Πώς το φαντάζεστε, είστε ενθουσιασμένος για αυτό που έρχεται; Θεωρούμε, προφανώς, πως θα συνεχίσετε να βρίσκεστε στην ομάδα, σωστά;
«Σε επίπεδο συλλόγου, είμαστε όλοι ενθουσιασμένοι για την επιστροφή της ομάδας στην Premier League. Θεωρώ ότι ένας τόσο ιστορικός σύλλογος, όπως η Λιντς, πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου. Είναι αυτό που λέμε «μια πόλη, μια ομάδα». Προσωπικά, ανυπομονώ για την επόμενη σεζόν, διότι θα είναι μια πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα σε αρκετούς τομείς.»
Μετά από την πολυετή σας πορεία στη Ρέιντζερς, δε γίνεται να μη σας ρωτήσουμε για τον Στίβεν Τζέραρντ, ένα «τοτέμ» του αγγλικού ποδοσφαίρου και της Λίβερπουλ. Πώς είναι σαν άνθρωπος, είναι αυστηρός, είναι ηγετικός; Πώς ήταν, εν γένει, η καθημερινή επικοινωνία μαζί του;
«Ο Στίβεν Τζέραρντ είναι μια ηγετική προσωπικότητα, που αυτόματα εμπνέει σεβασμό. Ο τρόπος δουλειάς και ο χαρακτήρας/αύρα του συνέβαλε τα μέγιστα για τις μετέπειτα επιτυχίες της ομάδας. Εξαρχής έθεσε τους στόχους για την εξέλιξη του συλλόγου σε όλους μας, ποδοσφαιριστές και επιτελείο. Σαν προπονητής/μάνατζερ εμπιστεύεται το επιτελείο του, δίνοντάς του τις απαραίτητες ευθύνες για τον εκάστοτε τομέα του. Είναι αρκετά προσιτός και δίκαιος, με υψηλά στάνταρντ για τα πάντα, κάτι το οποίο πιστεύω ότι απέκτησε ως ποδοσφαιριστής στην θητεία του με τη Λίβερπουλ. Προσωπικά, μόνο θετικά πράγματα μπορώ να αναφέρω για τον Στίβεν.»
Μέχρι σήμερα, ποια θεωρείτε πως ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σας και ποια η κορυφαία;
«Η πιο δύσκολη στιγμή θα έλεγα ότι ήταν η συμμετοχή στους ομίλους του Champions League την σεζόν 2022-23. Παρόλο που χρειάστηκε να περάσουμε δύο δύσκολους προκριματικούς γύρους, δεν καταφέραμε να συλλέξουμε ούτε έναν βαθμό σε ένα ομολογουμένως δύσκολο γκρουπ (Λίβερπουλ, Νάπολι και Άγιαξ). Οι κορυφαίες στιγμές είναι αρκετές: το αήττητο πρωτάθλημα με την Ρέιντζερς (2021), η συμμετοχή στον τελικό του Europa League (2022) και, η πιο πρόσφατη, κατάκτηση της Championship (2025) με την Λιντς.»
Η παρακάτω, είναι μία ερώτηση που θέτουμε σε όλους: μπορείτε να μας πείτε τον πιο ταλαντούχο ποδοσφαιριστή που έχετε συνεργαστεί και τον λόγο; Και αντίστοιχα, τον πιο «δύσκολο» χαρακτήρα που συναντήσατε και γιατί;
«Ταλαντούχος, με το συνολικό φάσμα του όρου (τεχνική, τακτική αντίληψη, mindset, επαγγελματισμό) θα έλεγα τον Στίβεν Ντέιβις. Δεν είναι τυχαία, άλλωστε, η καριέρα του στο βρετανικό ποδόσφαιρο (Ρέιντζερς και Σαουθάμπτον) και με την εθνική ομάδα της Β. Ιρλανδίας (περισσότερες εθνικές συμμετοχές σε όλες τις εθνικές ομάδες του Ηνωμένου Βασιλείου). Όσον αφορά «δύσκολους» χαρακτήρες, η άποψή μου είναι ότι εμείς, σαν μέλη επιτελείου, πρέπει να βρούμε το σημείο σύνδεσης και συνεννόησης με τον κάθε ποδοσφαιριστή. Μέχρι στιγμής δεν θα έλεγα ότι χρειάστηκε να αντιμετωπίσω έναν «ακραία δύσκολο» χαρακτήρα.»
Στα μη – τόσο - ποδοσφαιρικά. Πείτε μας πώς είναι μία «πλήρη» μέρα στη δουλειά και αντίστοιχα, πώς προτιμάτε να αξιοποιείτε ένα «ρεπό» σας;
«Συνήθως, τις περισσότερες μέρες της εβδομάδας, οι προπονήσεις μας είναι τις πρωινές ώρες (11:00). Δυόμιση ώρες πριν την προπόνηση έχουμε καθημερινό μίτινγκ τα μέλη του αθλητικού και ιατρικού επιτελείου. Έπειτα, οι ποδοσφαιριστές αρχίζουν να καταφθάνουν στο προπονητικό κέντρο και πραγματοποιούν τα εξατομικευμένα προγράμματα και τις μετρήσεις. Στη συνέχεια έχουμε το ομαδικό πρόγραμμα ‘ενεργοποίησης’ στο γυμναστήριο. Στις περισσότερες των περιπτώσεων, όσο διαρκεί η προπόνηση ποδοσφαίρου στο γήπεδο, οι τραυματίες ποδοσφαιριστές πραγματοποιούν το πρόγραμμα αποθεραπείας τους. Όταν τελειώσει η προπόνηση ποδοσφαίρου, έχουμε την συνέχεια των εξατομικευμένων προγραμμάτων στο γυμναστήριο. Κατά το απόγευμα (15:30-16:00) έχουμε ένα σύντομο μίτινγκ για την αξιολόγησης της ημέρας, αλλά και για τον προγραμματισμό της επόμενης. Στα «ρεπό» μου κυρίως προσπαθώ να κάνω ένα catch-up, σε ότι αφορά τις νεότερες εξελίξεις στον τομέα μου.»
Έχοντας στην «πλάτη» σας πολλά χρόνια εκτός Ελλάδος, ποια είναι αυτή η συνήθεια που αποκομίσατε από το εξωτερικό και δεν αποχωρίζεσαι με τίποτα;
«Η ώρα του μεσημεριανού και του βραδινού φαγητού στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι μια αλλαγή μεγάλη για εμάς τους Έλληνες, αλλά μπορώ να πω ότι πλέον το έχω συνηθίσει μετά από τόσα χρόνια. Δεν μπορώ να πω ότι δεν την αποχωρίζομαι με τίποτα όμως...»
Έχετε σκεφτεί την επιστροφή σας στην Ελλάδα; Είναι κάτι που γενικώς, περνάει από το μυαλό ή έχει προκύψει, ενδεχομένως, το σενάριο αυτό, τα τελευταία χρόνια;
«Δεν έχει προκύψει τίποτα πάνω σε αυτό το κομμάτι. Για τα επόμενα χρόνια, στόχος μου είναι η συνεχής αποκόμιση εμπειριών στο υψηλότατο επίπεδο στην Premier League με τη Λιντς. Στο μέλλον, δεν θα απέκλεια την πιθανότητα επιστροφής στην Ελλάδα, με τις κατάλληλες πάντα προϋποθέσεις και τον αντίστοιχο ρόλο.»
Ιδανικά, αν κάποια στιγμή επιστρέφατε στη χώρα, θα δίνατε προτεραιότητα σε σύλλογο ή στην Εθνική ομάδα; Συζητάμε πάντα για το ιδανικό σενάριο…
«Δεν υπάρχει κάποια ιδιαίτερη προτίμηση. Ίσως το κεφάλαιο Εθνική ομάδα θα είχε ενδιαφέρον, ως προς την οργάνωση και τεχνογνωσία στον τομέα της αθλητικής απόδοσης, παρεμφερή με αυτή της εθνικής Αγγλίας στο Σεντ Τζέιμς Παρκ, σε όλα τα τμήματα (από την πρώτη ομάδα μέχρι τις νεότερες ηλικίες, καθώς και τα γυναικεία τμήματα).»
Κλείνοντας, ποιες είναι οι συμβουλές που θα δίνατε σε ένα νέο παιδί, που θέλει να κυνηγήσει το όνειρό του, τόσο εντός αλλά και εκτός συνόρων;
«Η γνώση πάνω στο αντικείμενο είναι αυτή που αρχικά βοηθάει στο να μπει κάποιος στον συγκεκριμένο χώρο. Μετέπειτα, όμως, είναι ο χαρακτήρας του ατόμου που κάνει κάποιον/α να ξεχωρίσει. Η επιμονή και η ανθεκτικότητα είναι στοιχεία που είναι πλέον αναγκαία για την επιτυχία στον συγκεκριμένο χώρο.»
