Κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι: Ένα επίσημο που έγινε φιλικό λόγω… πολέμου, ολοκληρώνεται 65 χρόνια μετά!

Δύο ομάδες που «μεσουρανούσαν» στη δεκαετία του 50Ά, πρωταθλήτριες στη χώρα τους και έτοιμες να αγωνιστούν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών. Όμως ο Ψυχρός Πόλεμος δεν επέτρεψε για πολιτικούς λόγους την αναμέτρηση. Μετά από 65 ολόκληρα χρόνια, η αναμέτρηση αυτή θα πάρει «σάρκα και οστά», ώστε να ολοκληρωθεί αυτό που δεν έγινε τη σεζόν 1960-61.   

Κάτι παραπάνω από ένα παιχνίδι: Ένα επίσημο που έγινε φιλικό λόγω… πολέμου, ολοκληρώνεται 65 χρόνια μετά!

Ένας πόλεμος, πολιτικά ζητήματα και ένας μεγάλος διαχωρισμός. Τα παραπάνω στέρησαν τη δυνατότητα από δύο ομάδες να μετρήσουν τις… δυνάμεις τους πριν 65 χρόνια. Φτάνοντας στο σήμερα, τίποτα δεν αποτελεί εμπόδιο και όλα μπορούν να γίνουν κανονικά, ποδοσφαιρικά και… ρομαντικά. Γιατί είναι κάτι παραπάνω από απλό ποδόσφαιρο.

Αφού είπαμε όλα τα παραπάνω, ας εξηγήσουμε πιο αναλυτικά. Η ιστορία έχει πρωταγωνίστριες δύο ομάδες, που είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο τη δεκαετία του 1950. Μία από την Βόρεια Ιρλανδία και μία από τη Γερμανία. Γκλέναβον και Έρτσγκεμπίργκε ¶ουε διασταυρώνουν τα «ξίφη» τους, ώστε να ολοκληρώσουν, όσα τους στέρησε ο πόλεμος 65 χρόνια πριν.

Ο Ψυχρός Πόλεμος και η δημιουργία του Ανατολικού και Δυτικού μπλοκ, εμπόδισαν τις δύο ομάδες να αγωνιστούν μεταξύ τους. Κι αυτό γιατί, η κρίση είχε κλιμακωθεί, με την Γκλέναβον να μην μπορεί να ταξιδέψει προς την Γερμανία, καθώς δεν μπορούσε να πάρει την απαιτούμενη βίζα. Από την άλλη η ¶ουε, ως πρωταθλήτρια ανατολικής Γερμανίας, δεν είχε άδεια εισόδου από τη Βρετανική πρεσβεία.

Τα παραπάνω λοιπόν δημιούργησαν τεράστιο πρόβλημα, με την αναμέτρηση να μη γίνεται εν τέλει ποτέ. Η UEFA προσπάθησε να βρει μια λύση προτείνοντας μια ουδέτερη έδρα. Ούτε αυτό όμως μπορούσε να συμβεί, καθώς υπήρξαν οικονομικές αδυναμίες.

Για την ιστορία, η ¶ουε τότε, ονομαζόταν Βίσμουτ. Από την πτώση του τείχους του Βερολίνου και έπειτα, το όνομά της άλλαξε. Πλέον αγωνίζεται στην τρίτη κατηγορία της Γερμανίας. Ενώ η Γκλέναβον με τη σειρά της συμμετέχει στο πρωτάθλημα της Βορείας Ιρλανδίας.

Βέβαια το… σήριαλ είχε και πρώτη πράξη. Μετά από πολύωρες συζητήσεις, οργάνωση και σκέψη, η Γκλέναβον πραγματοποίησε ταξίδι στη Γερμανία, ώστε να αντιμετωπίσει την ¶ουε σε φιλική συνάντηση. Το ημερολόγιο έγραψε 6 Ιουλίου του 2024. Οι Γερμανοί υποδέχτηκαν την ομάδα από τη Βόρεια Ιρλανδία. Ήταν ιδιαίτερα φιλόξενοι, σε μία αναμέτρηση με μεγάλη σημασία. Βέβαια εντός αγωνιστικού χώρου ήταν κάπως… αδίστακτοι, καθώς «φιλοδώρησαν» την Γκλέναβον με πέντε γκολ.

Παρόλα αυτά οι εντυπώσεις των ανθρώπων και των δύο ομάδων ήταν οι καλύτερες, ξέροντας πως πρέπει να γίνει πλέον και η ρεβάνς, ώστε να ολοκληρωθούν πλήρως οι «εκκρεμότητες» μεταξύ τους. 

Έτσι, μετά από σχεδόν έναν χρόνο και πολλές διαβουλεύσεις, αυτή τη φορά, η ¶ουε είναι εκείνη που θα ταξιδέψει στη Βόρεια Ιρλανδία. Ένα «ζευγάρι» αναμετρήσεων θα τελειώσει όπως πρέπει και ένας μεγάλος κύκλος θα κλείσει.

Το ποδόσφαιρο πάντα είχε μέσα του ρομαντισμό, ένταση, πάθος, άσχημες αλλά και όμορφες εικόνες. Στο τέλος της ημέρας μένουν πάντα τα όμορφα. Πώς γίνεται άλλωστε να μη συμβεί κάτι τέτοιο;

Στην είδηση, πως 1.200 Γερμανοί, μέχρι και με μοτοσυκλέτες θα ταξιδέψουν για να δουν την αγαπημένη τους ομάδα να αγωνίζεται, τα λόγια περιττεύουν. Το πόσο εργάστηκαν οι άνθρωποι της Γκλέναβον για να υλοποιηθεί το εγχείρημα είναι συγκλονιστικό.

Όπως αποκάλυψε και ο πρόεδρος της, η τοπική κοινότητα είναι έτοιμη να «αγκαλιάσει» την ¶ουε και να υποδεχτεί τους Γερμανούς φιλάθλους. Καθώς δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν.

Επίσης, η τεχνική διευθύντρια της Γκλέναβον, Λι ΜακΚλούν οργάνωσε πέρυσι όλο το ταξίδι στη Γερμανία, αλλά δε σταμάτησε εκεί. Φέτος είναι υπεύθυνη να φροντίσει την αντίπαλη ομάδα. Είπε μεταξύ άλλων πως: ««Υπήρξαν πολλά να οργανώσουμε όσον αφορά τις μετακινήσεις τους, πού θα μείνουν, πόσο θα μείνουν, πού θα προπονούνται και μετά έπρεπε να φροντίσουμε τα γεύματά τους κάθε μέρα».

Σήμερα λοιπόν (05/07) η «καρδιά» του ποδοσφαίρου χτυπά στη Βόρεια Ιρλανδία. Γκλέναβον και ¶ουε ολοκληρώνουν το saga που οι ίδιες έχτισαν και άξιζαν. Μια «άτυπη» ρεβάνς, δύο ομάδες που χαίρονται το ποδόσφαιρο και μια κερκίδα γεμάτη από φίλους και των δύο. 

Υπάρχει άραγε κάτι πιο όμορφο να παρακολουθήσει κανείς; Κάποιοι θα πουν ναι, κάποιοι όχι, όμως σίγουρα αυτό που πέτυχαν οι δύο αυτοί σύλλογοι είναι ιδιαίτερα σημαντικό και άξιο αναφοράς.

Για όλα τα παραπάνω λοιπόν, εύλογα κανείς καταλαβαίνει, πως το ποδόσφαιρο δεν είναι απλά ένα παιχνίδι, είναι τρόπος ζωής, ενώνει και μοιράζει αγάπη. Έχει και τις «σκοτεινές» του πλευρές σαφώς, αλλά το φως είναι πάντα πιο δυνατό από το σκοτάδι!

 

 

 

Κωνσταντίνος Μακρής