Τρόι Πάροτ: Πίστεψε πως είχε ήδη ζήσει την καλύτερη νύχτα της ζωής του, αλλά δεν είχε υπολογίσει την επόμενη!
«Νομίζω πως ήταν η καλύτερη νύχτα της ζωής μου», έλεγε μόλις λίγες μέρες νωρίτερα ο Τρόι Πάροτ, ύστερα από τα δύο γκολ που πέτυχε απέναντι στην Πορτογαλία. Ένα συναίσθημα που τον έκανε να χάσει τα λόγια του, ακόμη και όταν αγκάλιασε τη μητέρα του μετά το ματς. Μόνο που το ποδόσφαιρο έχει έναν περίεργο τρόπο να γράφει ιστορίες... Και μερικές φορές προλαβαίνει να αποδομήσει και τις πιο μεγαλόστομες δηλώσεις. Μέσα σε μόλις δύο μέρες. Γιατί αν τότε νόμιζε ότι είχε ζήσει την κορυφαία στιγμή της ζωής του, μάλλον δεν είχε ιδέα τι θα συνέβαινε στο επόμενο παιχνίδι.
Ο Ιρλανδός φορ πίστευε πως είχε ήδη βιώσει την πιο λαμπρή, την πιο ονειρική νύχτα της καριέρας του. Όμως το ποδόσφαιρο, απρόβλεπτο και σκληρά «ποιητικό», ήρθε να τον κάνει να αναρωτηθεί: ήταν πράγματι εκείνο το βράδυ απέναντι στην Πορτογαλία το καλύτερο της ζωής του ή μήπως η μοίρα του επιφύλασσε κάτι ακόμη πιο εκκωφαντικό; Η ανατροπή επί της Ουγγαρίας, το χατ-τρικ, η πρόκριση, το μεγαλείο της στιγμής… όλα αυτά μοιάζουν να έσπρωξαν την προηγούμενη «καλύτερη νύχτα» σε δεύτερη μοίρα.
Τις τελευταίες μέρες, το όνομα του Τρόι Πάροτ ακούγεται σε κάθε γωνιά της Ιρλανδίας και της Ολλανδίας. Ο νεαρός επιθετικός, που κάποτε αντιμετωπίστηκε ως ένα ακόμη ταλέντο στο άπειρο σύμπαν των ακαδημιών της Τότεναμ, έχει εξελιχθεί σε έναν από τους πιο συναρπαστικούς ποδοσφαιριστές που έχει αναδείξει το νησί τα τελευταία χρόνια. Αλλά η ιστορία του δεν είναι μια απλή αφήγηση ποδοσφαιρικής εξέλιξης, είναι το χρονικό μιας αναγέννησης, μιας απογείωσης που κανείς δεν περίμενε τόσο γρήγορα, τόσο θεαματικά, τόσο… εμφατικά.
Ο Πάροτ ξεκίνησε το ταξίδι του στο «Μπελβεντέρε», το schoolboy club που του έδωσε τις πρώτες βάσεις, πριν πάρει στα 16 του την τεράστια απόφαση. Να αφήσει την Ιρλανδία για το Λονδίνο και να μπει στις ακαδημίες της Τότεναμ. Εκεί, η πρώτη ματιά ήταν ενθουσιώδης. Ο Μαουρίτσιο Ποτσετίνο τον ανέβασε σχεδόν αμέσως στις προπονήσεις της πρώτης ομάδας, βλέποντας κάτι σπάνιο στην κίνησή του, στο ένστικτό του, στον τρόπο που «μύριζε» το γκολ. Δεν είναι υπερβολή να πει κανείς πως ο νεαρός Δουβλινέζος βρέθηκε να προπονείται με τον Χάρι Κέιν και τον Σον πριν καν ενηλικιωθεί.
Η πρώτη του ευκαιρία ήρθε το 2019, σε ματς κυπέλλου, και λίγο αργότερα έκανε και ντεμπούτο στην Premier League. Όμως εκεί μπήκαν όλα στο pause. Η Τότεναμ, πιστή στη νοοτροπία της να κρατάει τους νέους στην αναμονή, δεν του έδωσε τον χώρο που θα μπορούσε να «απογειώσει» την εξέλιξή του. Κι έτσι ξεκίνησε η επταετής περιπλάνηση στην Αγγλία: δανεισμοί, μικρότερες κατηγορίες, τραυματισμοί, αναβολές, στασιμότητα. Σαν να έβλεπες ένα κεφάλαιο να προσπαθεί να ανοίξει, αλλά κάποιος να κρατάει το βιβλίο κλειστό.
Το σημείο καμπής; Αύγουστος 2023. Εξέλσιορ. Ολλανδία. Νέα αρχή
Η επιλογή του Πάροτ να δοκιμάσει την τύχη του στην Eredivisie φαινόταν αμφίβολη σε πολλούς. Ήταν όμως το απολύτως σωστό βήμα. Ελεύθερος από την πίεση της Premier League, αλλά μέσα σε ένα περιβάλλον που ανταμείβει το ταλέντο, την κίνηση χωρίς τη μπάλα, την τεχνική, βρήκε τον εαυτό του. Αρχισε να σκοράρει, να απελευθερώνεται, να ξαναγίνεται αυτό που έμοιαζε πως θα γίνει όταν ήταν παιδί: ένας killer.
Με 17 γκολ στην Εξέλσιορ, η Άλκμααρ δεν άργησε να επενδύσει σε εκείνον, αγοράζοντάς τον περίπου 5 εκατομμύρια ευρώ από την Τότεναμ. Και εκεί, στην Ολλανδία, διανύει τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του. 20 γκολ σε 37 εμφανίσεις. Σιγουριά, αυτοπεποίθηση, ωριμότητα, τρομερό impact στο παιχνίδι της ομάδας.
Και τότε ήρθε η εθνική ομάδα. Πρώτα η Πορτογαλία, όπου σκόραρε δύο φορές και αποθεώθηκε. Μια βραδιά που ο ίδιος χαρακτήρισε ως «την καλύτερη της ζωής του». Μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση, με τη μητέρα του να λέει πως ένιωσε σαν να ονειρευόταν από τις κερκίδες.
Αλλά αν η Πορτογαλία ήταν όνειρο…η Ουγγαρία ήταν μύθος
Στο παιχνίδι που έκρινε την πρόκριση στα play-off του Μουντιάλ, με την Ιρλανδία να θέλει μόνο νίκη, ο Πάροτ όχι απλώς εμφανίστηκε· κυριάρχησε. Χατ-τρικ. Γκολ στο 96’. Ανατροπή. Θρίαμβος. Αποκλεισμός της Ουγγαρίας. Απογείωση της Ιρλανδίας. Ένα βράδυ που έσβησε κάθε προηγούμενη κορυφή. Ένα βράδυ που μετέτρεψε τον Πάροτ από υποσχόμενο επιθετικό σε ήρωα.
Και κάπως έτσι, εκείνη η δήλωση «η καλύτερη νύχτα της ζωής μου» αποκτά τώρα ένα ειρωνικό χαμόγελο. Γιατί, όπως φαίνεται, ο Τρόι Πάροτ ζει την πιο θεαματική περίοδο της καριέρας του, με κάθε νέο του βράδυ να απειλεί να ξεπεράσει το προηγούμενο.
Από παιδί στο «Μπελβεντέρε», σε χαμένο ταλέντο της Τότεναμ, σε αναγεννημένο επιθετικό της Άλκμααρ και σε εθνικό ήρωα. Μια διαδρομή γεμάτη εμπόδια, αλλά και γεμάτη πίστη. Εκείνη την πίστη που ξεκινάει από μια γειτονιά στο Δουβλίνο και φτάνει μέχρι τα φώτα του διεθνούς ποδοσφαίρου.
Και τώρα;
Τώρα, η Ευρώπη απλά παρακολουθεί. Η Άλκμααρ ξέρει πως θα δεχτεί προτάσεις. Οι Ιρλανδοί ονειρεύονται Μουντιάλ. Και ο Πάροτ; Βρίσκεται στη στιγμή που κάθε βράδυ μπορεί να γίνει το καλύτερο της ζωής του.
Αναστάσης Κόνιαρης
