Από τις προπονήσεις με Ντε Μπρόινε και Χάαλαντ… στα αμφιθέατρα της Οξφόρδης!
Η πορεία προς την κορυφή του ποδοσφαίρου μοιάζει με όνειρο για κάθε νεαρό ταλέντο. Ωστόσο, η πραγματικότητα του επαγγελματικού αθλητισμού είναι συχνά σκληρή, γεμάτη εμπόδια, τραυματισμούς και ψυχική πίεση. Κάποιες φορές, ο δρόμος που φαίνεται προκαθορισμένος αλλάζει ξαφνικά, καθώς οι προτεραιότητες και τα όνειρα ενός ανθρώπου μεταμορφώνονται. Έτσι και ο Χαν Γουίλχοφτ-Κινγκ, ένα παιδί που όλοι θεωρούσαν πως θα φτάσει μακριά στα γήπεδα της Premier League, επέλεξε τελικά έναν εντελώς διαφορετικό προορισμό. Τη νομική σχολή της Οξφόρδης.
Το μονοπάτι προς την επιτυχία στο ποδόσφαιρο δεν είναι ποτέ απλό, απαιτεί αφοσίωση, πειθαρχία και συνεχή μάχη με τις δυσκολίες. Για πολλούς νεαρούς παίκτες, ο δρόμος αυτός φαντάζει μονόδρομος. Κι όμως, ο Χαν Γουίλχοφτ-Κινγκ απέδειξε πως ακόμη κι ένα φαινομενικά βέβαιο μέλλον μπορεί να ανατραπεί όταν οι προσωπικές ανάγκες, οι φιλοδοξίες και η επιθυμία για κάτι πιο ουσιαστικό υπερνικούν το όνειρο της ποδοσφαιρικής δόξας. Αν και βρέθηκε δίπλα σε παγκόσμιους αστέρες όπως ο Κέβιν Ντε Μπρόινε και ο Έρλινγκ Χάαλαντ, επέλεξε να στραφεί στον ακαδημαϊκό κόσμο.
Ο Λονδρέζος μέσος ξεκίνησε από την ακαδημία της Τότεναμ, όπου εντάχθηκε μόλις έξι ετών. Στο βόρειο Λονδίνο, είχε την ευκαιρία να διδαχθεί από έναν θρύλο του αγγλικού ποδοσφαίρου, τον Γιαγιά Τουρέ, ο οποίος εργαζόταν ως προπονητής. Η πορεία του φαινόταν να εξελίσσεται ιδανικά, συμμετέχοντας μάλιστα και σε προπονήσεις της πρώτης ομάδας υπό τον Αντόνιο Κόντε.
Ωστόσο, οι τραυματισμοί άρχισαν να αποτελούν εμπόδιο. Παράλληλα, ο νεαρός μέσος είχε έντονη επιθυμία να συνεχίσει τις σπουδές του. Έτσι, απέρριψε συμβόλαιο της Τότεναμ για να ενταχθεί στο UCLA το 2025, ενώ για ένα σύντομο διάστημα υπέγραψε και στη FC Cincinnati 2 στις ΗΠΑ.
Η πορεία αυτή άλλαξε ξανά όταν η Μάντσεστερ Σίτι τού έκανε πρόταση το καλοκαίρι του 2024. Ο Γουίλχοφτ-Κινγκ παραδέχτηκε πως δεν μπορούσε να αρνηθεί την ευκαιρία να φορέσει τη φανέλα των «πολιτών».
«Ήξερα πως θα το μετάνιωνα αν δεν έπαιρνα αυτή την ευκαιρία», δήλωσε.
Στο «Έτιχαντ», ο νεαρός μέσος προπονήθηκε δίπλα σε γίγαντες του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.
«Η Τότεναμ είναι σπουδαία ομάδα, αλλά η Σίτι είναι άλλο επίπεδο. Ο Ντε Μπρόινε, ο Χάαλαντ… οι καλύτεροι στον κόσμο, κι όμως, είναι φυσιολογικοί άνθρωποι, κάνουν πλάκα, φωνάζουν ο ένας στον άλλο όταν κάνουν λάθος, αλλά και ο Πεπ… απίστευτη ενέργεια, χειρονομίες, φωνή, τρομερό θέαμα».
Παρά τη λάμψη, όμως, η πραγματικότητα των προπονήσεων δεν ήταν αυτή που περίμενε.
«Το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου απλώς πιέζαμε. Τρέχαμε πίσω από την μπάλα σαν σκυλιά για 30 ή 60 λεπτά. Ειδικά όταν προσπαθούσες να πιέσεις παίκτες όπως ο Ντε Μπρόινε, ο Γκουντογκάν ή ο Φόντεν… δεν μπορείς να τους πλησιάσεις».
Ακόμη χειρότερα, οι τραυματισμοί συνεχίστηκαν. Μετά από τρίμηνη απουσία, δεν κατάφερε να ξαναμπεί στην ομάδα Κ21, που στο μεταξύ είχε αποκτήσει χημεία.
Ακόμα μία κρίσιμη απόφαση βρισκόταν μπροστά του: συνέχιση της ποδοσφαιρικής καριέρας ή αλλαγή πορείας;
Τελικά, επέλεξε το δεύτερο.
Πέρασε το απαιτητικό τεστ LNAT και πήρε συνέντευξη στην Οξφόρδη, όπου και έγινε δεκτός στο Brasenose College για σπουδές Νομικής.
Ο ίδιος εξήγησε την απόφασή του με ειλικρίνεια:
«Δεν το απολάμβανα. Ίσως ήταν το περιβάλλον. Βαριόμουν. Προπονούσουν, πήγαινες σπίτι και… τίποτα. Τώρα, δεν μου φτάνουν οι ώρες της ημέρας. Σπουδές, φίλοι, η ομάδα του πανεπιστημίου… Νιώθω ζωντανός».
Και συνεχίζει:
«Στο ποδόσφαιρο ένιωθα συχνά ότι δεν αξιοποιούσα τις δυνατότητές μου. Χρειαζόμουν κάτι πιο απαιτητικό πνευματικά. Οι τραυματισμοί έπαιξαν ρόλο, αλλά η αλήθεια είναι ότι ήθελα κάτι διαφορετικό».
Τέλος, μίλησε και για το μέλλον:
«Ακόμη κι αν έπαιζα στη Ligue1 ή στην Championship, θα έβγαζα καλά χρήματα. Αλλά θα το απολάμβανα; Δεν ήμουν σίγουρος. Στο πανεπιστήμιο έχω ένα μέλλον πιο σταθερό και μεγαλύτερης διάρκειας από τα επόμενα 10-15 χρόνια μιας καριέρας. Είναι μια μακροπρόθεσμη επένδυση».
Η ιστορία του Χαν Γουίλχοφτ-Κινγκ αποδεικνύει πως η επιτυχία δεν έχει μία μόνο μορφή, ούτε και έναν μόνο δρόμο. Μερικές φορές, το μεγαλύτερο θάρρος βρίσκεται όχι στο να κυνηγήσεις το όνειρο που όλοι περιμένουν από εσένα, αλλά εκείνο που πραγματικά επιθυμεί η καρδιά σου.
Αναστάσης Κόνιαρης
