Τζορτζ Μπεστ: Ο έκπτωτος Άγγελος του ποδοσφαίρου που ντρίπλαρε σαν να μην είχε… γόνατα!
Κάποιοι ποδοσφαιριστές μένουν στην ιστορία ως καλοί, κάποιοι ως σπουδαίοι. Για ελάχιστους όμως μπορεί να αποδοθεί με μία λέξη, η αξία τους. Ο Τζορτζ Μπεστ δεν υπήρξε απλά «καλός» ή «κορυφαίος» ή «σπουδαίος», ή «εξαιρετικός». Ήταν ιδιοφυία. Όπως έγραφε και το τηλεγράφημα του σκάουτερ Μπομπ Μπίσοπ στον αείμνηστο Ματ Μπάσμπι μόλις είδε τον πιτσιρικά Τζορτζ σε ένα ματς στο Μπέλφαστ. Όσοι υπήρξαμε τυχεροί που τον προλάβαμε έστω και στο τέλος της καριέρας του να παίζει, μπορούμε άφοβα να πούμε πως με την δική του ποιότητα δεν πρόκειται να ξαναβγεί εύκολα παίκτης από τα βρετανικά νησιά!
Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Ο Μπεστ έφυγε από το μάταιο αυτόν κόσμο ακριβώς πριν από 20 χρόνια…. λένε ωστόσο πως οι άνθρωποι πεθαίνουν μονάχα όταν λησμονηθούν! Ο θρύλος του Μπεστ θα παραμείνει αιώνιος γιατί κάποιες μοίρες του έδωσαν απλόχερα το ταλέντο και κάποιες άλλες το ζήλεψαν.
Ο ίδιος το εκμεταλλεύτηκε όταν έγινε ο πρώτος σούπερ σταρ στην ιστορία του αθλήματος. Ποτέ όμως δεν έφτασε τον εαυτό του στα άκρα. Ολα τα έκανε τόσο απλά. Η τουλάχιστον έμοιαζαν έτσι κάθε φορά που τον έβλεπες στο γήπεδο! Ως παίκτης ήταν από εκείνη την –προς εξαφάνιση πλέον- σπάνια ράτσα που παίζει με το κεφάλι ψηλά! Η εικόνα του την ώρα που κοντρόλαρε την μπάλα, έργο τέχνης. Η τελευταία πινελιά που έμπαινε από έναν αρτίστα πάνω στον καλύτερο πίνακα ζωγραφικής ήταν η ικανότητα του να κάνει το απρόβλεπτο.
Ο Μπεστ αδίκησε τον εαυτό του. Γιατί ουσιαστικά ότι έκανε και για αυτά τον θυμόμαστε, τα πέτυχε έως τα 26 του χρόνια!
Απίθανο να το συνειδητοποιήσει κανείς. Έξω από το γήπεδο ο Μπεστ ήταν το ίδιο ασυγκράτητος. Μοντέλο, επιχειρηματίας, με ακριβά αμάξια, με τις ωραιότερες γυναίκες πάντα δίπλα του, ανάμεσα τους τέσσερις με τον τίτλο της Μις Κόσμος! Αλλά η μεγάλη αδυναμία του ήταν το αλκοόλ. Ο μόνος αντίπαλος που δεν νίκησε ποτέ.
Κάποτε σε ένα εκρηκτικό μίγμα αλαζονείας και χιούμορ υποστήριξε πως αν είχε γεννηθεί άσχημος κανείς δεν θα μιλούσε για τον Πελέ. Υπερβολικό; Μπορεί. Είχε φανατικούς φίλους όπως και εχθρούς για την προσωπικότητα του αλλά κανέναν που να μην παραδεχόταν την τεράστια αξία του με την μπάλα στα πόδια. Σήμερα δεν θα ήταν απλά σούπερ σταρ αν έπαιζε. Θα ήταν… Θεός!
Ο Μπεστ υπήρξε ο έκπτωτος Άγγελος του ποδοσφαίρου! Το 1996 όταν μιλήσαμε ζωντανά στον αέρα του ΣΠΟΡ FM με την ευκαιρία των 40 χρόνων της «Χρυσής Μπάλας», Το παράπονο του για το πόσο εύκολα κάποιος γίνεται σταρ στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ήταν ολοφάνερο. «Μία ντρίμπλα και όλοι τους προσκυνάνε. Αυτά τα έκανα εγώ κάθε εβδομάδα!» ήταν τα λόγια του.
Ποιος διαφωνεί, όταν ο Μπεστ έμοιαζε όταν ντρίμπλαρε σαν να μην έχει… γόνατα! Και σε εκείνη τη συνέντευξη μου είχε κάνει μία πρόβλεψη που έμελλε να δικαιωθεί. «Όλοι σήμερα δίνουν πάσες. Το μοντέρνο και καλά παιχνίδι. Ο κόσμος θέλει όμως κάποιους να κάνουν το απρόβλεπτο μία ντρίμπλα και δύο και τρεις. Όλοι οι προπονητές θέλουν όμως στρατιωτάκια και αυτό θα εξαπλωθεί!»
Τον γνώρισα πρώτη φορά το 1990 στο Λονδίνο. Είχα μάλιστα την ευκαιρία να είμαι ο μόνος Έλληνας δημοσιογράφος που παραχώρησε συνολικά τρεις συνεντεύξεις. Στην πρώτη κουβέντα μαζί του, θυμάμαι την ατάκα: «Είμαι ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου όταν είμαι ξεμέθυστος. Αλλά επειδή όταν πίνω δεν θυμάμαι τίποτα είμαι βέβαιος πως γίνομαι ο χειρότερος μπάσταρδος!», που ουσιαστικά περίκλειε τη ζωή του σε λίγες λέξεις!
Ο Μπεστ έφυγε από τη ζωή σε μία ηλικία που άλλοι κάνουν ακόμη πλάνα! Έζησε πιθανότατα όμως τέσσερις ζωές μαζί! Άλλοι δεν μπορούν ούτε να τις ονειρευτούν…
