Σίτι ή Γιουνάιτεντ: Η μάχη των αντιλήψεων
Έχω δει ένα σωρό πρωταθλήματα που εξελίσσονται σε μονομαχία δύο ομάδων, αλλά αυτό που συμβαίνει φέτος στην Πρέμιερ λίγκ με τη Μάντσεστερ Σίτι και τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι από τα πιο εντυπωσιακά. Οχι μόνο γιατί οι δύο ομάδες είναι από την ίδια πόλη, αλλά κυρίως γιατί οι φιλοσοφίες τους είναι εντυπωσιακά διαφορετικές. Μοιάζει να συγκρούονται όχι δύο ομάδες, αλλά δύο ολότελα διαφορετικές αντιλήψεις.
Του Αντώνη Καρπετόπουλου
Ενώ η Σίτι κολλούσε στην ισοπαλία (0-0) με αντίπαλο την μαχητική Γουέστ Μπρόμγουιτς, που θα μπορούσε και να την κερδίσει, η Γιουνάιτεντ φόρτωνε με γκολ τη Γουίγκαν και την έπιανε στην κορυφή. Η Σίτι έτρεξε μέχρι τώρα, με αποτελέσματα ανήκουστα για την Πρέμιερ Λιγκ: οι 14 νίκες της σε 18 ματς είναι ρεκόρ που το συναντάς σπάνια στο ελληνικό πρωτάθλημα! Κι όμως η Γιουνάιτεντ δεν την άφησε να της ξεφύγει και την έφτασε στην πρώτη θέση πριν από την Πρωτοχρονιά. Κι έχει μάλιστα στα υπέρ της ότι έχει περάσει ήδη δύο θύελλες: την ήττα με έξι γκολ μέσα στο «Ολντ Τράφορντ» από την αντίπαλό της (ήττα που μια άλλη ομάδα θα μπορούσε να τη διαλύσει) και τον αποκλεισμό από το Τσάμπιονς Λιγκ που για την πρωταθλήτρια είναι κηλίδα στην ιστορία της. Αν πρωταθλητή σε κάνει η αντοχή απέναντι στις κρίσεις, η Γιουνάιτεντ είναι πάλι το πρώτο φαβορί. Μόνο που όταν έχεις δεχτεί έξι γκολ από τη συμπολίτισσα, αυτό δεν λέγεται!
Πάθος
Ποτέ στην ιστορία δεν θυμάμαι δύο ομάδες τόσο διαφορετικές. Η Σίτι κουβαλάει το πάθος της ομάδας που θέλει το πρωτάθλημα ύστερα από δεκαετίες απουσίας –η Γιουνάιτεντ τρέχει με την κεκτημένη ταχύτητα της ομάδας που διαρκώς κερδίζει. Η Σίτι έχει έναν προπονητή νέο, κέρβερο στα θέματα πειθαρχίας και την ίδια στιγμή υποχρεωμένο να βρει σχήματα και διατάξεις που να του επιτρέπουν να χωρέσει στην ενδεκάδα παίκτες που αποκτήθηκαν με πολλά εκατομμύρια. Η Γιουνάιτεντ έχει για μάνατζερ έναν γερόλυκο που ανανεώνει την ομάδα πείθοντας τους πάντες ότι κάποιοι παίκτες είναι πολύ καλύτεροι από αυτό που φαίνονται, μόνο και μόνο γιατί τους διάλεξε αυτός. Η Σίτι βασίζεται σε κάποιους συγκεκριμένους πρωταγωνιστές –ο Τουρέ, ο Αγκουέρο, ο Σίλβα, ο Νασρί είναι αναντικατάστατοι. Στη Γιουνάιτεντ αναντικατάστατοι δεν υπάρχουν –ούτε καν ο Ρούνεϊ δεν είναι τέτοιος! Υπάρχουν μόνο παίκτες που σε δεδομένες στιγμές θα κληθούν να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά: στην αρχή ήταν ο Γιανκ και ο Γουέλμπεκ, τον προηγούμενο μήνα ο Νάνι κι ο Ρούνεϊ, τώρα μας προέκυψαν ξαφνικά ο Μπερμπάτοφ κι ο Παρκ που είχαμε ξεχάσει.
Αντιλήψεις
Ο,τι παρακολουθούμε ξεπερνά κατά πολύ τα όρια μιας μεγάλης μονομαχίας: η εντύπωση που υπάρχει είναι ότι συγκρούονται δύο αντιλήψεις. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, φορτωμένη με τίτλους, προσπαθεί να αποδείξει ότι μπορεί να γίνει πρωταθλητισμός με βάση την εμπιστοσύνη στους νέους και μάλιστα επιχειρεί να το αποδείξει, όταν απέναντί της έχει έναν αντίπαλο που ξοδεύει ασταμάτητα! Οι υπερβολές των Αράβων της Σίτι ήταν αυτές που οδήγησαν τον Μισέλ Πλατινί στη θέσπιση του Financial Fair Play –ας μην το ξεχνάμε.
Εχθρός
Εντυπωσιακό σαφώς και το γεγονός ότι οι δύο μονομάχοι δεν διαφέρουν ιδιαίτερα σε αγωνιστική νοοτροπία: και για τους δύο ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο ή, για να το πω πιο σωστά, εχθρός του επιθετικού είναι το επιθετικότερο! Ο ανταγωνισμός των δύο δεν έχει σχέση μόνο με την τελική επικράτηση, αλλά και με τις εντυπώσεις: η Γιουνάιτεντ δεν είναι η πρωταθλήτρια που κερδίζει στο γκολ εκμεταλλευόμενη το τεράστιο κύρος της και την άμυνά της, αλλά είναι μια επιθετική μηχανή που φέτος σκοράρει πολύ περισσότερο από πέρυσι. Μετά τον αποκλεισμό από το Τσάμπιονς Λιγκ, οι «τριάρες» και οι «πεντάρες» ξανάγιναν κανόνας στα παιγνίδια της! Το ίδιο συμβαίνει και με τη Σίτι: οι πιο πολλές από τις νίκες της, με κορυφαία την επίδειξη στο «Ολντ Τράφορτντ», είναι ισοπεδωτικές, δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης, προκαλούν θαυμασμό. Στο τέλος, ο πρωταθλητής που θα προκύψει από το μπρα ντε φερ θα μείνει για αυτό αξέχαστος.
Ιστορία
Αν κερδίσει τον τίτλο η Σίτι, θα αποδειχτεί ότι τα χρήματα είναι στο ποδόσφαιρο παντοδύναμα, ότι αρκεί να τα ξοδεύεις σωστά για να φτιάξεις μια πρωταθλήτρια –και μάλιστα μια πρωταθλήτρια που σπάει ρεκόρ. Αν, από την άλλη, το σηκώσει ο σερ Αλεξ, θα γίνει κατανοητό ότι είναι ανίκητη η δύναμη της φανέλας που μεταμορφώνει σε πρωταθλητές τον Σμόλινγκ, τον Εβανς, τον Γουέλμπεκ και τον Φιλ Τζόουνς. Είναι πραγματικά τυχεροί οι κάτοικοι του Μάντσεστερ: δεν βλέπουν απλά δύο καταπληκτικές ομάδες, αλλά ολόκληρη την ιστορία του σύγχρονου ποδοσφαίρου να διαδραματίζεται μπροστά τους…
